Το παρασκήνιο της πράσινης ενεργειακής μετάβασης

Το παρασκήνιο της πράσινης ενεργειακής μετάβασης

2' 46" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Εάν υπάρχει κάποιος ο οποίος γνωρίζει πολύ καλά το πώς θα πρέπει να γίνει σωστά η μετάβαση σε έναν κόσμο χαμηλών εκπομπών ρύπων, αυτός είναι ο Ντάνιελ Γέρτζιν, ο νομπελίστας συγγραφέας. Είναι ο άνθρωπος ο οποίος ξέρει τόσο τις παραδοσιακές βιομηχανίες υδρογονανθράκων όσο και τον ευρύτερο κλάδο της ενέργειας από την καλή και από την ανάποδη. Οπότε, είναι απογοητευτικό το ότι στο τελευταίο του πόνημα «Ο νέος χάρτης» δεν δίνει κάποιες κατευθύνσεις, ενώ συνολικά τα όσα γράφει θεωρούνται πάντα μείζονα εκδοτικά γεγονότα. Το βιβλίο του «Το βραβείο», με τις 928 σελίδες για την 150χρονη ιστορία της πετρελαιοβιομηχανίας, εξασφάλισε δικαίως το Πούλιτζερ, όταν βγήκε στην αγορά το 1991. Δέκα χρόνια μετά, «Το ερώτημα», των 864 σελίδων, ήρθε να συνεισφέρει μια σημαντική τοποθέτηση, έστω και λιγότερο πειστική, ως προς την εξέλιξη της κλιματικής αλλαγής και την προμήθεια της ηλεκτρικής ενέργειας. Στον τωρινό «Νέο χάρτη», με τις μόνον 512 σελίδες, δεν φαίνεται πιθανό να πάθετε κάτι, εάν πέσει κατά λάθος στο πόδι σας. Αλλά το δέλεαρ που παρουσιάζει εξαρτάται από το τι περιμένει το αναγνωστικό κοινό. Ως χρονικογράφος των μεγαλύτερων γεγονότων σε επίπεδο ενεργειακό και γεωπολιτικό τα τελευταία 15 χρόνια, έχεις λίγους συναδέλφους, αλλά ως ριζοσπάστης διανοούμενος για το πού βαδίζουμε από εδώ και μπρος, είναι λιγότερο υποσχόμενος από όσο πιθανώς θα ηδύνατο.

Οπως είναι αναμενόμενο, ο Γέρτζιν εστιάζει την προσοχή του περισσότερο στις ΗΠΑ, στη Ρωσία και στη Μέση Ανατολή, τις τρεις μεγαλύτερες πετρελαιοπαραγωγούς χώρες/περιοχές, και την Κίνα, τη σημαντικότερη καταναλώτρια χώρα. Εάν κάποιος δεν γνωρίζει τη βαθύτερη αιτία των συνεχιζόμενων διενέξεων μεταξύ της Ρωσίας και των γειτόνων της, τη συμφωνία Σάικς-Πικό για τον διαμοιρασμό και τις ζώνες ελέγχου στη Μ. Ανατολή, στο Ιράκ και στη Συρία ανάμεσα σε Βρετανία, Γαλλία και Ρωσία, και τη γεωπολιτική σημασία των νησιδίων Σπράτλι στη Νότια Θάλασσα της Κίνας, πραγματικά θα λάβει διαφωτιστικές πληροφορίες. Υπάρχουν συναρπαστικά κεφάλαια σχετικά με τον ρόλο που διαδραματίζουν τα κινεζικά πλοία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων στη φρενήρη ανάπτυξη της Κίνας, καθώς και με τον δυνητικό αντίκτυπο που θα έχει στους κανόνες του παιχνιδιού στην Ανατολική Μεσόγειο η ανακάλυψη κοιτασμάτων φυσικού αερίου. Επιπλέον, ο Γερτζίν είναι καλός στο να επεξηγεί το πώς η τάχιστη μεταμόρφωση της Αμερικής από μεγάλη εισαγωγέα πετρελαίου σε εξαγωγέα επηρέασε τη νοοτροπία της. Η εικόνα ενός Αμερικανού προέδρου να διαφημίζει ανοικτά το αμερικανικό υγροποιημένο φυσικό αέριο στην Ευρώπη, ενώ, παράλληλα, να προσπαθεί να παρεμποδίσει τον αγωγό Nord Stream 2 μεταξύ Ρωσίας και Γερμανίας, μοιάζει άγνωστη για τη μέχρι σήμερα διεθνή διπλωματία.  

Μια σημαντική παράλειψη στο τελευταίο πόνημα αφορά τα κεφάλαια για την κλιματική αλλαγή και τις πρωτοβουλίες σε ΗΠΑ και Ευρώπη. Ο Ντάνιελ Γέρτζιν δικαιούται να διαπιστώνει κενό ανάμεσα στο πόση παραγωγική ικανότητα σε αιολική και ηλιακή ενέργεια υπάρχει σε συσχετισμό με τη ζήτηση και να επισημαίνει πως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπό την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν ίσως θεωρεί τις πράσινες επενδύσεις «ένα νέο αφήγημα των ευρωπαϊκών φιλοδοξιών», όπως είπε ένας επιχειρηματίας. Ωστόσο, ο ενημερωμένος αναγνώστης, δεδομένης της κρισιμότητας που ενέχει η διαχείριση της μετάβασης από τα ορυκτά καύσιμα στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, ίσως προτιμούσε περισσότερες κατευθύνσεις. Τι σκέπτεται ο Γέρτζιν, λόγου χάριν, για την κάλυψη του κενού ανάμεσα στην παραγωγή ενέργειας με χαμηλό ανθρακικό αποτύπωμα και τη ζήτηση; Πώς μπορούν με τρόπο ισόρροπο να στηρίξουν οι κυβερνήσεις τη μετάβαση και πόσο θα αλλάξει το παιχνίδι μια εκλογική νίκη του Τζο Μπάιντεν; Πρόκειται για πραγματικά πολιτικά ερωτήματα, που οι ειδήμονες πρέπει να απαντήσουν.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή