Μια τσακισμένη από τη ζωή χορογράφος που προετοιμάζει χορευτές για τα Μπολσόι, μια βουβή χορογραφία της «ανήμπορης» καθημερινότητας και μια «καμένη» τηλεοπτική εκπομπή με προκάτ γέλια και κλάματα: αυτές είναι οι τρεις ιστορίες που υφαίνουν το μελαγχολικό σύμπαν των «Τυραννόσαυρων» του «Rex» της οδού Πανεπιστημίου, στο νέο έργο της Λένας Κιτσοπούλου που κάνει πρεμιέρα απόψε (18/5) στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου.
Οι τυραννόσαυροι, παρά τα ατροφικά τους χέρια, αποδείχθηκαν παιδευτικοί για τη συγγραφέα, καθώς η αρχική ιδέα πάνω στην οποία βασίστηκε η συγγραφή του έργου «θέριεψε» και γέννησε πολλές μικρότερες που έπρεπε στο τέλος να μπουν σε μια τάξη για να μην την «κατασπαράξουν». «Το συνεκτικό στοιχείο είναι μια απελπισία, μια ματαιότητα των χαρακτήρων, ενώ για πρώτη φορά ασχολούμαι πολύ με το θέμα της τέχνης. Τι είναι μοντέρνα τέχνη, τι είναι η δουλειά που κάνουμε. Εχουν μια ανημπόρια οι ιστορίες, μια δυσκολία», μας λέει.
Μέσα στις τρεις ιστορίες ενυπάρχει και η ίδια η συγγραφέας, που σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί, με τις προσωπικές της αναζητήσεις. «Υπάρχουν τα ζητήματα του έρωτα, της ευτυχίας, η ασχήμια που βλέπω γύρω μου και με επηρεάζει. Οπως και τα υπαρξιακά μου αδιέξοδα τα οποία βιώνω μεγαλώνοντας με τους φόβους, με τον θάνατο να έρχεται και το “κλείσιμο”, το βάρος που νιώθουμε όσο μεγαλώνουμε», τονίζει.
Αν και ο τίτλος του έργου προηγήθηκε του κειμένου, οι αναλογίες ανάμεσα στα θηριώδη ερπετά που κυριαρχούσαν στη Γη και τελικά εξαφανίστηκαν με τον σύγχρονο άνθρωπο δεν είναι λίγες: «Τα τρομακτικά αυτά πλάσματα έχουν ατροφικά χέρια και φαίνεται ότι ξαφνικά υπολείπονται σε κάτι, μου θυμίζει κάτι από τους ανθρώπους. Επίσης, η τυραννία είναι το βάσανό μας, ο πληθυντικός μού άρεσε επειδή κάνουμε κάποια ομαδικά πράγματα στη σκηνή, είμαστε και εμείς λίγο τυραννόσαυροι με την ανημπόρια που δείχνουμε επί σκηνής», τονίζει η κ. Κιτσοπούλου.
Η συνθήκη του έργου είναι ξεκάθαρη από την αρχή, πρόκειται για «μια βαρετή ιστορία ανθρωπιάς υπό εξαφάνιση». Τα θέματα για τα οποία μιλάει η τέχνη είναι τα ίδια διαχρονικά, μας λέει η κ. Κιτσοπούλου, αλλά ο τρόπος είναι που αλλάζει κάθε φορά. Ετσι και εκείνη δοκιμάζει να μπει σε χωράφια που δεν έχει ξαναπατήσει «τυραννόσαυρος», πειραματιζόμενη με νέες φόρμες. «Οι βουβές σκηνές είναι ένα καινούργιο στοιχείο για μένα, όπως και ότι μερικά πράγματα έχουν τη δομή της λούπας, θα μπορούσαμε να τα ξαναδούμε από την αρχή. Επίσης το κείμενο σε αυτό το έργο δεν μπορεί να σταθεί μόνο του σε πολλές περιπτώσεις, αλλά νοηματοδοτείται από τη σκηνική δράση και νιώθω κάπως πιο μελαγχολικά σε αυτή την παράσταση», μας λέει.
Η Λένα Κιτσοπούλου επιστρέφει στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού οκτώ χρόνια μετά τον μονόλογο της «Μ.Α.Ι.Ρ.Ο.Υ. Λ.Α.» που παρουσίασε με τη Μαρία Πρωτόπαπα. Τι έχει μεσολαβήσει από τότε; «Πολλές εμπειρίες. Η “Μ.Α.Ι.Ρ.Ο.Υ.Λ.Α.” και ο Γιάννης Χουβαρδάς, που μου πρότεινε να γράψω για το θέατρο, μου άνοιξαν έναν δρόμο στη θεατρική συγγραφή και μια πόρτα στη σκηνοθεσία. Λειτουργώ ακόμη όμως με τον ίδιο τρόπο, γράφω σαν να είμαι μόνη μου, χωρίς το άγχος ότι έχω να αποδείξω κάτι, με μια παιδικότητα ίσως όπως τότε. Σίγουρα όμως φορτωμένη με εμπειρίες όπως ο καθένας που προχωράει στη ζωή του», καταλήγει.
«Τυραννόσαυροι ΡΕΞ», Πειραματική Σκηνή, από Πέμπτη 18/5, 9 μ.μ.