Αβεβαιότητα εξακολουθεί να περιβάλλει το Ταμείο Ανάκαμψης εξαιτίας της πολιτικής διελκυστίνδας ανάμεσα στις Βρυξέλλες αφενός και στην Ουγγαρία και την Πολωνία αφετέρου. Κι ενώ οι πρωθυπουργοί των δύο χωρών εξετάζουν μια συμβιβαστική λύση υπό την πίεση των εταίρων τους, στο εσωτερικό των δικαιούχων χωρών οι διάφοροι πολιτικοί φορείς ερίζουν ήδη για το ποιος θα αναλάβει τη διαχείριση των χρημάτων. Θα είναι ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο πρωθυπουργός, ορισμένα υπουργεία ή μια κεντρική αρχή; Θα ωφεληθούν όλες οι περιφέρειες των χωρών;
Σύμφωνα με σχετικό ρεπορτάζ της ισπανικής εφημερίδας El Pais, τέτοιου είδους θέματα απασχολούν αυτή τη στιγμή τις κατεξοχήν χώρες που αναμένεται να ωφεληθούν όταν εκταμιευθούν πλέον τα κεφάλαια του Ταμείου Ανάκαμψης.
Κατ’ αρχάς η Ισπανία δεν αποτελεί εξαίρεση. Η μάχη που σοβεί στους κόλπους της κυβέρνησης έχει αρχίσει από τον Μάρτιο όταν η υπουργός Προϋπολογισμού, Μαρία Χεσούς Μοντέρο, αναγκάστηκε να διορθώσει έγγραφο εργασίας που απέκλεισε τον αντιπρόεδρο της ισπανικής κυβέρνησης, Πάμπλο Ιγκλέσιας, από τη διαχείριση των 140 δισ. ευρώ που θεωρητικά θα περιέλθουν στον έλεγχο της Ισπανίας. Πρόκειται για ποσό αντίστοιχο με το 11,2% του ισπανικού ΑΕΠ όπως αυτό ήταν το 2019. Ο εμφύλιος στους κόλπους της ισπανικής κυβέρνησης απεφεύχθη, καθώς ο πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ συμπεριέλαβε στη διανομή όλους τους υπουργούς. Στην Ιταλία η κυβέρνηση Κόντε δεν μπορεί να συμφωνήσει με ποιο τρόπο και σε ποια αρχή πρέπει να ανατεθεί η διαχείριση των ευρωπαϊκών κονδυλίων κατά της πανδημίας. Επικρατεί, επίσης, ασυμφωνία στους κόλπους της κυβέρνησης ως προς το πώς θα συσταθεί η υπηρεσία που θα διαχειριστεί τα 209 δισ. ευρώ που αντιστοιχούν στη χώρα. Στις μέχρι τώρα συζητήσεις εξετάζεται η ιδέα να ανατεθεί στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ή στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και τον υπουργό Οικονομικών, Ρομπέρτο Γκουαλτιέρι. Σύμφωνα με τον πρωθυπουργό, Τζουζέπε Κόντε, «θα υπάρξει μια γενική διεύθυνση που θα ανατεθεί στην προεδρία της Δημοκρατίας, ενώ τον συντονισμό θα έχουν ορισμένα υπουργεία». Οπως τονίζει η ισπανική εφημερίδα, είναι σαφές πως ο Ιταλός πρωθυπουργός επιθυμεί να έχει τον έλεγχο της διαχείρισης και να μπορεί να επιβάλει κυρώσεις όταν δεν εκτελούνται σωστά τα σχετικά προγράμματα. Πολλοί υπουργοί, όμως, απαιτούν να έχουν κι εκείνοι μερίδιο στη διαχείριση.
Στο Βέλγιο, αντιθέτως, οι διενέξεις για τη διαχείριση των χρημάτων των 5,15 δισ. ευρώ δεν είναι μεταξύ υπουργείων και κλιμακίων της κυβέρνησης αλλά μεταξύ των περιφερειών της χώρας. Η περιφέρεια της Φλάνδρας, για παράδειγμα, ζητεί 3 δισ. ευρώ. Το αρχικό σχέδιο της κυβέρνησης ήταν να διανείμει τα κονδύλια με βάση τα επενδυτικά σχέδια και όχι τις περιοχές. Τελικά, όμως, ενέδωσε και δέχθηκε μια «ισόποση κατανομή στις περιφέρειες». Το Βέλγιο σχεδιάζει μάλιστα να παρουσιάσει το συγκεκριμένο σχέδιο μέσα στις επόμενες εβδομάδες. Θα εποπτεύει τα έργα η Γραμματεία Εργων Αποκατάστασης και Στρατηγικών Επενδύσεων με επικεφαλής τον Τομάς Ντερμίν, που έχει σχεδιάσει μια διανομή των κονδυλίων σε πέντε κατηγορίες έργων: σχετικών με το κλίμα, την ψηφιοποίηση, την κινητικότητα, την παραγωγικότητα και το κοινωνικό πεδίο.
Στη Γερμανία, αντιθέτως, επικρατεί απόλυτη ηρεμία και φαίνονται όλα προγραμματισμένα. Εχει από τις 25 Αυγούστου συσταθεί ομάδα εργασίας αποτελούμενη από υπαλλήλους της καγκελαρίας και του υπουργείου Οικονομικών και έχει αναλάβει να σχεδιάσει τον τρόπο με τον οποίο θα αξιοποιηθούν τα 22,7 δισ. ευρώ που αναλογούν στη χώρα. Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του υπουργείου Οικονομικών, η ομάδα θα παρουσιάσει τις σχετικές προτάσεις της στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση τον επόμενο μήνα ή στη χειρότερη περίπτωση τον Ιανουάριο του 2021. Από τη στιγμή που αυτή θα εγκρίνει το σχέδιο, τον συντονισμό των έργων θα αναλάβουν τα υπουργεία αλλά και τα κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού.