Σημαντική ώθηση στα ετήσια έσοδά τους σε βάθος χρόνου προσδοκούν οι κατασκευαστικές εταιρείες από τη σταδιακή ένταξη και του σκέλους της συντήρησης στη διαχείριση των μεγάλων έργων υποδομής. Με βάση τη νομοθεσία που θεσπίστηκε τον τελευταίο χρόνο, η συντήρηση των υποδομών της χώρας καθίσταται πλέον υποχρεωτική. Οπως αναφέρουν στελέχη του κλάδου, μπορεί αρκετές υποδομές να είναι σχετικά πρόσφατης κατασκευής και να γίνεται ήδη ενεργή συντήρησή τους, στο πλαίσιο των σχετικών συμβάσεων παραχώρησης, ωστόσο υπάρχει κι ένας μεγάλος όγκος έργων υποδομής όπου αυτό δεν συμβαίνει, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα την Εγνατία Οδό, τα ολυμπιακά ακίνητα και πληθώρα άλλων περιπτώσεων.
Η συντήρηση υποδομών είναι μια υποκατηγορία του κατασκευαστικού κλάδου, η οποία σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης αποτελεί ένα ξεχωριστό πεδίο δραστηριοποίησης για τις κατασκευαστικές εταιρείες.
Δρόμοι, γέφυρες, σήραγγες, δίκτυα και σιδηρόδρομοι αποτελούν τις βασικές κατηγορίες έργων που απαιτούν συντήρηση σε τακτά χρονικά διαστήματα προκειμένου να παραμένουν λειτουργικά και ασφαλή για τους χρήστες. Η κυκλικότητα των εσόδων σε τακτική βάση είναι ένα στοιχείο που επιζητούν όλες οι κατασκευαστικές εταιρείες, καθώς ενισχύει την ορατότητα των μελλοντικών εσόδων τους. Ως εκ τούτου, η συντήρηση μπορεί δυνητικά να εξελιχθεί μελλοντικά σε μια σημαντική πρόσθετη πηγή εσόδων.
Στην περίπτωση της Ελλάδας, μέχρι σήμερα, η απουσία κεντρικής κατεύθυνσης ήταν ένας από τους βασικούς λόγους για τους οποίους αρκετές υποδομές της χώρας συντηρούνταν αποσπασματικά ή και καθόλου.
Σύμφωνα με τον Αντώνη Μιτζάλη, εκπρόσωπο της «Αβαξ», «η συντήρηση πρέπει να είναι μέρος της πίτας των δημοσίων έργων. Θα μπορούσε, για παράδειγμα, να αποτελεί τμήμα της σύμβασης για την κατασκευή ενός νέου έργου, τουλάχιστον για κάποια χρόνια. Εναλλακτικά, πρέπει να δημιουργηθεί ένας κεντρικός φορέας, ο οποίος θα επιβλέπει τα έργα και θα προσδιορίζει τις ανάγκες, ώστε στη συνέχεια να γίνονται οι απαιτούμενες αναθέσεις έργου».
Αυτό ακριβώς επιχειρείται σήμερα με τη δημιουργία του Εθνικού Μητρώου Υποδομών, με το ΤΕΕ να αναλαμβάνει το σχετικό έργο. Μάλιστα, το ΤΕΕ έχει πρωτοστατήσει στην ανάγκη δημιουργίας μιας τέτοιας εφαρμογής, ώστε να υπάρχει προγραμματισμός και σωστή συντήρηση. Ενας ακόμα λόγος που είναι απαραίτητη η δημιουργία του σχετικού μητρώου είναι προκειμένου να είναι σαφές το ποιος φέρει την ευθύνη για τη συντήρηση του κάθε έργου. Σήμερα οι ευθύνες συχνά διαχέονται και κανείς δεν γνωρίζει με σαφήνεια ποιος φορέας είναι υπεύθυνος για τη συντήρηση, π.χ., ενός δρόμου, μιας γέφυρας, ακόμα κι ενός πάρκου.
Για παράδειγμα, αρκετά έργα ανήκουν σήμερα σε περιφέρειες, δήμους ή και στο ίδιο το υπουργείο Υποδομών και άλλα σε επιμέρους φορείς, όπως π.χ. η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, η οποία είναι υπεύθυνη για το ΟΑΚΑ. Συχνά δε, όπως τονίζει ο κ. Μιτζάλης, οι δυνατότητες συντήρησης είναι πεπερασμένες λόγω έλλειψης κονδυλίων.