Είναι ένα ψυχρό, υγρό βράδυ με δεδομένα… Αθήνας, όμως οι «αντίξοες» συνθήκες δεν φαίνεται να πτοούν τους ηθοποιούς και μουσικούς του Bread and Puppet Theater, που προσπαθούν να «ζεστάνουν» το κοινό στον πεζόδρομο έξω από το Bios.
Η εξοικείωση με το κρύο είναι μάλλον αναμενόμενη σε έναν θίασο που ιδρύθηκε στη Νέα Υόρκη από ένα ζευγάρι Ανατολικογερμανών και από το 1974 έχει εγκατασταθεί σε μία φάρμα στο Βερμόντ του Καναδά. Ευτυχώς για τους λιγότερο ανθεκτικούς θεατές, οι δέκα «χοροί ξελιτότητας» της Lubberland National Dance Company, κατά παράδοση αποτελούμενης από μέλη της τοπικής κοινότητας -στη συγκεκριμένη περίπτωση, από σπουδαστές του Διεθνούς Κέντρου Ελληνικών και Μεσογειακών Σπουδών- είναι σύντομοι και περιεκτικοί: χιουμοριστικές, αν και κάπως απλουστευτικές, χορογραφίες εμπνευσμένες από την ελληνική επικαιρότητα με έμφαση, φυσικά, στην κρίση.
Για το κυρίως μέρος της παράστασης «Α thing Done in a Seeing Place», κοινό και συντελεστές μεταφέρονται στο προστατευμένο περιβάλλον του Bios. Μία ευφάνταστη, «πειραγμένη» εκδοχή της «Αντιγόνης» με χαρτονένιες μαριονέτες, γιγάντιες σκιές, ζωντανή πολυφωνική μουσική και αναφορές στην εποχή της τρομοκρατίας, αντλεί τον τίτλο της από τους ορισμούς των αγγλικών λέξεων «drama» και «theater».
Πολιτικοποιημένοι -έστω και με όρους Καναδά- περιβαλλοντικά ευαισθητοποιημένοι και «ανοιχτοί» στις ιδέες και τους προβληματισμούς οποιουδήποτε επιθυμεί να συμμετάσχει στη διαμόρφωση των παραστάσεών τους, οι Bread and Puppet παραμένουν πιστοί στις αρχές του καλλιτέχνη και αρτοποιού Πίτερ Σούμαν και της πολιτικής ακτιβίστριας Ελκα Σούμαν, που δημιούργησαν τη διάσημη ομάδα πριν από μισόν αιώνα.