Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που μου δόθηκε η ευκαιρία να εργαστώ κοντά σε δύο χαρισματικές προσωπικότητες που έγραψαν Ιστορία πρώτα από όλα στον τραπεζικό κλάδο, αλλά και γενικότερα στην εξέλιξη των οικονομικών της χώρας. Τον Θεόδωρο Καρατζά και τον Ιωάννη Κωστόπουλο.
Ο Ιωάννης Σ. Κωστόπουλος δεν ήταν μόνο ένας χαρισματικός ηγέτης και εμπνευσμένος τραπεζίτης, ήταν μια προσωπικότητα με αρετές και ταλέντα. Αγαπούσε πολύ τη χώρα του, που την είχε ζήσει πολιτικά και οικονομικά (αφού στην οικογένεια υπήρχαν τραπεζίτες και πολιτικοί) από τις δεκαετίες του ’60 και ’70 μέχρι τον νέο αιώνα. Ενδιαφερόταν για την επιχειρηματικότητα, ήθελε να βλέπει νέες επενδύσεις, νέους επιχειρηματίες και εμείς, οι τράπεζες, να βοηθάμε στην ανάπτυξη, τον εκσυγχρονισμό, τη μεγέθυνση και βέβαια στην εξωστρέφεια.
Ενιωσε πολύ πικραμένος και απογοητευμένος όταν εξωγενείς παράγοντες υποχρέωσαν τις ελληνικές τράπεζες να αποχωρήσουν από τις επενδύσεις στη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Χάσαμε, έλεγε, τη μεγάλη ευκαιρία να μεγαλώσουμε τη βάση που επιχειρούμε. Ομως η έγνοια του δεν ήταν μόνο προς τον επιχειρηματία. Το ίδιο τον ενδιέφερε και το ταμιευτήριο του συνταξιούχου. Η περίφημη «γιαγιά» που θα έπρεπε στο τέλος του χρόνου να εισπράττει «έστω κάτι λίγο».
Αγαπούσε να διαβάζει και να μελετά σε βάθος. Δεν μας δίδαξε μόνο τραπεζικές γνώσεις και εμπειρίες, μας έμαθε να διαβάζουμε Ιστορία να εμβαθύνουμε σε έννοιες, στις οποίες σε πρώτη ανάγνωση δεν δίναμε σημασία.
Πάντα θα θυμάμαι τη συγκίνησή του όταν μίλαγε για την Οδύσσεια, για το «κουτί της Πανδώρας, που δεν ήταν κουτί, ήταν πιθάρι» και βέβαια τον τρόπο που έκλεινε την πρόταση «όταν πλέον χάθηκαν όλα, έμεινε η ΕΛΠΙΔΑ».
Παρακολουθούσε την τεχνολογία και ήταν ανοιχτός σε καινοτομίες, εξάλλου η τράπεζα ήταν πρωτοπόρος σε ΑΤΜ, πιστωτικές κάρτες, web banking. Αλλά θεωρούσε ότι αυτή η ευκολία πρόσβασης, μας περιορίζει το γνωστικό αντικείμενο. Ελεγε «όταν ψάχναμε μια λέξη στην εγκυκλοπαίδεια ή στο λεξικό, βλέπαμε και την παραπάνω και την παρακάτω, τώρα πληκτρολογούμε μια λέξη και αυτό είναι…».
Δεν υπήρξε περιοδεία σε τραπεζικά καταστήματα ανά την επικράτεια που να μην επισκεπτόμασταν τους αρχαιολογικούς χώρους της περιοχής, για τους οποίους οι γνώσεις του ήταν επιπέδου έμπειρου αρχαιολόγου.
Διαβάστε επίσης:
• Ποιος ήταν ο πρωτοπόρος τραπεζίτης Γιάννης Κωστόπουλος
Πίστευε παρά πολύ στην ποιότητα της εκπαίδευσης και είχε αναλάβει σημαντικές πρωτοβουλίες ώστε να αναβαθμιστεί. Η τράπεζα ήταν από τα ιδρυτικά μέλη του ALBA και ο ίδιος προσωπικά έχει χρηματοδοτήσει την έδρα «Σ. Κωστόπουλος» για την ηγεσία και το ανθρώπινο δυναμικό.
Ο Ιωάννης Σ. Κωστόπουλος δεν θα λείπει μόνο στους δικούς του, τους συνεργάτες του, τον τραπεζικό τομέα, τα πολιτιστικά. Θα λείπει στη χώρα, για την οποία η γενιά αυτή είχε δημιουργήσει ένα δίχτυ ασφαλείας για τις δύσκολες εποχές. Θα μπορέσει άραγε η χώρα να ξαναδημιουργήσει τέτοιες προσωπικότητες ή θα αποτελούν μέρος της Ιστορίας που θα μας κάνει περήφανους;