Σε καυτή πατάτα αναδεικνύεται για άλλη μία φορά το θέμα των πλειστηριασμών ακινήτων, που με κυβερνητική απόφαση έχουν «παγώσει» επί μακρό χρονικό διάστημα λόγω της πανδημίας. Το θέμα βρέθηκε υψηλά στην ατζέντα των συζητήσεων με τους θεσμούς, χωρίς να υπάρξει συμφωνία για το ποιες αναγκαστικές πράξεις και ποιοι πλειστηριασμοί θα πρέπει να ανοίξουν. Η κυβέρνηση φέρεται να έχει επιμείνει στην άποψη του καθολικού «παγώματος» έως τις 15 Μαρτίου και το άνοιγμα στη συνέχεια για συγκεκριμένες κατηγορίες πλην αυτών που αφορούν την πρώτη κατοικία.
Το οριζόντιο «πάγωμα» συνεπάγεται ότι εκτός από την ενέργεια του πλειστηριασμού, αναστέλλονται και όλα τα αναγκαστικά μέτρα που προηγούνται, όπως είναι οι διαταγές πληρωμής και οι κατασχέσεις, αλλά και όλα τα μέτρα που έπονται ενός πλειστηριασμού ακόμη και αν αυτός ολοκληρώθηκε αρκετούς μήνες πριν από την πανδημία. Το μέτρο δημιουργεί σοβαρές δυσλειτουργίες στην αγορά και τέθηκε μετ’ επιτάσεως στις συναντήσεις με τους θεσμούς, που πιέζουν για το άνοιγμα της διαδικασίας, προβάλλοντας ως βασικό επιχείρημα τη δημιουργία κλίματος αθέτησης πληρωμών.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που κατέθεσαν οι τράπεζες την περίοδο από τις 15 Μαρτίου έως και τα τέλη Μαΐου έχουν προγραμματιστεί 1.800 πλειστηριασμοί, από τους οποίους οι 800 περίπου αφορούν οικιστικά ακίνητα, ενώ οι υπόλοιποι είναι πλειστηριασμοί καταστημάτων, βιομηχανικών κτιρίων, ξενοδοχείων, οικοπέδων κ.λπ. Οι τράπεζες ζητούν την απελευθέρωση αυτών που συνδέονται με εμπορικά και άλλα ακίνητα, περιορίζοντας την προστασία μόνο για τις κατοικίες μέχρι ενός συγκεκριμένου ορίου, μεταξύ 150.000-200.000 ευρώ.
Η απροθυμία των κυβερνήσεων να εφαρμόσουν μια συνεκτική πολιτική στο θέμα των πλειστηριασμών προστατεύοντας τους ευάλωτους οφειλέτες και αποδεσμεύοντας τους πλειστηριασμούς για εκείνους που καταχρηστικά επωφελούνται του οριζόντιου κάθε φορά «παγώματος», δημιουργεί αλυσιδωτές επιπτώσεις στις τράπεζες, τις εταιρείες που διαχειρίζονται κόκκινα δάνεια, αλλά και γενικότερα στην αγορά.
Το «πάγωμα» των πλειστηριασμών, αλλά και των αναγκαστικών μέτρων γενικότερα έχει, όπως υποστηρίζουν, σοβαρές επιπτώσεις στην ούτως ή άλλως ευάλωτη κουλτούρα πληρωμών στη χώρα μας και κυρίως στην τήρηση των δεσμεύσεων για τις εισπράξεις δανείων από τις εταιρείες (servicers) που διαχειρίζονται τα δάνεια του «Ηρακλή». Το «πάγωμα» των πλειστηριασμών θέτει σε κίνδυνο την ομαλή εκτέλεση των επιχειρησιακών σχεδίων, απειλώντας να ενεργοποιηθεί η κρατική εγγύηση για τα δάνεια που έχουν τιτλοποιηθεί. Πρόκειται για δάνεια αξίας 32 δισ. ευρώ που έχουν ενταχθεί ή πρόκειται να ενταχθούν στον «Ηρακλή», για τα οποία το κράτος έχει δώσει εγγυήσεις ύψους 12 δισ. ευρώ. Με βάση τον νόμο για τον «Ηρακλή», τα επιχειρησιακά σχέδια των servicers που περιλαμβάνουν τους στόχους τους οποίους πρέπει να πιάσουν για τις εισπράξεις των δανείων που διαχειρίζονται, έχουν πάρει παράταση 24 μήνες για την υλοποίησή τους.
Το δεύτερο lockdown στην οικονομία ακυρώνει, ωστόσο, εκ νέου την τήρηση των δεσμεύσεων και ζητείται η παράταση της περιόδου χάριτος προκειμένου να μην εκπέσουν από το δικαίωμα του διαχειριστή. Η παράταση αυτή συζητείται να επεκταθεί στους 36 ή ακόμη τους 48 μήνες και συνδέεται με την επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων που έχουν οφειλές προς τις τράπεζες, αλλά και με την αναστολή των πλειστηριασμών που εφαρμόστηκε καθολικά ως μέτρο αναχαίτισης των επιπτώσεων της κρίσης.