Ο «Βαφτιστικός» συναντάει ξανά το κοινό του

Ο «Βαφτιστικός» συναντάει ξανά το κοινό του

2' 41" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ισως δεν υπάρχει άλλο αστικό έργο του ελληνικού μουσικού 20ού αιώνα που να συνδυάζει με τόσο άμεσο τρόπο τη φάρσα, τη σάτιρα και το τραγούδι.

Ο «Βαφτιστικός» είναι τόσο κλασικός για την οπερέτα όσο και η πλατεία Ομονοίας για την Αθήνα, και αν η οπερέτα του Θεόφραστου Σακελλαρίδη ανεβαίνει ξανά και ξανά είναι γιατί –πολύ απλά– συγκινεί και σκορπίζει χαρά. «Είναι η “Γκόλφω” της οπερέτας», λέει μισοαστεία-μισοσοβαρά ο Σίμος Κακάλας, ο σκηνοθέτης του νέου ανεβάσματος από την Εθνική Λυρική Σκηνή (πρεμιέρα 13/5).

Ο Σίμος Κακάλας που είχε προκαλέσει την προσοχή πριν από χρόνια με ένα «προσωπικό» ανέβασμα της «Γκόλφως», επεκτείνεται τώρα στην οπερέτα, έπειτα από πρόσκληση της Λυρικής. «Με ενδιαφέρει κυρίως αυτό που έχει να προτείνει η κωμωδία ως είδος. Η τεχνική, ο ρυθμός, οι κώδικες. Ο “Βαφτιστικός” είναι μια καλοκουρδισμένη φαρσοκωμωδία με πλατιά απήχηση. Καλείται κανείς να αναμετρηθεί με ένα αρχέτυπο του είδους».

Ο «Βαφτιστικός», που έκανε πρεμιέρα το 1918 στην οδό Πατησίων (Θέατρο Παπαϊωάννου), πατάει σε έναν καμβά εθνικού γοήτρου στον απόηχο των Βαλκανικών αλλά επί της ουσίας παρουσιάζει μια πινακοθήκη χαρακτήρων με στόχο τη σάτιρα. «Τους τύπους στον “Βαφτιστικό” τους συναντάμε σε όλη την ιστορική πορεία της κωμωδίας», λέει ο Σίμος Κακάλας. «Εχουν μείνει αναλλοίωτοι. Ακόμη και όσα προκαλούν τη σάτιρα, όπως το βύσμα στον στρατό, εξακολουθούν και είναι οικεία. Το παιχνίδι με τα στερεότυπα δίνει πάντα έδαφος στην κωμωδία».

Η προσέγγιση στον «Βαφτιστικό» είναι κλασική. Θα υπάρχει ύφος εποχής, «όχι πιστή αναπαράσταση» αλλά γενική ατμόσφαιρα. Αλλά βεβαίως, είναι τα τραγούδια αυτά που δικαιώνουν κάθε νέο ανέβασμα. Είναι τόσο βαθιά χωνεμένες οι μελωδίες του «Βαφτιστικού» και είναι τέτοια η συνειρμική τους δύναμη που το κοινό αδημονεί να ακούσει τις επιτυχίες του αθηναϊκού Μεσοπολέμου που πέρασαν διαχρονικά σε όλη την κοινωνία. Τραγούδια όπως «Τον καιρό εκείνο τον παλιό», «Η καρδιά μου πονεί για σας» ή το «Ψηλά στο μέτωπο», έχουν τη μουσική εκείνη θεατρικότητα που παραμένει αρυτίδωτη.

Για τον Σίμο Κακάλα φαίνεται ότι εξασκεί μεγάλη γοητεία η διάχυση των δημοφιλών μελωδιών σε διάφορες εκδοχές λαϊκού θεάτρου, μπουλουκιών και κάθε μορφής δανείων. «Δείχνει τη δύναμη αυτής της μουσικής να αποκτήσει πραγματικά λαϊκή απήχηση», λέει.

Στον νέο «Βαφτιστικό» τον ρόλο του Χαρμίδη υποδύονται εναλλάξ οι τενόροι Δημήτρης Πακσόγλου και Γιάννης Χριστόπουλος, αμφότεροι με επιδόσεις στην οπερέτα. Ο Πακσόγλου είχε κρατήσει τον βασικό ρόλο στο πρόσφατο ανέβασμα μιας άλλης οπερέτας του Σακελλαρίδη («Θέλω να δω τον Πάπα») και ο Χριστόπουλος ήταν και πάλι Χαρμίδης στο παλαιότερο ανέβασμα του «Βαφτιστικού» από τον Βασίλη Παπαβασιλείου και τον Γιώργο Πέτρου (ήταν επίσης εξαίρετος και στην «Κρητικοπούλα», την οπερέτα του Σπύρου Σαμάρα αλλά και στη «Χαλιμά», άλλη οπερέτα του Σακελλαρίδη). Στους άλλους ρόλους θα ακούσουμε τις Αννα Στυλιανάκη – Τζίνα Πούλου (Βιβίκα), Διαμάντη Κριτσωτάκη – Δέσποινα Σκαρλάτου (Κική), Παύλο Μαρόπουλο – Αναστάσιο Στέλλα (Κορτάση), κ.ά. Η μουσική διεύθυνση είναι των Γιώργου Αραβίδη και Ανδρέα Πυλαρινού. Τα σκηνικά του Αντώνη Δαγκλίδη, τα κοστούμια της Κλερ Μπρέισουελ.

Ο Σίμος Κακάλας υποστηρίζει το ανέβασμα του «Βαφτιστικού» με θέρμη, αλλά δεν μοιράζεται την άποψη ότι το είδος της οπερέτας αναβιώνει. «Θα αναβίωνε αν υπήρχε νέα δημιουργία. Αυτή κρατά το είδος ζωντανό. Αλλά το σημαντικό, είναι η γλώσσα. Ο “Βαφτιστικός” είναι ένα έργο γραμμένο στην ελληνική γλώσσα. Εκεί συμβαίνει η ουσιαστική συνάντηση με το κοινό. Το ένιωσα όταν άκουσα τη “Φόνισσα”. Είναι πολύ σημαντικό να γράφονται έργα στη δική μας γλώσσα».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή