Ηρθε στο ραντεβού μας με το κείμενο της παράστασης στα χέρια, δροσερή, κομψή, παρά το άγχος των προβών και την ένταση ενόψει πρεμιέρας. Η σκηνοθέτις Κατερίνα Ευαγγελάτου εκτιμά πολύ τον συγγραφέα Ρόλαντ Σιμελπφένιχ, αφού ο «Ιδομενέας» είναι το δεύτερο δικό του έργο που σκηνοθετεί. Είχε προηγηθεί ο «Χρυσός δράκος» στο Εθνικό. Ποια είναι τα κριτήριά της για να επιλέξει ένα έργο; «Η αλήθεια είναι ότι δυσκολεύομαι πάρα πολύ να βρω έργο και αυτή η διαδικασία είναι το χειρότερό μου. Δεν μου αρέσει καθόλου να ψάχνω να βρω έργα. Γι’ αυτό και, όταν το βρω, συμβαίνει κάτι ακαριαίο και δεν μπορώ να το αρνηθώ. Δεν είναι ένα το κριτήριο επιλογής. Εκτός του ότι επηρεάζομαι από κάτι πολύ βαθύ δικό μου, σε τι φάση είμαι κάθε φορά, επηρεάζεται και από τον χώρο που θα παρουσιαστεί. Για μένα τα τελευταία χρόνια είναι πολύ σημαντική η δραματουργία του κάθε έργου. Από τον “Χρυσό δράκο” και μετά στρέφομαι προς μια μπρεχτική ή μεταμπρεχτική δραματουργία. Είναι μία κατεύθυνση αισθητική για το πώς γράφονται, αλλά και για το πώς παίζονται τα έργα. Εχει σημασία για μένα η λειτουργία του ηθοποιού, αλλά, κυρίως, η λειτουργία του θεατή. Αναζητώ έναν ενεργοποιημένο θεατή, που έρχεται να νιώσει και να σκεφτεί και όχι να περιμένει έτοιμα πράγματα στο πιάτο. Χρειάζομαι έναν θεατή που θέτει ερωτήματα ή που έχει τη διάθεση να δεχτεί ερωτήματα κι όχι να περιμένει έτοιμες απαντήσεις και έτοιμα συναισθήματα».
Οσο για τον συγγραφέα του «Ιδομενέα», τον θαυμάζει πολύ. «Εχει έναν πολύ δικό του τρόπο να γράφει. Πιστεύω ότι είναι σπουδαίο έργο: για το πώς είναι γραμμένο, για τα θέματα που πραγματεύεται, για τη σκέψη του να πάρει ως αφορμή έναν μύθο και να εξερευνήσει όλες τις εκδοχές σε σχέση με τη φιλοσοφία, την κοινωνία, την ανθρώπινη διάσταση. Βάζει έναν χορό ανθρώπων -που είναι κάτι που με απασχολεί πολύ τελευταία-, ένα σύνολο ανθρώπων, ηθοποιών, να σκέφτεται δημοσίως πάνω στα ζητήματα που θέτει το έργο και να ζητάει κι από τους θεατές να σκεφτούν».
Το έργο
Στην παράσταση θα δούμε ένα έργο με αφορμή τον μύθο του βασιλιά της Κρήτης Ιδομενέα, που επιστρέφοντας από την Τροία πέφτει σε θαλασσοταραχή. Λίγο προτού βυθιστεί το πλοίο του, υπόσχεται στον Ποσειδώνα ότι, αν τον σώσει, θα θυσιάσει το πρώτο πλάσμα που θα συναντήσει φτάνοντας στην Κρήτη. Σώζεται, και ο πρώτος που συναντά είναι ο γιος του Ιδάμανθης… «Τι είναι κανείς έτοιμος να θυσιάσει για να ζήσει; Τι είναι η ζωή; Η ελεύθερη βούληση; Υπάρχει μοίρα; Ο θάνατος και ο φόβος του θανάτου πώς ορίζουν τις ζωές μας; Είναι ένα έργο που βρίσκεται στο όριο μεταξύ λογικής και δεισιδαιμονίας. Ο Σιμελπφένιχ δεν είναι σίγουρος για το αν θα περάσουμε ποτέ στην εποχή της λογικής. Λέγοντας δεισιδαιμονία εννοεί κάθε είδους φανατισμό, εννοεί τον αλληλοσκοτωμό, γιατί είναι ένα αντιπολεμικό έργο». Ολο αυτό το σύμπαν, τα ερωτήματα και τις συγκρούσεις θα αναπαραστήσουν εννέα ηθοποιοί, για τους οποίους η Κατερίνα Ευαγγελάτου μόνο ανακούφιση και εμπιστοσύνη αισθάνεται. Και δίπλα τους ένας πλήθος 100 ατόμων, ένας διαφορετικός χορός!
Είπε ότι την ενδιαφέρει ο χορός. Σκέφτεται να σκηνοθετήσει αρχαία τραγωδία λίαν προσεχώς; «Κατά καιρούς έχουν γίνει διάφορες κρούσεις ή σκέψεις δικές μου, αλλά δεν είμαι έτοιμη ακόμα για κάτι τέτοιο. Δεν νιώθω μια τάση τόσο δυνατή ώστε να με οδηγήσει να πραγματώσω κάτι τέτοιο». Η Κατερίνα Ευαγγελάτου πιστεύει όμως ακράδαντα ότι πρέπει να καταπιαστούν νέοι δημιουργοί με τα κλασικά κείμενα, γιατί «κάθε εποχή πρέπει να έχει τη δική της ανάγνωση. Οχι μόνο για το αρχαίο δράμα. Απλώς αυτά τα κείμενα είναι οι καταβολές μας και μας ενδιαφέρει ιδιαιτέρως. Κι ακριβώς επειδή είναι οι καταβολές μας, είναι το πιο δύσκολο απ’ όλα». Παίζει μήπως ρόλο σ’ αυτόν τον δισταγμό της και το οικογενειακό βάρος; «Δεν είναι βάρος. Είναι ότι υπάρχει μια ολόκληρη αντίληψη συγκεντρωμένη μέσα μου γύρω από αυτά τα κείμενα, η οποία είναι σκευή, αλλά είναι ήδη ένα φίλτρο, το οποίο θέλει χρόνο για να το ξαναφιλτράρω εγώ μέσα από μένα».
Η παράσταση ανεβαίνει στο Φεστιβάλ Αθηνών, στον Χώρο Δ, στις 20, 21 και 22 Ιουλίου. Παίζουν: Λευτέρης Βενιάδης, Παντελής Δεντάκης, Κλήμης Εμπέογλου, Ακύλλας Καραζήσης, Σοφία Κόκκαλη, Ηρώ Μπέζου, Αμαλία Νίνου, Γιάννης Νταλιάνης, Αλεξάνδρα Παντελάκη.