Maid
ΔΡΑΜΑ (2021)
Δημιουργός: Μόλι Σμιθ Μέλτσερ
Ερμηνείες: Μάργκαρετ Κουάλεϊ, Νικ Ρόμπινσον, Αντι Μακ Ντάουελ
Η μίνι σειρά του Netflix που κατάφερε να ξεπεράσει το ρεκόρ τηλεθέασης του «Queen’s Gambit», τουλάχιστον για τις πρώτες τέσσερις εβδομάδες από την κυκλοφορία της, είναι ένα καλοφτιαγμένο δράμα, με μια υπέροχη πρωταγωνίστρια στο κέντρο του. Η Μάργκαρετ Κουάλεϊ, την οποία γνωρίσαμε στο «Κάποτε στο… Χόλιγουντ» του Κουέντιν Ταραντίνο, υποδύεται εδώ την Αλεξ, μια νεαρή μητέρα η οποία το σκάει από το σπίτι μαζί με τη μικρή της κόρη, έπειτα από την κακοποιητική συμπεριφορά του συζύγου της.
Σύντομα ωστόσο, κι ενώ δουλεύει σκληρά ως καθαρίστρια, θα συνειδητοποιήσει πως το να σταθεί στα πόδια της μόνο απλή υπόθεση δεν είναι.
Η λεγόμενη «white trash» Αμερική, που σπάνια βρίσκει τον δρόμο της προς τη μικρή οθόνη, προσεγγίζεται εδώ μέσα από τη χαρακτηριστική ιστορία μιας κοπέλας, η οποία προσπαθεί να εξασφαλίσει ένα καλύτερο μέλλον τόσο για τον εαυτό της όσο και για την κόρη της, παλεύοντας με πενιχρά μέσα.
Γύρω της βρίσκονται επίσης άνθρωποι σε τέλμα, όπως η αποτυχημένη καλλιτέχνις μητέρα της ή ο αλκοολικός σύζυγος, από εκείνους που έχουν βρεθεί στη λάθος πλευρά του αμερικανικού ονείρου. Πολλά σύγχρονα –ή και διαχρονικά– ζητήματα θίγονται εδώ, με πρώτο φυσικά τη γυναικεία κακοποίηση, ωστόσο εκείνο που μετράει περισσότερο είναι ο τρυφερός, γνήσια ανθρώπινος πυρήνας της σειράς.
Bella ★★★★
ΔΡΑΜΑ (2020)
Σκηνοθεσία: Θέλγια Πετράκη
Ερμηνείες: Ελενα Τοπαλίδου, Νίκος Κουρής, Ελενα Μεγρέλη
Από την πλατφόρμα του Ertflix, αυτή την εβδομάδα επιλέγουμε ένα μικρού μήκους ελληνικό φιλμ, το οποίο ξεχώρισε τόσο πολύ στο περυσινό Φεστιβάλ Δράμας ώστε αξίζει την ειδική μνεία και την προσοχή του θεατή. Η «Bella» είναι επί της ουσίας ένα υβρίδιο, μισό ντοκιμαντέρ και μισή μυθοπλασία, το οποίο μας ταξιδεύει στη διετία 1986-1987. Εκεί η Ανθή, μια νοικοκυρά από αριστερή οικογένεια, κάνει τα πάντα για να στηρίξει το σπίτι της, ενώ ο σύζυγός της βρίσκεται στη σοβιετική Ρωσία, την ώρα που η τελευταία πνέει τα λοίσθια. Οι σκέψεις της αλλά και οι εικόνες της εποχής –πραγματικές και δημιουργημένες– που περνούν μπροστά από τον φακό αποτελούν ουσιαστικά τον πυρήνα της ταινίας και ταυτόχρονα εύστοχα και ανοιχτά σε πολλαπλές ερμηνείες σχόλια.
Μέσα στα 25 λεπτά της διάρκειας, η Θέλγια Πετράκη καταφέρνει να μας στείλει με απλό αλλά και άμεσο τρόπο σε μια εποχή όπου η Ελλάδα αλληθώριζε από τα ξένα κονδύλια και ο Ψυχρός Πόλεμος έφτανε στο τέλος του. Η δε λιτή ερμηνεία της Ελενας Τοπαλίδου υπηρετεί εξαιρετικά την προσέγγισή της.
