Η κυβέρνηση του Τζο Μπάιντεν αναμένεται σύντομα να προχωρήσει σε δεσμευτικές πράξεις, ώστε οι Ηνωμένες Πολιτείες έως τα μέσα αυτού του αιώνα να εκμηδενίσουν τις εκπομπές των ρύπων τους.
Οταν συμβεί αυτό, τότε οι εννέα από τις δέκα ισχυρότερες οικονομίες του κόσμου θα έχουν αναλάβει μια τέτοια δέσμευση ή άλλη παρόμοια. Σε κατάσταση αναμονής βρίσκεται η Ινδία, η οποία κι εκείνη με τη σειρά της θα πρέπει να αναλάβει ανάλογη δράση.
Εν αντιθέσει με πολλές άλλες κυβερνήσεις, η Ινδία προτίμησε να δώσει υπερβολικές υποσχέσεις και να υστερήσει στην εκπλήρωσή τους. Γενικά αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε καλό δρόμο για να επιτύχει τους προηγούμενους στόχους της, να παράγει το 40% της ισχύος σε ηλεκτρικό ρεύμα από ανανεώσιμες πηγές και να περιορίσει κατά 33% -35% τις εκπομπές ρύπων ανά μονάδα παραγωγής έως το 2030. Ωστόσο, αρνείται μέχρι στιγμής να θέσει έναν σαφή στόχο για την επίτευξη μηδενικών εκπομπών και, αντ’ αυτού, οπισθοδρομεί παρά τις διεθνείς πιέσεις να το πράξει. Οι λόγοι γι’ αυτό είναι γνωστοί και κατανοητοί. Οι περισσότεροι από το 1,3 δισεκατομμύριο κατοίκους της χώρας ζουν σε συνθήκες απελπιστικής φτώχειας. Εάν η ταχύτερη πρόοδος στο κλίμα σήμαινε να τους ζητήσουμε να εγκαταλείψουν τα οφέλη της οικονομικής ανάπτυξης, αυτό θα ήταν κατάφωρα άδικο. Τα ανεπτυγμένα έθνη είναι υπεύθυνα για τη συντριπτική πλειονότητα των ιστορικά υψηλών εκπομπών. Εάν και οι ΗΠΑ και η Ινδία επιτύχουν στόχους μηδενισμού του διοξειδίου του άνθρακα έως το 2050, τότε οι ΗΠΑ θα έχουν εκλύσει σχεδόν πενταπλάσιο διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα από την Ινδία.
Ωστόσο, το ζήτημα για να τεθούν πιο φιλόδοξοι στόχοι είναι επιτακτικό. Και ούτε πρέπει να μεταφραστεί κάτι τέτοιο σε μειωμένη ανάπτυξη, η οποία θα έχει ορθώς υπολογισθεί. Ισα ίσα θα μπορούσε να σημάνει το ακριβώς αντίθετο. Εάν η Ινδία συνεχίσει την τρέχουσα πορεία της, οι εκπομπές της θα μπορούσαν να υπερδιπλασιαστούν έως τα μέσα του αιώνα.
Η χώρα είναι ήδη από τις πιο ευπρόσβλητες στην κλιματική αλλαγή. Η τήξη των παγετώνων των Ιμαλαΐων απειλεί την παροχή νερού της χώρας. Η συνεχιζόμενη άνοδος της θερμοκρασίας και οι ακανόνιστοι μουσώνες θα μπορούσαν να καταστρέψουν τις καλλιέργειες. Το κόστος που σχετίζεται με το κλίμα δεν είναι ο μόνος κίνδυνος: Η αποπνικτική ατμοσφαιρική ρύπανση σκότωσε σχεδόν 1,7 εκατομμύριο Ινδούς το 2019. Εάν οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ενωση αποφασίσουν να επιβάλουν δασμούς στις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, οι Ινδοί εξαγωγείς θα πρέπει να συρρικνώσουν το ανθρακικό τους αποτύπωμα, εάν θέλουν όντως να παραμείνουν ανταγωνιστικοί. Η καθυστέρηση θα κάνει τη μετάβαση της χώρας πιο ακριβή και πιο οδυνηρή.
Κατά τον περιορισμό των εκπομπών, η Ινδία έχει πλεονεκτήματα. Οι περισσότεροι σταθμοί παραγωγής, καθώς και τα περισσότερα εργοστάσια, κτίρια και οχήματα, που θα χρειαστεί η οικονομία της, δεν έχουν ακόμη κατασκευαστεί, ώστε να αποφευχθεί ο εγκλωβισμός της σε αναποτελεσματικές και ρυπογόνες τεχνολογίες.
Η Ινδία είναι παγκόσμια ηγέτις στην παραγωγή φθηνής ενέργειας από τον ήλιο και τον άνεμο, ενώ έχει και πολλές δυνατότητες περαιτέρω επέκτασης. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρόκειται για ένα εύκολο έργο και ίσως να αποβεί δυσκολότερο από ό,τι για οποιαδήποτε άλλη μεγάλη οικονομία.
Η Ινδία θα πρέπει να μεταστραφεί γρήγορα από τα ορυκτά καύσιμα στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας για τα πάντα. Δεν μπορούν, όμως, να εξαλειφθούν όλες οι εκπομπές ρύπων, επομένως η Ινδία θα πρέπει να φυτέψει εκατομμύρια στρέμματα με δένδρα για να δημιουργήσει δεξαμενές εγκλωβισμού του διοξειδίου του άνθρακα, καθώς και να αναπτύξει τεχνολογίες για τη δέσμευση και την αποθήκευσή του.