Η Αγγελική Παπούλια εμφανίζεται πρώτα στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών και αρχίζει να λέει (όχι να απαγγέλλει, να λέει σπαρακτικά) ένα κείμενο. Πρόκειται για ποίημα του Χέντερλιν και είναι η νέα παραγωγή της δαιμόνιας ομάδας blitz, που έκανε πρεμιέρα την περασμένη Παρασκευή. Τίτλος αυτής της νέας δουλειάς τους, «6 A.M. How to disappear completely». Προλαβαίνω να σημειώσω σκόρπιους στίχους: «…δεν είναι καιρός γιορτής»· «…παρέρχονται βεβαίως οι ανοίξεις»· «…σιδερένιος ύπνος». Το βάθος της σκηνής ήταν καλυμμένο, αλλά ένας μεγάλος ήλιος φώτιζε από ψηλά τη σκηνή.
Οταν ανοίγει η αυλαία, βλέπουμε ένα σκοτεινό τοπίο γεμάτο σκαλωσιές και διάφορα σιδερικά. Σκοτάδι, ζόφος, ανατριχίλα. Κάποιοι άνθρωποι πηγαινοέρχονται, τρέχουν απελπισμένα. Κάτι προσπαθούν να χτίσουν· καταρρέει. Ξαναπροσπαθούν, κάτι χτίζεται, αλλά με πολύ κόπο. Χρειάζεται να καταβάλουν όλοι πολύ μεγάλη δύναμη για να καταφέρουν να σταθεροποιήσουν κάτι που επιχειρούν. Στο μεταξύ, οι επτά ηθοποιοί της παράστασης επαναλαμβάνουν τους στίχους του Χέντερλιν – το μόνο κείμενο του έργου.
Κάποια στιγμή καταφέρνουν να φτιάξουν κάτι που μοιάζει ολοκληρωμένο. Και τότε κάποιος ανεμίζει μια σημαία… Είναι ήδη ένας τόπος; Είναι ήδη ένα κράτος; Είναι ήδη ένα έθνος; Πάντως, από εκείνη τη στιγμή και μετά, εκείνο το σκοτεινό τοπίο αρχίζει να φωτίζεται. Από τη μια πλευρά της σκηνής έρχεται το φως – σαν φως ημέρας. Και οι στίχοι του Χέντερλιν επιμένουν: «…μένουν πολλά ακόμα για ν’ ανακαλύψουμε το μέλλον»… Οταν ολοκληρώνεται η παράσταση, δεν φωτίζεται η σκηνή, αλλά η πλατεία…
Η νέα παράσταση αυτής της ακούραστης ομάδας είναι πολύ διαφορετική από τις προηγούμενες δουλειές της. Ξεκινάει με ζόφο και καταλήγει με φως και αισιοδοξία. Είναι περισσότερο περφόρμανς και εικαστική απεικόνιση και λιγότερο μια συνήθης θεατρική παράσταση (ποτέ δεν είναι συνήθεις οι παραστάσεις των blitz). Αλλά είναι το ίδιο καλοδουλεμένη, στην κάθε λεπτομέρεια, το ίδιο άψογη εικαστικά, με τον ίδιο μόχθο απ’ όλους. Και ο θεατής επιλέγει να ταυτίσει την παράσταση με τα δικά του αδιέξοδα και τις δικές του φωτεινές διαφυγές…