Η νέα δέσμη μέτρων για την άμβλυνση των επιπτώσεων της πανδημίας του κορωνοϊού, που ενέκρινε το Κογκρέσο στις αρχές της εβδομάδας, θα παράσχει ζωτικής σημασίας στήριξη στην αμερικανική οικονομία και σε εκατομμύρια Αμερικανούς, που αγωνίζονται να διαχειριστούν την επείγουσα κατάσταση στη δημόσια υγεία. Ορισμένες φορές τις προηγούμενες εβδομάδες, μετά μήνες άχρηστων καθυστερήσεων, ήταν ορατό το ενδεχόμενο τα μέλη του Κογκρέσου να ολοκληρώσουν τη διαπραγμάτευση χωρίς να αποφασίσουν τίποτε. Σκεπτόμενοι τις πιέσεις, που υφίστανται πάμπολλα νοικοκυριά, αυτό θα ήταν ανεύθυνο. Οπότε, η επί μακρόν αναμενόμενη συμφωνία είναι ευπρόσδεκτη, αλλά προσωρινή. Την επόμενη χρονιά το Κογκρέσο υπό την προεδρία του Τζο Μπάιντεν θα χρειασθεί να επανέλθει με νέο σχέδιο μέτρων, το οποίο ιδανικά θα αποκαθιστούσε τις αδυναμίες του τωρινού των 900 δισ. δολαρίων. Αρχικά αυτό καταρτίστηκε από διακομματική ομάδα γερουσιαστών, οι οποίοι έσπευσαν να δράσουν την ύστατη στιγμή, πριν από τη διακοπή των εργασιών του Κογκρέσου ενόψει Πρωτοχρονιάς.
Προβλέπει δε εφάπαξ καταβολή 600 δολαρίων σε όσους πολίτες κερδίζουν έως 75.000 δολάρια τον χρόνο σε ατομική βάση και 150.000 δολάρια, εάν πρόκειται για ζευγάρια. Ενισχύει το επίδομα ανεργίας κατά 300 δολάρια εβδομαδιαίως έως και τα μέσα Μαρτίου και παρατείνει το διάστημα που δικαιούνται βοήθεια όσοι πληρούν τα αναγκαία κριτήρια. Επίσης, θα παραμείνουν εν ισχύι ανάλογης φιλοσοφίας προγράμματα, τα οποία απευθύνονται στους εργαζομένους της ψηφιακής οικονομίας και τους μακροχρόνια ανέργους.
Κεφάλαια σχεδόν 300 δισ. δολαρίων θα δαπανηθούν σε χαριστικά δάνεια προς τις μικρές επιχειρήσεις, ενώ ακόμα προβλέπονται ενισχύσεις για τα σχολεία, τη διανομή εμβολίων, τη διεξαγωγή τεστ και ιχνηλάτησης, τη στήριξη των μεταφορών και την κάλυψη άλλων αναγκών στη χώρα.
Το σοβαρότερο μειονέκτημα του προγράμματος έχει να κάνει με το ότι δεν προσφέρει επιπλέον βοήθεια σε πολιτειακές και τοπικές κυβερνήσεις, κάτι το οποίο ζητούσαν καιρό οι Δημοκρατικοί. Οι προϋπολογισμοί τους τελούν υπό ασφυκτική πίεση εξαιτίας των τεράστιων δαπανών για την αντιμετώπιση της πανδημίας και της συρρίκνωσης των φορολογικών εσόδων λόγω της μείωσης των εισοδημάτων. Επιπλέον, σε αυτές τις βαθμίδες άσκησης διακυβέρνησης οι Αρχές δεν είναι σε θέση να αντεπεξέλθουν μόνες τους, δεδομένου ότι οι περιορισμοί, που έχουν στις δαπάνες τους, είναι αυστηρότεροι από τους αντίστοιχους της ομοσπονδιακής κυβέρνησης. Η άρνηση των Ρεπουμπλικανών να αποδεχθούν μία τέτοιου είδους αρωγή φαίνεται ότι προέρχεται όχι τόσο από τις θέσεις τους για δημοσιονομική πειθαρχία όσο από την άποψη ότι μία τέτοια συνδρομή θα διοχετευόταν ως επί το πλείστον σε περιφέρειες, όπου εκλέγονται Δημοκρατικοί. Παρά ταύτα, ο έστω και καθυστερημένος συμβιβασμός απέφυγε ένα άλλο σοβαρό σφάλμα, το να περιορίσει τις δυνατότητες επείγοντος δανεισμού της Oμοσπονδιακής Τράπεζας (Fed).