Οι ψυχικά νοσούντες και οι σαλοί είναι συνήθως ρόλοι προνομιακοί στο θέατρο. Ομως, η 38χρονη σκηνοθέτις Εφη Μπίρμπα εικονοποίησε, μ’ έναν ιδιαίτερο και ξεχωριστό τρόπο, πολλά ψυχικά προβλήματα, έτσι όπως τα θίγει και τα περιγράφει ο Φιοντόρ Ντοσκογιέφσκι στη νουβέλα του «Ο σωσίας», η οποία παρουσιάζεται με μεγάλη επιτυχία στο θέατρο «Ροές». Πρόκειται για κείμενο που θα μπορούσε να είναι μια συνοπτική εισαγωγή στην ψυχανάλυση, πολύ πριν από την έλευση αυτής της επιστήμης. Μια νουβέλα που στο πρόσωπο αυτού του βασανισμένου και πονομένου ήρωα, του Γκολιάτκιν, αποτυπώνονται μικρότερα ή μεγαλύτερα πάθη της ψυχής: νευρώσεις, εμμονές, φοβίες, μανίες, παραληρήματα, φαντασιώσεις, ψυχώσεις… Ενα κείμενο και μία παράσταση που καθηλώνει τους θεατές, οι οποίοι χρειάζονται μερικά δευτερόλεπτα μετά το τέλος της παράστασης για να αρχίσουν να χειροκροτούν. Ο Γκολιάτκιν είναι ο Αρης Σερβετάλης, που για άλλη μια φορά κάνει… μαγικά πάνω στη σκηνή. Αλλά Γκολιάτκιν είναι και οι Δρόσος Σκώτης, Γιώργος Συμεωνίδης, Συμεών Τσακίρης και Κωνσταντίνος Καρβουνιάρης. Αφού δυο δυο, τρεις τρεις ή όλοι μαζί γίνονται τα πολλά πρόσωπα, οι «φωνές» που βαραίνουν την ψυχή του Γκολιάτκιν.
Πώς ένα τόσο «ζόρικο» κείμενο, που η παράσταση δεν μεταχειρίζεται καθόλου εξωραϊστικά, έχει τόση επιτυχία, ρωτήσαμε την Εφη Μπίρμπα.
«Είναι ένα θέμα και για μένα. Πιστεύω ότι οι θεατές έρχονται σ’ επαφή με κάτι πολύ καθαρό και μασίφ. Και διαπιστώνω ότι οι θεατές δοκιμάζονται και δοκιμάζουν τα όριά τους σε σχέση με τα όσα παρακολουθούν και νομίζω ότι έχουν ανέβει επίπεδο με το κατά πόσον θέλουν να έρθουν σ’ επαφή με κάτι που τους δυσκολεύει, με κάτι που δεν είναι ευκολοχώνευτο και συνήθως σκαλώνει στον λάρυγγα. Εμείς, στην παράσταση, αντιμετωπίσαμε όλα αυτά τα θέματα καθαρά».
Η Εφη Μπίρμπα έκανε πολλά σ’ αυτή την παράσταση, όχι μόνο τη σκηνοθεσία. Υπογράφει τα σκηνικά, τα κοστούμια, τη διασκευή και τη δραματουργική επεξεργασία. Και όλα δίνουν ένα αποτέλεσμα σκληρό αλλά συγκλονιστικό, για ζητήματα που απασχολούσαν τις ψυχές των ανθρώπων και τότε και τώρα.