«Τη στιγμή που ο άνθρωπος αποκτά χρήματα, οποιοδήποτε και αν είναι το παρελθόν του, αμέσως μεταπηδά στην κοινωνική τάξη των πλουσίων αυτού του τόπου. Αυτό συντελεί στο να γίνεται το κυνηγητό του χρήματος αυτοσκοπός», έλεγε ο Γιώργος Κιμούλης στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» (12/6/1994), με αφορμή τον ρόλο του Χρεμύλου και την πρώτη ενασχόλησή του με τον «Πλούτο» του Αριστοφάνη. Επειτα από δύο δεκαετίες, ο κ. Κιμούλης επανέρχεται στην κωμωδία του Αριστοφάνη, ως σκηνοθέτης και ηθοποιός, παρουσιάζοντας μια πολιτική ανάγνωση της αρχαίας κωμωδίας με έμφαση στην τελευταία σκηνή του έργου. «Ο Αριστοφάνης πηγαίνει τον Πλούτο στο θησαυροφυλάκιο του κράτους, θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να δηλώσει τη διαφορά που υπάρχει μεταξύ ατομικού και συλλογικού πλούτου», τονίζει στην «Κ».
Ο Αριστοφάνης, όπως λέει, προωθεί στο έργο την έννοια του συλλογικού έναντι του ατομικού. «Με αυτή την έννοια η παράσταση προσπαθεί να πει ότι στον χώρο του ατομικού πλούτου, ο Πλούτος και η Πενία είναι το ίδιο πρόσωπο. Η Πενία είναι το alter ego του Πλούτου», σημειώνει, με τον ίδιο να ενσαρκώνει τον διττό ρόλο. Εκτιμά, επίσης, πως με τον Πλούτο και τη σκηνή της Εξόδου, ο Αριστοφάνης έκανε μια συγκεκριμένη πολιτική δήλωση για τα δεδομένα της εποχής.
«Περίεργο ίσως για κάποιον που θεωρείται συντηρητικός αριστοκράτης, αλλά δεν πρέπει να κρίνουμε τους αρχαίους Eλληνες στοχαστές με τους όρους ή τον τρόπο που λειτουργούν αυτοί οι όροι σήμερα. Η έννοια της συλλογικότητας, που σήμερα μπορεί να μην έχει μεγάλη σημασία για κάποιον που κινείται στον χώρο της συντήρησης, τότε δεν είχε την ίδια απαξία», εκτιμά.
Ο Αριστοφάνης έγραψε τον «Πλούτο» μετά το τέλος του Πελοποννησιακού Πολέμου και επί της ηγεμονίας των Τριάκοντα Τυράννων, οι οποίοι με τους νόμους που θέσπισαν, προκάλεσαν δραστικές αλλαγές στην πολιτική και πολιτιστική ζωή των Αθηναίων.
Το έργο, που ανοίγει τις παραστάσεις της Αρχαίας Επιδαύρου για το φετινό φεστιβάλ, θα παρουσιαστεί σε διασκευή, όπως αναφέρει ο σκηνοθέτης, που δεν θα περιορίζεται σε επίκαιρα κωμικά στοιχεία και με μια προσωπική του «παράβαση» σχετικά με την ερμηνεία που δίνει στο αρχαίο κείμενο. «Στον Αριστοφάνη αναφέρονται υπαρκτά πρόσωπα και καταστάσεις και κατά τη γνώμη μου, αυτό που κανείς πρέπει να κάνει είναι να βρει μέσα στην ανέλιξη της ιστορικής σπείρας τις αντιστοιχίες», επισημαίνει.
Σύμφωνα με την υπόθεση του έργου, ο φτωχός Χρεμύλος βοηθάει τον τυφλό θεό Πλούτο να ξαναβρεί το φως του, ώστε να μη μοιράζει τα πλούτη μόνο στους κακούς, και ξεκινά μια ιδιότυπη αναδιανομή του πλούτου. «Ο πρωταγωνιστής, δυστυχής ήταν χωρίς χρήματα, δυστυχής παρέμεινε και με χρήματα. Η αναδιανομή του πλούτου όταν γίνεται σε ατομικό επίπεδο δεν πετυχαίνει», τονίζει ο κ. Κιμούλης.
Ανάγοντας τον προβληματισμό του Αριστοφάνη στην εποχή μας, ο κ. Κιμούλης επισημαίνει ότι ζούμε μια συνολική κατάρρευση αξιών. «Ο σύγχρονος άνθρωπος, όπως έχει διαμορφωθεί η ζωή του, η καθημερινότητά του, δεν δίνει την παραμικρή σημασία σε αυτό που κινείται εκτός χρηματικής αξίας. Ιδέες, όνειρα, τα αντιμετωπίζει ή τα τοποθετεί στον χώρο του άχρηστου», επισημαίνει. Υποστηρίζει ότι οι συλλογικές προσπάθειες μπορεί να αποτελούν μια κάποια λύση, αναγνωρίζοντας παράλληλα τη μικρή διάρκεια ζωής τους. «Υπήρχαν τέτοιου είδους εξάρσεις στον κοινωνικό χώρο, αλλά για μικρό χρονικό διάστημα. Δεν κρατούν πολύ, ηττώνται. Αλλά όπως και ο γνώστης του απέλπιδου έχει δικαίωμα στην ελπίδα, έτσι και ο γνώστης της ήττας έχει δικαίωμα στη νίκη που κάποια στιγμή θα έρθει».
Οι παραστάσεις στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου
8, 9/7
«Ορέστεια» του Αισχύλου, σκην. Γιάννης Χουβαρδάς, με τους Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη, Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Νίκο Κουρή κ.ά.
15, 16/7
«Αντιγόνη» του Σοφοκλή, Εθνικό Θέατρο, ΚΘΒΕ, ΘΟΚ, σκην. Στάθης Λιβαθινός, με τους Δημήτρη Λιγνάδη, Αναστασία – Ραφαέλα Κονίδη, Μπέτυ Αρβανίτη κ.ά.
22, 23/7
«Επτά επί Θήβας» του Αισχύλου, ΚΘΒΕ, σκην. Τσεζάρις Γκραουζίνις, με τους Γιάννη Στάνκογλου, Χρίστο Στυλιανού, Νάντια Κοντογεώργη κ.ά.
29, 30/7
«Οιδίπους Τύραννος» του Σοφοκλή, Εθνικό Θέατρο και Θέατρο Βαχτάνγκοφ, σκην. Ρίμας Τούμινας, με τους Βικτόρ Ντομπρονράβοφ, Γεβγκένι Κνιάζεφ, Λουντμίλα Μαξάκοβα.
5, 6/8
«Λυσιστράτη» του Αριστοφάνη, Εθνικό Θέατρο, σκην. Μιχαήλ Μαρμαρινός, με τους Λένα Κιτσοπούλου, Αιμίλιο Χειλάκη, Λένα Παπαληγούρα κ.ά.
19, 20/8
«Ορνιθες» του Αριστοφάνη, Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών, σκην. Νίκος Καραθάνος, με τους Χρήστο Λούλη, Αρη Σερβετάλη, Αλεξάνδρα Αϊδίνη κ.ά.