Το «Κουκλόσπιτο» που εγκλωβίζει…

Το «Κουκλόσπιτο» που εγκλωβίζει…

3' 30" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Τρία ήταν τα ατού αυτής της παράστασης, πριν καν ξεκινήσει: το όνομα του συγγραφέα και το έργο -Ερρίκος Ιψεν και «Κουκλόσπιτο (Νόρα)»· η θεατρική στέγη που το φιλοξενεί -Θέατρο οδού Κυκλάδων – Λευτέρης Βογιατζής· και η πρωταγωνίστρια που ερμηνεύει τον ομώνυμο ρόλο, τη Νόρα -η Αμαλία Μουτούση.

Η πρώτη παράσταση δόθηκε το περασμένο Σάββατο, 6 Φεβρουαρίου. Η σκηνή του Θεάτρου της οδού Κυκλάδων ήταν σε τόνους πολύ ελαφρού γκρι -μια απόχρωση ουδέτερη, που ανά πάσα στιγμή θα μπορούσε να γίνει πολύ φωτεινή ή πολύ σκοτεινή (σκηνικά Εύα Μανιδάκη). Και κάπως έτσι ήταν και η ατμόσφαιρα μέσα σ' αυτό το «Κουκλόσπιτο», όπου ζούσαν ενήλικες. Ξεκίνησε από μια ατμόσφαιρα γλυκερή και ανάλαφρη και κατέληξε να είναι απελπισμένη και σκληρή.

Ενα πιάνο, μια πολυθρόνα με υποπόδιο, μια σόμπα, ένα μικρό σκαμνάκι, παιδικό, με το μονόγραμμα «Ν» ζωγραφισμένο πάνω του. Η Νόρα (Αμαλία Μουτούση), ο άντρας της Τόρβαλντ Χέλμερ (Αρης Λεμπεσόπουλος) μοιάζουν να ζουν σαν σε παραμύθι, πόσο μάλλον που ξεκινούν πολύ καλές οικονομικές προοπτικές για την οικογένεια, αφού ο Τόρβαλντ Χέλμερ αναλαμβάνει τη διεύθυνση μιας μεγάλης τράπεζας. Ετσι, η αθώα και σπάταλη Νόρα θα μπορεί να ξοδεύει χωρίς περιορισμούς…

Στη γλυκερή και παραμυθένια αυτή αρχική ατμόσφαιρα εμφανίζεται μια παλιά φίλη της Νόρας. Η Κριστίνα Λίντε (Μαρία Ζορμπά) φτάνει στην πόλη αναζητώντας μια νέα αρχή στη ζωή της. Είναι χήρα, είναι άνεργη και απελπισμένη. Είναι όμως πολύ έξυπνη και διορατική. Και θέλει απεγνωσμένα να ξαναρχίσει τη ζωή της, χωρίς δισταγμούς: «Για να επιβιώσεις, αναγκάζεσαι να σκέφτεσαι με ιδιοτέλεια», λέει. Είναι μια γυναίκα που ξέρει τι θέλει και ταυτοχρόνως ξέρει να προσφέρει. Ο μοιραίος άνθρωπος είναι ένας υπάλληλος της τράπεζας, τον οποίο δεν εκτιμά ο νέος διευθυντής και τον απολύει. Ο Νιλς Κρόγκσταντ όμως (Γιώργος Συμεωνίδης) έχει κι άλλα όπλα για να διεκδικήσει τη υπόληψή του και τη δουλειά του. Και δεν διστάζει να τα χρησιμοποιήσει… Το πέμπτο πρόσωπο αυτής της ιστορίας, που παραμένει γοητευτική  και φρέσκια σχεδόν 140 χρόνια μετά την πρώτη του παρουσίαση στη σκηνή, είναι ο γιατρός Ρανκ (Νικόλας Παπαγιάννης), φίλος της Νόρας και του άντρα της. Μόνο που έχει κι αυτός δύο μεγάλους εχθρούς: έναν κρυμμένο βαθύ έρωτα για τη Νόρα και την αρρώστια του. Είναι καταδικασμένος να νικηθεί και από τους δύο. «Υπάρχουν κάποιοι που αγαπάμε πολύ και κάποιοι που μας αρέσει να κάνουμε συντροφιά» ήταν η απάντηση της Νόρας, που έβαλε οριστικό τέλος στα όνειρά του.

Αυτοί οι πέντε άνθρωποι μπαίνουν σ' έναν επικίνδυνο και παράξενο παιχνίδι ανάμεσα στον ρεαλισμό και την αθωότητα. Ανάμεσα στην αυτογνωσία και την ψευδαίσθηση. Ανάμεσα στη φιλία και το καθήκον. Ανάμεσα στον βαθύ έρωτα και την αξιοπρεπή αποχώρηση.

Ο Γιώργος Σκεύας μετέφρασε το παγίγνωστο και πάντα αγαπητό έργο του Ιψεν, και υπέγραψε τη δραματουργική επεξεργασία και τη μετάφραση -που ήταν σε μια γλώσσα σημερινή και άμεση. Και επέλεξε να στήσει μια παράσταση κλασική, κατεύθυνση που υπογραμμίζεται και από τα κοστούμια (Αγγελος Μέντης): ρομαντικά πλεκτά, αέρινες δαντέλες, πιέτες, φράκο. Δεν την φόρτωσε με σκηνικά στοιχεία, δεν έκανε ανατροπές, επέλεξε να αφήσει το κείμενο να μιλήσει στους θεατές, μέσα από την ερμηνεία των ηθοποιών. Της Αμαλίας Μουτούση πρωτίστως, που διαγράφει υπέροχα τη διαδρομή από την αφελή και ανώριμη Νόρα σε μια γυναίκα, με θέληση, βούληση και αποφασιστικότητα, που αποφασίζει να ρισκάρει τα πάντα για να γνωρίσει τον εαυτό της και τη ζωή.

Η δύναμη αυτού του έργου είναι ότι άγγιξε, 140 χρόνια πριν, τα θέματα της γυναικείας καταπίεσης, την ανάγκη για χειραφέτηση του γυναικείου φύλου, μη αναγνώσιμες πτυχές του ψυχισμού που λίγα χρόνια αργότερα ο Φρόυντ θα κατανόμαζε, την ανώριμη και καθηλωμένη στην παιδικότητα πλευρά των ανθρώπων, τη βίαιη ενηλικίωσή τους, τη δύναμη της φιλίας αλλά και της αγάπης. Η παράσταση του Γιώργου  Σκεύα μετέφερε ατόφιες, γυμνές σχεδόν, με μόνο φόντο το γκρι του σκηνικού, τις μεταπτώσεις και τις διαδρομές των ηρώων, τις υποκρισίες μιας ζωής, την τελική αλήθεια. Κι αν σε κάποιους φάνηκε αργός ο ρυθμός της παράστασης, στη δική μου ματιά υπογράμμιζε απλώς το πόσο αργά κυλούν τα χρόνια, πόσος καιρός χρειάζεται για να κατακτήσουν οι άνθρωποι τις αλήθειες τους, για να γνωρίσουν τον εαυτό τους.

• Η παράσταση «Κουκλόσπιτο» παίζεται στο Θέατρο της οδού Κυκλάδων «Λευτέρης Βογιατζής» κάθε Τετάρτη στις 8μ.μ., Πέμτη και Παρασκευή στις 8.30μ.μ., Σάββατο 9. 15μ.μ. και Κυριακή 7μ.μ. Δεν θα δοθούν οι παραστάσεις στις 10, 17 και 24/2).

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή