Την περασμένη εβδομάδα, ο πρόεδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας Σέρτζιο Ματαρέλα έλαβε την πρώτη δόση του εμβολίου κατά του ιού. Λίγες ημέρες νωρίτερα είχε εμβολιαστεί και ο φίλος μου Μπραντ. Ο κ. Ματαρέλα σε λίγο θα κλείσει τα 80 του. Είναι ο αρχηγός ενός κράτους σε μία από τις μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου. Ο Μπραντ βρίσκεται στα 55 του και εργάζεται στο τμήμα πληροφορικής για μία τράπεζα στο Κονέκτικτατ. Μη με παρεξηγείτε. Ο Μπραντ είναι ένας ωραίος τύπος, η χαρά της ζωής. Ωστόσο, το γεγονός ότι χρειάστηκε τόσο πολύς χρόνος για τον εμβολιασμό του ηλικιωμένου Ιταλού ηγέτη δείχνει πόσο πολύ το πρόγραμμα εμβολιασμού της Ευρωπαϊκής Ενωσης υστερεί των Ηνωμένων Πολιτειών, οι οποίες έπονται του Ηνωμένου Βασιλείου και του Ισραήλ.
Η περιορισμένη προσφορά εμβολίων είναι η εύκολη εξήγηση αλλά όχι η μόνη. Από πολλές απόψεις η διεύρυνση του χάσματος ανάμεσα σε εμβολιασμένους πολίτες και μη δείχνει κάτι πολύ μεγαλύτερο και βαθύτερα πολιτισμικό από, λόγου χάριν, τη διαφοροποίηση στην αποδοτικότητα των συστημάτων υγείας ή τον πλούτο των κρατών. Επιπλέον, σχετίζεται με τη διαφορά στη διάθεση να διαχειριστούν το ρίσκο οι προηγμένες κοινωνίες. Αυτό καθορίζει την προθυμία ή την έλλειψή της να ενστερνιστούν την καινοτομία, να εμπιστευθούν την τεχνολογία και τον ιδιωτικό τομέα, αποδίδοντάς του καλή πρόθεση. Οι επιπτώσεις αυτών των κοινωνικών διαφορών θα αποτυπωθούν προσεχώς, όταν οι θάνατοι και τα κρούσματα θα μειώνονται σε ορισμένες περιοχές και οι οικονομίες θα αποδεσμεύονται των περιορισμών. Επίσης, ίσως και να φωτιστούν ορισμένα ερωτήματα, που θέτουν οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι στον εαυτό τους, όπως το γιατί στερείται η Ε.Ε. μεγάλων τεχνολογικών ομίλων έναντι των ομολόγων στην Κίνα και τις ΗΠΑ. Βραχυπρόθεσμα η βραδύτητα ή η ταχύτητα εμβολιασμών θα φανεί στην απόκλιση του ρυθμού ανάπτυξης. Η Bank of America, παραδείγματος χάριν, εκτιμά στο 6,5% το ΑΕΠ των ΗΠΑ για φέτος έναντι του 3,8% της Ευρωζώνης.
Οταν η πρόεδρος της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, απείλησε να διακόψει τη ροή των παραχθέντων στην Ε.Ε. εμβολίων προς τη Βρετανία, η αντίδρασή της ήταν δικαιολογημένη. Αλλά θα πρέπει να θυμάται κανείς πώς βρέθηκε σε αυτή τη δυσχερή θέση η Ε.Ε., η οποία, όπως φάνηκε βάσει ποικίλων δημοσιευμάτων και εις βάθος έρευνας του Politico, είχε διαπραγματευθεί την αξιοπιστία και την προσιτή τιμή για τον εφοδιασμό της σε εμβόλια. Ωστόσο, η Βρετανία προσέλαβε μία διαχειρίστρια καινοτομικών κεφαλαίων, την Κέιτ Μπίνγκαμ, να εποπτεύσει την έρευνα και παραγωγή του εμβολίου. Η ομάδα εργασίας της χρηματοδότησε επτά φορείς, άρχισε να κατασκευάζει την υποδομή παραλαβής των εμβολίων και επιστράτευσε σχεδόν 400.000 άτομα ως πειραματόζωα. Εως τα μέσα της εβδομάδας σχεδόν οι 40 στους 100 Βρετανούς είχαν τουλάχιστον μία φορά εμβολιαστεί, βάσει στοιχείων του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης.