«Τοίχο, κοίτα τον τοίχο», λέει κάποια στιγμή η Μαργαρίτα στον Μπέργκμαν, όταν πάλι έχουν αρχίσει να καβγαδίζουν. Με τον τρόπο αυτόν, χωρίς να κοιτάζουν ο ένας τον άλλον, προσπαθούν να ηρεμήσουν και ψύχραιμα τουλάχιστον να πουν αυτό που οι ίδιοι νιώθουν και όχι αυτό που πιστεύουν ότι θα ικανοποιήσει τον άλλον για να «κουκουλωθεί» η ένταση. Λύνεται όμως έτσι το πρόβλημα; Πόσο τα αισθήματά μας, οι ανασφάλειές μας, οι φοβίες στρεβλώνουν την αληθινή εικόνα που έχουμε για τη σχέση μας και τον σύντροφό μας; Μπορούμε να εντοπίσουμε τις αληθινές ανάγκες μας, που αλλάζουν μέσα σε μία μακροχρόνια σχέση;
Η Μαργαρίτα χωρίζει τον φίλο της και, αφού βρίσκει δουλειά, μετακομίζει στο κέντρο. Στο διπλανό διαμέρισμα ζει ήδη ένας γκρινιάρης εργένης, που διώχνει κάθε επίδοξο γείτονα, αφού η ηχομόνωση μεταξύ των δύο τοίχων είναι ανεπαρκής. Παρότι οι φωνές τους ακούγονται αλλοιωμένες, η γειτνίαση αποτελεί την αρχή μιας παράδοξης σχέσης δύο αγνώστων. Είναι αληθινά άγνωστοι;
Εκείνη τον φωνάζει Μπέργκμαν, γιατί της λέει πως του αρέσει ο διάσημος Σουηδός σκηνοθέτης Ινγκμαρ Μπέργκμαν και της «παίζει» κάτι από την «Περσόνα». Μέχρι που κάποια στιγμή εκείνος της λέει ότι τον σκύλο του τον φώναζε «Φρίκη». Τότε αρχίζει η αποκάλυψη.
Το «Ενας σκύλος που τον έλεγαν Φρίκη», που παίζεται για δεύτερη χρονιά, έως τις 7 Ιανουαρίου στο θέατρο «Ιλισια – Βολονάκης», περιγράφει τη δεύτερη ευκαιρία που δίνει η τύχη σε ένα ζευγάρι. «Μια κωμωδία ποτισμένη με αισιοδοξία, μια κωμωδία για ζευγάρια σε κρίση και τις λύσεις που μπορούν να βρουν για να τη “γλιτώσουν”», σημειώνει ο Δημήτρης Κουρούμπαλης, που έχει γράψει το κείμενο, σκηνοθετεί με τη Φρόσω Κορρού και παίζει.
Η παράσταση προσφέρει δόσεις γέλιου χωρίς να βαραίνει ιδιαίτερα τον προβληματισμό της για τις ανθρώπινες σχέσεις, και δη ενός ζευγαριού. Ισως μάλιστα ο Δημήτρης Κουρούμπαλης, επιλέγοντας να θαυμάζει τον ανατόμο της ψυχής Ινγκμαρ Μπέργκμαν, να κλείνει σκωπτικά το μάτι στη γενιά του όταν αυτή αντιμετωπίζει τη ζωή της με τηλεοπτική αλαφράδα.
Η θεατρική σύμβαση που υιοθετεί ο Δημήτρης Κουρούμπαλης είναι ευδιάκριτη –το ζευγάρι που μαλώνει και λίγο μετά αγαπιέται, που αποστασιοποιείται από τις καταστάσεις και λίγο μετά βουλιάζει σε αυτές– και γι’ αυτό χαριτωμένη και εύπεπτη. Πόσο μάλλον που υποστηρίζεται από τη λειτουργική σκηνοθεσία και τα μοντέρνα σκηνικά του Αγγελου Μέντη. Ο Δημήτρης Κουρούμπαλης σκιαγραφεί με άνεση τις διακυμάνσεις του Μπέργκμαν, ενώ στον ρόλο της Μαργαρίτας η Μαρία Σολωμού κινείται στο αναγνωρίσιμο, και από τις τηλεοπτικές εμφανίσεις της, ύφος.
Το χαμόγελο του κοινού κερδίζεται εύκολα από την τίμια αυτή εμπορική παράσταση.
Θέατρο «Ιλίσια – Βολανάκης», Παπαδιαμαντοπούλου 4, Αθήνα.