Εχουν περάσει δυόμισι χρόνια από την 5η Μαΐου του 2018, όταν ένα μικρό ξένο επενδυτικό κεφάλαιο αποκάλυψε το σκάνδαλο της Folli Follie, κατακρημνίζοντας τον μύθο της ελληνικής πολυεθνικής που είχαν χτίσει με μεθοδικότητα, και ενδεχομένως με δόλο, όπως κατηγορούνται, οι βασικοί μέτοχοί της, η οικογένεια Κουτσολιούτσου. Δυόμισι χρόνια κατά τα οποία σκιά αναξιοπιστίας σκέπασε την ελληνική κεφαλαιαγορά και το Χρηματιστήριο Αθηνών.
Μόλις τώρα έχουν αρχίσει πλέον να αποκαλύπτονται πράγματα που σιγοψιθύριζε από τότε η αγορά, όπως περί πιθανής πολιτικής κάλυψης ή ανοχής και εν πάση περιπτώσει αδικαιολόγητης ολιγωρίας όλων των εμπλεκομένων, ορκωτών λογιστών, των εποπτών αυτών, Χρηματιστηρίου, Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς αλλά και πολιτικής ηγεσίας. Για ολιγωρία κατηγορήθηκε πρώτη η διοίκηση της τότε Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, που χρειάστηκε τρεις εβδομάδες –και μάλιστα με αίτημα της ίδιας της Folli Follie– προκειμένου να θέσει σε αναστολή τη διαπραγμάτευση της μετοχής στο Χρηματιστήριο. To hedge fund QCM αποκάλυψε το σκάνδαλο στις 5 Μαΐου του 2018 και η αναστολή έγινε 20 μέρες μετά. Διάστημα κατά το οποίο φούντωσαν οι φήμες περί ενδεχόμενης πολιτικής κάλυψης των Κουτσολιούτσων. Φήμες που θέριεψαν αργότερα, όταν περνούσαν οι μήνες χωρίς να γίνεται τίποτα. Κατηγορήθηκε, μεταξύ άλλων, η Επιτροπή πως άφησε τη μετοχή στο έλεος των πιέσεων των κερδοσκόπων, εκμηδενίζοντας την αξία για τους μετόχους. Μετόχους που περιελάμβαναν μεγάλα ξένα επενδυτικά κεφάλαια που είχαν πιστέψει στο story των Κουτσολιούτσων. Αλλοι τρεις μήνες χρειάστηκαν μέχρι η Alvarez & Marsal να διαπιστώσει πως ο κύκλος εργασιών το 2017 δεν ήταν 1,4 δισεκατομμύριο ευρώ, όπως είχε δηλωθεί στον ισολογισμό, αλλά μόλις 359 εκατομμύρια και πως τα 260 εκατομμύρια λειτουργικών κερδών ήταν ζημίες 115 εκατομμυρίων. Επιπλέον, τα περιουσιακά στοιχεία του ελληνικού success story δεν ήταν 2,7 δισεκατομμύρια, όπως είχαν δηλωθεί, αλλά 794 εκατομμύρια. Οι δε βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις, διπλάσιες από τα 302 εκατομμύρια που είχαν δηλωθεί και τα ταμειακά διαθέσιμα μόλις 176 εκατομμύρια, έναντι 328 που ισχυριζόταν η τότε διοίκηση.
Από τη δε διοίκηση της εισηγμένης πρέπει να έχουν παρελάσει περισσότερα από 20 άτομα, καθώς χρειάστηκαν αλλεπάλληλες αλλαγές διοικήσεων, ακόμα και να νομοθετήσει πέρυσι η κυβέρνηση, προκειμένου να αποστειρωθεί το διοικητικό συμβούλιο από την εικαζόμενη επιρροή των βασικών μετόχων. Ενόσω λοιπόν στην Ελλάδα βασίλευε ο στρουθοκαμηλισμός και η ομφαλοσκόπηση των περισσότερων εκ των αρμοδίων, στο εξωτερικό η αξιοπιστία της ελληνικής κεφαλαιαγοράς αλλά και των πρακτικών εταιρικής διακυβέρνησης των ελληνικών επιχειρήσεων υπέστη πλήγμα με υψηλό κόστος.
Αυτό μπορούν να το βεβαιώσουν οι επικεφαλής δεκάδων ελληνικών εισηγμένων που ταξίδεψαν τον Ιούνιο του 2018 στη Νέα Υόρκη για το καθιερωμένο ετήσιο ελληνικό roadshow του Χρηματιστηρίου και διαπίστωσαν πως οι χειρότεροι φόβοι τους ήταν αληθινοί: Οι επενδυτές αμφισβητούσαν ευθέως την αξιοπιστία των χρηματοοικονομικών στοιχείων των ελληνικών εισηγμένων και συχνά ακόμα και με σκωπτικό τρόπο σχολίαζαν την υπόθεση της Folli Follie. Τουλάχιστον δύο μεγάλες ελληνικές εισηγμένες, με πολύ μεγάλο μέρος του κύκλου εργασιών τους να πραγματοποιείται στο εξωτερικό, εκτίμησαν πως η υπόθεση της Folli Follie τούς στοίχισε από 100 έως 250 μονάδες βάσης επιπλέον στο κόστος δανεισμού τους. Και αυτά σε μια περίοδο κατά την οποία η χώρα επιχειρούσε να αφήσει πίσω τις περιπέτειες του πρώτου εξάμηνου του 2015, τις νέες ανακεφαλαιοποιήσεις των ελληνικών τραπεζών, που οδήγησαν ξένους επενδυτές σε συντριπτικές ζημίες, και να επιταχύνει προς το μεταρρυθμιστικό μονοπάτι.
Η Folli Follie ακόμα και σήμερα αποτελεί θλιβερό μνημείο ολιγωρίας των εποπτικών και ελεγκτικών αρχών όχι μόνον να αποφύγουν ένα τέτοιο σκάνδαλο, αλλά και να αντιδράσουν κατάλληλα έστω στον απόηχό του.