Στα τέλη της δεκαετίας του 1980, ο τηλεοπτικός –κατά κύριο λόγο– σεναριογράφος Τζορτζ Ρ. Ρ. Μάρτιν είχε την ιδέα για μια ιστορία φαντασίας, βασισμένη στον Πόλεμο των Ρόδων, διανθισμένη όμως με πολύ περισσότερα μυθολογικά στοιχεία: μάγους, τεράστιους λύκους, αιμοσταγείς νεκροζώντανους και βέβαια… δράκους. Προβληματισμένος από τους πρακτικούς περιορισμούς του μέσου του, ο Μάρτιν αποφάσισε να περικλείσει τον κόσμο του σε μία σειρά μυθιστορημάτων, τα οποία θα περιείχαν όλα αυτά τα απίθανα όντα κι επιπλέον τις ίντριγκες και τους δεκάδες περίπλοκους χαρακτήρες που θα αγωνίζονταν για την κυριαρχία. Παραδεχόταν βέβαια πως μια τέτοια ιστορία δεν θα μπορούσε ποτέ να γυριστεί σε φιλμ, είτε στην τηλεόραση είτε στον κινηματογράφο. Εκανε τελικά πολύ μεγάλο λάθος…
Οπως συνέβη και με άλλα λογοτεχνικά έργα, που προηγουμένως θεωρούνταν «μη κινηματογραφίσιμα» (π.χ. «Η Ζωή του Πι»), την τελευταία δεκαετία η πρόοδος της τεχνολογίας έχει αλλάξει τα δεδομένα. Στο ένατο επεισόδιο της περασμένης σεζόν του «Game of Thrones», βλέπουμε τη βασίλισσα Ντενέρις να σκαρφαλώνει στην πλάτη ενός ρεαλιστικότατου (και τρομακτικού) δράκου, με τη βοήθεια του οποίου στη συνέχεια θα κατακάψει τον στόλο των εχθρών της. Στόλοι, δράκοι, στρατιές, ακόμα και ολόκληρες πόλεις ζωντανεύουν χάρη στους «μάγους» των ειδικών εφέ, δίνοντάς μας εικόνες, κυριολεκτικά, βγαλμένες από τα παραμύθια. Αυτή, ωστόσο, είναι μόνο μία πτυχή του φαινομένου «Game of Thrones».
Αλλωστε, τα πράγματα δεν ήταν πάντα τόσο εντυπωσιακά. Θυμάμαι χαρακτηριστικά μια μεγάλη μάχη, κάπου στα μέσα της πρώτης σεζόν, την οποία δεν είδαμε ποτέ· οι παραγωγοί αντιθέτως μας έδειξαν το πεδίο αφού εκείνη είχε τελειώσει, αφήνοντάς μας να καταλάβουμε απλώς την έκβαση. Προφανώς και τα χρήματα δεν τους έφταναν για όλο το… «πακέτο».
Κυνισμός και ίντριγκα
Παρ’ όλα αυτά, το τηλεοπτικό κοινό ήταν από την αρχή σαγηνευμένο. Είχε άλλωστε μπροστά του έναν ολόκληρο κόσμο. Εναν νέο «Αρχοντα των Δαχτυλιδιών» της εποχής των social media, όπου οι ήρωες δομούνται και αποδομούνται με την ίδια ευκολία και ταχύτητα, ο κυνισμός κυριαρχεί και η ίντριγκα είναι πολλές φορές περισσότερο συναρπαστική από την ίδια τη δράση. Με μια κάποια ειρωνική διάθεση μάλιστα, οι εμπνευστές της σειράς διάλεξαν τον πιο αμφιλεγόμενο χαρακτήρα του «Αρχοντα» (Σον Μπιν-Μπόρομιρ) για πρώτο μεγάλο πρωταγωνιστή της δικής τους επικής ιστορίας. Από την άλλη, η αιφνίδια εξολόθρευση του τελευταίου προς το τέλος του πρώτου κύκλου, μας έδωσε για τα καλά να καταλάβουμε τι εστί «Game of Thrones».
O έβδομος και προτελευταίος κύκλος της σειράς ξεκινά απόψε και θα μεταδοθεί από τη συνδρομητική πλατφόρμα της Nova, ταυτόχρονα με τις ΗΠΑ. Το κοινό αδημονεί. Οχι μόνο για να δει πού τελικά θα καταλήξει το παιχνίδι του στέμματος ή αν ο κόσμος θα σωθεί από τους παγωμένους νεκροζώντανους του Βορρά· αλλά και για να πάρει ξανά μέρος στη συλλογική μανία, να συζητήσει τις εξελίξεις στη δουλειά και στο σχολείο και να μαντέψει τι μπορεί να γίνει στη συνέχεια.
Κάπως έτσι, τα 7 επεισόδια αυτής της σεζόν θα μεταδοθούν, ούτε λίγο ούτε πολύ, σε 170 χώρες, αριθμός ρεκόρ για οποιαδήποτε τηλεοπτική σειρά, ενώ η ιστορία θα κλείσει με άλλα 6 επεισόδια σε έναν τελευταίο 8ο κύκλο. Περιττό να εξηγήσουμε τους λόγους για το συγκεκριμένο «σπάσιμο» της ιστορίας, τη στιγμή που όλοι οι προηγούμενοι κύκλοι αποτελούνταν από 10 υποενότητες.
Τι ξέρουμε όμως μέχρι στιγμής και τι περιμένουμε σχετικά με τις εξελίξεις από εδώ και πέρα; Αρχικά, υπάρχουν δύο κυρίως μέτωπα, με τις αντίστοιχες αφηγήσεις τους. Το πρώτο στον Βορρά, με τον περίφημο Τζον Σνόου, ο οποίος ύστερα από μεγάλες περιπέτειες (και μια σεμνή… ανάσταση) κατάφερε επιτέλους να επανακτήσει τον έλεγχο της πατρικής εστίας και να υψώσει ξανά εκεί το ταλαιπωρημένο λάβαρο των Σταρκ. Τα δύσκολα, ωστόσο, για τον αγαπημένο ήρωα τώρα έρχονται, καθώς η μεγάλη απειλή του «Βασιλιά της Νύχτας» και του απέθαντου στρατού του πλησιάζει. Οσο για τις λιγότερο παγωμένες περιοχές του χάρτη, εκεί όλοι είναι αφοσιωμένοι στη μάχη για τον Σιδερένιο Θρόνο, όπου προς το παρόν στρογγυλοκάθεται η πανούργα Σέρσεϊ Λάνιστερ. Η κυριαρχία της, ωστόσο, αναμένεται να αμφισβητηθεί άμεσα από τη «Μητέρα των Δράκων» Ντενέρις, η οποία ταξιδεύει ήδη με τον στόλο της προς την πρωτεύουσα για να την εκδιώξει.
Σύμφωνα με δηλώσεις των πρωταγωνιστών, οι οποίες συμπεριλήφθηκαν στο πρόσφατο εκτενές δημοσίευμα του περιοδικού Time για τη σειρά, η επερχόμενη σεζόν θα είναι η εντυπωσιακότερη μέχρι στιγμής. Ολα της τα επεισόδια περιλαμβάνουν μεγάλης κλίμακας σετ και «σπουδαία γεγονότα», από αυτά που συνέβαιναν μόνο σε δύο ή τρία κεφάλαια των προηγούμενων κύκλων. Για να μας κάνουν μάλιστα ακόμα πιο ανυπόμονους, λένε πως ένα από αυτά τα «γεγονότα» αφορά μια μάχη, της οποίας μόνο τα σκηνικά έκαναν έξι μήνες να στηθούν. Επιπλέον, μάθαμε πως όλα σχεδόν τα φετινά γυρίσματα της Ντενέρις έγιναν στην Ιρλανδία, γεγονός που σημαίνει πως η Καλίσι είναι πια για τα καλά στην περιοχή της πρωτεύουσας κι αυτό βέβαια σημαίνει μεγάλες συγκρούσεις για τον Θρόνο.
Οι τοποθεσίες
Μιας και μιλήσαμε για Ιρλανδία, έχει ενδιαφέρον να δούμε τις τοποθεσίες στις οποίες έχει ταξιδέψει μέχρι τώρα η παραγωγή του «Game of Thrones». Κροατία, Ισπανία, Ισλανδία, Μάλτα, Μαρόκο και Καναδάς είναι τα υπόλοιπα μέρη στα οποία έχουν γίνει γυρίσματα, ενώ πριν από περίπου δύο χρόνια είχε γίνει λόγος και για την Ελλάδα, με το σχέδιο όμως να ματαιώνεται λόγω αντικειμενικών δυσκολιών. Το ακόμα πιο ενδιαφέρον είναι πως πολλά από αυτά τα, ανά τον κόσμο, γυρίσματα πραγματοποιούνται ταυτόχρονα με τους βασικούς δημιουργούς Ντ. Μπ. Γουάις και Ντέιβιντ Μπένιοφ να πετούν από το ένα μέρος στο άλλο για να δώσουν κατευθυντήριες γραμμές.
Οι δύο προαναφερθέντες είναι, άλλωστε, για όσους παρακολουθούν τις λεπτομέρειες και οι δύο μεγαλύτεροι «ήρωες» της σειράς. Σχετικά άγνωστοι πριν από τη συνεργασία τους με το HBO, οι Μπένιοφ και Γουάις παρουσίασαν το φιλόδοξο πρότζεκτ τους στο σπουδαίο αμερικανικό καλωδιακό δίκτυο ακριβώς την κατάλληλη στιγμή: την περίοδο δηλαδή που το κοινό στράφηκε οριστικά και μαζικά προς τη σύγχρονη τηλεόραση, ψάχνοντας ένα θέαμα που θα το καθηλώσει συνολικά.
Κι αυτό ακριβώς έγινε. Γιατί μπορεί το «Game of Thrones» να μην έχει το ψυχογραφικό βάθος ενός «Breaking Bad», τις πολιτικές μηχανορραφίες επιπέδου «House of Cards» ή τον φρενήρη ρυθμό του «Sherlock», τα διαθέτει ωστόσο όλα αυτά μαζί, σε βαθμό παραπάνω από ικανοποιητικό. Είναι δηλαδή ένα σόου που τους αγκαλιάζει όλους, ανεβάζοντας ταυτόχρονα σε δυσθεώρητα, για την τηλεόραση, ύψη το μέγεθος της παραγωγής. Κι εκτός αυτού, όπως είχε επισημάνει και ο Μπένιοφ σε μια παλιότερη συνέντευξή του «σε σχέση με τους άλλους, εμείς έχουμε και δράκους».