Πυρετός των σειρών μάς έχει πιάσει κατακαλόκαιρο και, σε συνδυασμό με τους αγώνες του Μουντιάλ, μας κρατά, δυσανάλογα για την εποχή, πολλές ώρες στο σπίτι. Και μπορεί το Μουντιάλ μετά τον πρώτο χορταστικό γύρο να παρουσίασε μάλλον κάμψη ως προς το θέαμα, οι σειρές όμως μας αποζημιώνουν με τα συνεχόμενα διαμαντάκια που βρίσκουμε ή πιο συχνά μας συστήνουν.
Τελευταία «ανακάλυψη» το ατμοσφαιρικό «Top of the Lake» (έχει προβληθεί ήδη από συνδρομητικό κανάλι και κυκλοφορεί σε dvd) κατευθείαν από «down under», που θα έλεγαν και οι Αγγλοι για τη Νέα Ζηλανδία και την Αυστραλία, από όπου προέρχεται η σειρά. Πάντως, αν και η παραγωγή ανήκει και στις δύο χώρες (σε συνεργασία και με το βρετανικό BBC), τα γυρίσματα έγιναν αποκλειστικά στα μαγευτικά τοπία της πρώτης, πατρίδας της δημιουργού Τζέιν Κάμπιον, η οποία αποφάσισε να ακολουθήσει τα βήματα πολλών διάσημων συναδέλφων της στρεφόμενη στη μικρή οθόνη.
«Η τηλεόραση είναι το νέο μέτωπο. Το σινεμά είναι συντηρητικό. Το έχω βαρεθεί», δήλωσε αφοπλιστικά η βραβευμένη με Οσκαρ σκηνοθέτις των «Μαθημάτων Πιάνου» σε πρόσφατη συνέντευξή της. Εδώ, χτίζει μια αστυνομική μίνι-σειρά επτά επεισοδίων, στιβαρή στη σύλληψη αλλά κυρίως αριστοτεχνική ως προς την εκτέλεση. Η αναφορά στο τοπίο δεν είναι τυχαία. Μια λίμνη κρυμμένη ανάμεσα στα βουνά. Δάση βγαλμένα, νομίζεις, από τον «Αρχοντα των Δαχτυλιδιών» (εκεί άλλωστε έγιναν και τα δικά του γυρίσματα), λιβάδια, γραφικές κορυφές και σκοτεινές καλύβες, όλα οργανικά στοιχεία της αφήγησης και απεικονισμένα με αισθητική σπάνια ακόμη και σε επίπεδο κινηματογράφου.
Στον αντίποδα της μεγαλειώδους φύσης, η ποταπή πλευρά των ανθρώπων. Ενα δωδεκάχρονο κορίτσι προσπαθεί να αυτοκτονήσει στη λίμνη. Τελικά θα σωθεί για να αποδειχτεί στη συνέχεια ότι είναι έγκυος. Μια ντετέκτιβ που επιστρέφει στην περιοχή για να δει την ετοιμοθάνατη μητέρα της θα αναλάβει την υπόθεση ερχόμενη σε σύγκρουση με τους τοπικούς παράγοντες και κυρίως με τον πατέρα της μικρής, τον σοβινιστή πατριάρχη Ματ Μίτσαμ, αντικείμενο φόβου και συνάμα σεβασμού για όλους. Ταυτόχρονα μια ομάδα «πληγωμένων» γυναικών, μεσήλικων στην πλειονότητά τους, βρίσκουν καταφύγιο στην άκρη της λίμνης σε μια τοποθεσία με τη συμβολική ονομασία Παράδεισος. Εκεί ζουν σε ένα είδος κοινοβίου υπό την αφηρημένα σοφή καθοδήγηση της μυστηριώδους GJ, χαρακτήρας-αντίβαρο κατά κάποιον τρόπο στον πρωτογονισμό και τη βαρβαρότητα του Μίτσαμ (την υποδύεται η Χόλι Χάντερ).
Περισσότερα για την πλοκή δεν χρειάζεται να ειπωθούν, προκειμένου να διαφυλαχθεί και το μυστήριο του πράγματος. Ούτως η άλλως, το βασικό ατού της σειράς δεν είναι εκεί. Αυτό βρίσκεται στη δραματική τελειότητα που επιτυγχάνεται χάρη στις εξαιρετικές ερμηνείες –η Ελίζαμπεθ Μος («Mad Men») είναι απόλυτα πειστική στο ρόλο της ντετέκτιβ–, τους προσεγμένους δευτερεύοντες χαρακτήρες και τη μίνιμαλ σεναριακή και σκηνοθετική προσέγγιση της Κάμπιον. Τα φιλοσοφικά και κοινωνικά ζητήματα είναι επίσης εκεί. «Παρόλο που πρόκειται για ιστορία εγκλήματος και μυστηρίου, το αληθινό μυστήριο είναι πάντα το ευρύτερο, εκείνο που μιλά για το τι κάνουμε όλοι εμείς εδώ, πώς λειτουργούν τα πράγματα κι αν τελικά ποτέ θα καταλάβουμε οριστικά τι συμβαίνει», δηλώνει η Κάμπιον.
Εκτός του αστυνομικού στοιχείου, η σειρά αποτελεί και μια (έστω σύντομη) σπουδή πάνω στις ιδιαιτερότητες των κλειστών κοινωνιών, των μυστικών και των προκαταλήψεων που τις χαρακτηρίζουν. Δολοφονίες, βιασμοί, παιδοφιλία, αιμομιξία και εξαφανίσεις μπαίνουν με σκανδαλώδη ευκολία «κάτω από το χαλί» μιας τοπικής ομερτά.
Δεδομένων των πρόσφατων εντυπώσεων του αριστουργηματικού «True Detective», επίσης αστυνομικού περιεχομένου και παρόμοιας τοποθέτησης, αναρωτιέται κανείς αν η επιλογή των θεμάτων είναι τυχαία. Σε έναν κόσμο που γυρίζει στον ρυθμό των μεγαλουπόλεων, της αέναης κίνησης και του Διαδικτύου, αυτά που γοητεύουν τελικά είναι τα μυστήρια της «στάσιμης» επαρχίας. Παραδόσεις, μυστικά του παρελθόντος και μπόλικος συντηρητισμός χρησιμοποιούνται από τους ευφυείς σεναριογράφους αυτών των σειρών, προσφέροντας έτσι έναν ιδιότυπο σκοτεινό εξωτισμό σε ένα κοινό που είναι φανερό ότι διψά για μια κάποια αυθεντικότητα μέσα στον ορυμαγδό της τυποποίησης.