«Δεκαήμερο», χωρίς ρούχα και «πρέπει»

«Δεκαήμερο», χωρίς ρούχα και «πρέπει»

2' 28" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

 Η κυρία δίπλα μου, ώριμης ηλικίας, στην αρχή της παράστασης, με τις πρώτες αδαμιαίες εμφανίσεις κάποιων ηθοποιών, κρυφογελούσε πονηρά και σεμνότυφα και κάποιες στιγμές σκέπαζε τα μάτια με τα χέρια της. Σιγά σιγά, στην πορεία της παράστασης «Δεκαήμερο» – «μια διασκευή πάνω στο έργο του Βοκάκιου», όπως αναγράφεται στο πρόγραμμα– που έστησε ο Νίκος Καραθάνος στη Νέα Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, η κυρία χαλάρωσε και απόλαυσε αυτό που έβλεπε, κατανοώντας ότι το γυμνό δεν είναι πρόκληση σε αυτή την παράσταση. Ο Νίκος Καραθάνος και η παρέα των σπουδαίων ηθοποιών που είχε στη διάθεσή του ζωντάνεψαν μ’ ένα δικό τους, ανάλαφρο, ευφρόσυνο και λιτό τρόπο τις ιστορίες εκείνες της παρέας των νέων ανθρώπων στο «Δεκαήμερο», σαν νύξη στην αθωότητα, στην καταπιεσμένη ερωτική επιθυμία των ανθρώπων, στην αναζήτηση της φύσης και της φυσικότητας των συμπεριφορών. Και όλα αυτά με πολύ χιούμορ, με πολλή μουσική, με ζηλευτή συλλογικότητα.

Η παράσταση αρχίζει με μερικούς καλόγερους πάνω από τον ετοιμοθάνατο γέροντα μοναχό. Για να βγει η ψυχή του, έρχεται η… ξεψυχίστρα (Νίκος Καραθάνος). Ελευθερώνεται η ψυχή από το σώμα, ελευθερώνεται και ο νεαρός μοναχός (Χρήστος Λούλης) από τα «πρέπει» και τις εντολές στις οποίες υπάκουε. Αρχίζει σιγά σιγά να βγάζει τα ρούχα του και να πηδάει πάνω στα στρώματα (το μόνο σκηνικό) αφήνοντας το σώμα του να κινηθεί χωρίς περιορισμούς από υπαγορευμένες κινήσεις και υπαγορευμένες αμφιέσεις. Εκεί τον βρίσκουν αποκαμωμένο και γυμνό (μόνο ένα μαντίλι σκεπάζει το φύλο του) μερικές νεαρές καλόγριες και περιεργάζονται αυτό το άγνωστο, απρόσιτο και απαγορευμένο σώμα αρσενικού. Η συστολή, η απορία, η περιέργεια όλα δίνονται με μια χορογραφία χιούμορ που απολαμβάνει το κοινό που γεμίζει ασφυκτικά κάθε βράδυ τη Νέα Σκηνή.

Οι ηθοποιοί της παράστασης (Αλίκη Αλεξανδράκη, Μαρία Διακοπαναγιώτου, Αναστασία Διαμαντοπούλου, Νίκος Καραθάνος, Γιάννης Κότσιφας, Χρήστος Λούλης, Γιώργος Μπινιάρης, Αγγελος Παπαδημητρίου, Εύη Σαουλίδου, Μιχάλης Σαράντης, Αγγελος Τριανταφύλλου – που έγραψε και τη μουσική της παράστασης–, Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου, Λυδία Φωτοπούλου, Γαλήνη Χατζηπασχάλη) αποδίδουν με τον καλύτερο τρόπο το πέρασμα των ορίων από τις εντολές και τις «ευπρέπειες» της κοσμικής ηθικής (που καθορίζεται από τη θρησκεία) στις ανεπιτήδευτες συμπεριφορές, στην επαφή με τη φύση και τις φυσικές διαθέσεις. Για να εντάξουν το κοινό ακόμη πιο πολύ στα αρώματα των κειμένων του Βοκάκιου, οι ηθοποιοί κάποια στιγμή έρχονται στην πλατεία και μοιράζουν κλωναράκια βασιλικού!

Δεν υπάρχει εισιτήριο

Ο Νίκος Καραθάνος, μετά την «Γκόλφω», και με τα ίδια πάντα υλικά –τα απλά και τα άμεσα– μεταφέρει ένα από τα πιο σημαντικά κείμενα του 14ου αιώνα, ένα κείμενο-μεταίχμιο ανάμεσα στον Μεσαίωνα και στην αυστηρότητά του και την επερχόμενη Αναγέννηση. Και το κάνει με σκηνικό μερικά στρώματα, ένα τραπέζι και δύο σεντόνια που γίνονται παραβάν ή σάβανο. Παραβάν για να κρυφτεί η επιθυμία και σάβανο για να τυλιχτεί και να ταφεί ο αναχρονισμός και η συντήρηση.

Η παράσταση ολοκληρώνεται στις 27 Απριλίου, αλλά ήδη δεν υπάρχει κανένα εισιτήριο. Και αν ο προγραμματισμός του Εθνικού Θεάτρου δεν επιτρέπει την παράταση, μήπως θα πρέπει να συνεχιστεί και την επόμενη σεζόν; Είναι πολλοί αυτοί που δεν το είδαν και θέλουν να το δουν…

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή