Η εικόνα της αγοράς ακινήτων στη Νέα Υόρκη τον τελευταίο καιρό προφανώς θα πρέπει να ικανοποιεί όσους μιλούν για μια ανάκαμψή της, όπως αναφέρει σε εκτεταμένο δημοσίευμά της η εφημερίδα New York Times. Οσοι ενδιαφέρονται να αγοράσουν, σωρεύουν νέες προσφορές σε κατοικίες, συμπεριλαμβανομένων διαμερισμάτων σε συγκροτήματα που έχουν καθυστερήσει να πουληθούν εδώ και χρόνια. Επειδή όμως οι αντίστοιχες κτηματομεσιτικές εταιρείες ενδιαφέρονται να προχωρήσουν το θέμα αυτό, δεν διστάζουν να περικόψουν ακόμη και κατά το ήμισυ τις τιμές. Και αυτό μπορεί να ισοδυναμεί με εκατομμύρια δολάρια λιγότερα ανά διαμέρισμα από ό,τι είχε αρχικά προβλεφθεί. Αυτή η πρόβλεψη είναι πλέον των τυπικών παροχών, όπως τα δωρεάν κοινόχρηστα, ο δωρεάν χώρος στάθμευσης ή μία πίστωση σε μετρητά για την πληρωμή εσωτερικού διακοσμητή. Και αυτού του είδους οι επιθετικές εκπτώσεις μπορεί να φαίνονται απαραίτητες ιδίως στην περιφέρεια του Μανχάταν, όπου οι πωλήσεις ήταν ελαττωμένες σε σύγκριση με ό,τι συνέβαινε στο Μπρούκλιν ή στο Κουίνς.
Από τα ανερχόμενα συγκροτήματα σε θυλάκους όπου ζουν εύποροι, όπως το Τριμπέκα, έως τα κτίρια-μπουτίκ στο Ιστ Βίλατζ, το Μανχάταν βρίθει εκπτώσεων. «Είναι σαν να λένε οι Ρότσιλντς: “Αν υπάρχει αίμα στους δρόμους, εκμεταλλευθείτε το”», δηλώνει ο Γκράχαμ Σπέρμαν, ιδρυτής του Blu Marketing, ο οποίος έκανε μειώσεις τιμών για να διαθέσει τρία διαμερίσματα στο πολυτελές συγκρότημα «Μπάουερι 260» το 2020. «Είμαστε πρόθυμοι να διαπραγματευθούμε». Ακόμη κι όταν οι ενδιαφερόμενοι επανεμφανίστηκαν, και πάλι η αγορά εξακολούθησε να καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια – και αυτό γιατί σε μεγάλο βαθμό οι πωλήσεις είχαν ανασχεθεί λόγω ιού. Αυτό σήμαινε ότι σχετικά παλαιότερες πολυκατοικίες και οικήματα έπρεπε να ανταγωνιστούν με όσα κτίστηκαν μόλις πριν από λίγο και ακόμη δεν έχουν εξαντλήσει όλα τα προς πώληση διαμερίσματα. Εξ ου και στα σχετικά παλαιότερα αναγκαστικά γίνονται εκπτώσεις για να συμβαδίζουν με τα άρτι οικοδομηθέντα. Συν τοις άλλοις, όσοι κατασκευαστές δραστηριοποιούνται στην αγορά ακινήτων παραδέχονται κάτι αδιανόητο στο παρελθόν, ότι, δηλαδή, ορισμένα από τα έργα, που υλοποιούν θα είναι οικονομική αποτυχία. «Από εδώ και πέρα οι τιμές πρέπει να ανέβουν», δήλωσε ο Γκάρι Μπάρνετ, πρόεδρος της εταιρείας ανάπτυξης ακινήτων Extell, προσθέτοντας ότι τρία από τα έξι συγκροτήματα που τώρα πωλεί θα έχουν ζημία.
Πάντως, ήδη από προηγούμενες αντίστοιχες περιόδους στο παρελθόν, έχει σωρευθεί εμπειρία. Ορισμένες εταιρείες προσπαθούν να κερδίσουν χρόνο πουλώντας πολλούς ορόφους σε μεμονωμένο επενδυτή και με χαμηλότερο τίμημα, ιδίως αν πρέπει να καλύψουν δικά τους χρέη, ενώ υπάρχουν φορές όπου τα διαμερίσματα αντί να διατεθούν για αγορά ενοικιάζονται, όπως αναφέρουν οι ΝΥΤ.
Το συγκρότημα του Μανχάταν με τη μεγαλύτερη απόκλιση μεταξύ προσδοκιών και πραγματικότητας ίσως να είναι εκείνο στην οδό Μάρεϊ 111 στην περιοχή Τριμπέκα, στο οποίο συγκαταλέγονται 157 διαμερίσματα και έχουν περάσει έξι χρόνια για να προσελκύσουν αγοραστές. Η μέση έκπτωση μεταξύ των αρχικών και των τελικών τιμών είναι 38%, βάσει αναλύσεων της χρηματομεσιτικής εταιρείας Serhant. Ενα διαμέρισμα στο εν λόγω οίκημα με 4 υπνοδωμάτια στον 22ο όροφο ήταν το πιο φθηνό από τα υπόλοιπα, στα 6,25 εκατ. δολάρια. Εάν η μέση έκπτωση σε ορισμένα συγκροτήματα πολυτελών διαμερισμάτων του Μανχάταν είναι μεγάλη, οι μειώσεις σε συγκεκριμένες μονάδες φαίνονται συγκλονιστικές. Το ρετιρέ στην 12η οδό Ανατολικά στον αριθμό 37, το οποίο ο αρμόδιος κτηματομεσιτικός όμιλος Edward J. Minskoff Equities ήθελε να πουλήσει αντί 33,5 εκατ. δολ. σε αρχικό στάδιο, το διέθεσε τελικά αντί 15,5 εκατ. δολαρίων. «Ηθελα απλώς να το βγάλω από το χαρτοφυλάκιό μου», επισήμανε, εν κατακλείδι, ο ιδρυτής του ομίλου, Εντουαρντ Μίνσκοφ.