Κούκλες μικρές και μεγάλες, γυμνές, ντυμένες, άλλες ζωγραφισμένες άλλες όχι, στέκονται, κάθονται σε ράφια η μια δίπλα στην άλλη, κάποιες κρατούν παράξενα η οικεία αντικείμενα, άλλες μοιάζουν να είναι έτοιμες να πετάξουν ή να ζωντανέψουν. Ενα μεγάλο ξύλινο τραπέζι που χρησιμοποιείται για τη δημιουργία τους, πελώριο και φαρδύ, έχει πάνω του διάφορα μέλη του σώματός τους έτοιμα να συναρμολογηθούν. Νιώθω σαν να βρίσκομαι στο μαγικό εργαστήρι του Ντόκτορ Κοπέλιους, που έφτιαχνε κούκλες και ύστερα τους έδινε ζωή (θυμόσαστε το μπαλέτο της Κοπέλια;), ή να έχω μεταφερθεί στο παράδοξο σύμπαν της ταινίας «Η διπλή ζωή της Βερόνικα» του Κισλόφσκι, όταν η Βερονίκ συναντούσε τον κουκλοπαίχτη που θα της άλλαζε τη ζωή.
Στο κέντρο της Αθήνας, πίσω ακριβώς από την Πλατεία Κουμουνδούρου, Σαχτούρη 4 και Σαρρή, βρίσκεται το Εργαστήρι Μαιρηβή. Ενας χώρος μοναδικός, αφιερωμένος στην τέχνη του κουκλοθεάτρου, που πλέον φιλοξενεί μόνο παραστάσεις, καθώς τα σεμινάρια και εργαστήρια που διοργανώνονται σε όλη τη διάρκεια του χρόνου γίνονται στη Δεληγιώργη, στο Μεταξουργείο, στον αρχικό χώρο που ιδρύθηκε το εργαστήρι Μαιρηβή. Καθώς η Μαιρηβή Γεωργιάδου, κουκλοπαίχτρια και ιδρύτρια του εργαστηρίου, με ξεναγεί στις συλλογές από κούκλες θιάσων της Ελλάδας και του εξωτερικού (ένα μικρό εν δυνάμει μουσείο κουκλοθεάτρου!) κρυφοκοιτάζω την πρόβα της ομάδας Atelier 13 από τη Βουλγαρία, που παρουσίασε τη μέρα της επίσκεψής μου το έργο «Βαρώνος Μυνχάουζεν» (στα ελληνικά τα οποία οι ηθοποιοί/κουκλοπαίχτες έμαθαν ειδικά για τις ανάγκες της περιοδείας τους στη χώρα μας). Μια εξαιρετική παράσταση, στο πλαίσιο του 2ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κουκλοθεάτρου και Αφήγησης που διοργανώνει το Εργαστήρι Μαιρηβή, για δεύτερη συνεχή χρονιά. Το φεστιβάλ συνεχίζεται τον Μάιο με τις αφηγήσεις του γνωστού Γαλλολιβανέζου παραμυθά Τζιχάντ Νταρβίς («Ιστορίες ζωής μέσα σε πόλεμο» και «Χασάν αλ Μπασρί, το ταξίδι του Σεβάχ του στεριανού»), στις 8, 9 και 10 Μαΐου.
«Θέλουμε το θέατρό μας να φιλοξενεί μόνο ό,τι έχει να κάνει με το κουκλοθέατρο» επισημαίνει η Μαιρηβή Γεωργιάδου, η οποία έχει σπουδάσει, μεταξύ άλλων, στη Γαλλία και την Τσεχία. Την παράσταση της ομάδας Atelier 13 είχε παρακολουθήσει στο Κιλκίς, στο φεστιβάλ κουκλοθεάτρου που γίνεται εκεί κάθε χρόνο, και αποφάσισε να την καλέσει στις εκδηλώσεις του Εργαστηρίου της. Ενας ολόκληρος κόσμος μού αποκαλύπτεται, άγνωστος και παρεξηγημένος σε αρκετά μεγάλο μέρος του ελληνικού κοινού. Οι γονείς που καταφτάνουν για να παρακολουθήσουν την παράσταση έχουν φέρει μαζί τους πολύ μικρά παιδιά, ίσως να φταίει η αντίληψη ότι το κουκλοθέατρο απευθύνεται μόνο σε αυτές τις ηλικίες, όταν σήμερα η διεθνής εξέλιξη της συγκεκριμένης τέχνης την εντάσσει επάξια στο σύγχρονο, συχνά πρωτοπόρο θέατρο για παιδιά και ενήλικες. Οι ηθοποιοί/κουκλοπαίχτες είναι τόσο καλοί όπως και το έργο τους, μια έξυπνη και συγκινητική παραλλαγή της ιστορίας του Βαρώνου Μυνχάουζεν, που καταφέρνουν να κρατήσουν αμείωτο το ενδιαφέρον μεγάλων και μικρών, ακόμη και των μωρών!
«Κάθε χρόνο, το Εργαστήρι ανοίγει την πόρτα του σε σχολεία όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης με ποικίλα προγράμματα» αναφέρει η Μαιρηβή Γεωργιάδου για μια από τις πολλές δράσεις του Εργαστηρίου Μαιρηβή, τονίζοντας κάτι σημαντικό. «Στα παιδιά που επισκέπτονται το Εργαστήρι δεν δίνεται μόνο η δυνατότητα να παρακολουθήσουν παραστάσεις διαφόρων τεχνικών κουκλοθεάτρου, αλλά με την επίσκεψη στον χώρο να έρθουν πιο κοντά και πιο άμεσα σε επαφή μαζί του. Το κουκλοθέατρο, ταπεινό και χαμηλόφωνο στην Ελλάδα, παραμένει στο περιθώριο της θεατρικής κίνησης. Ο στόχος μας είναι η προβολή και η στήριξη αυτής της τέχνης, της τόσο απλής αλλά καθόλου απλοϊκής».