Ο Ιταλός πρωθυπουργός Μάριο Ντράγκι έχει μεγάλα σχέδια για την Ιταλία. Χθες περιέγραψε τις τολμηρές μεταρρυθμίσεις για τις οποίες έχει δεσμευθεί, ώστε να εξασφαλίσει κονδύλια περίπου 200 δισ. ευρώ από την Ε.Ε. Και αυτό εντάσσεται σε μια πολυμέτωπη επίθεση, προκειμένου να αντιμετωπισθούν τα δεινά της ιταλικής οικονομίας, τα οποία οξύνθηκαν λόγω πανδημίας. Δεδομένου, όμως, ότι η θητεία του είναι σύντομη, πρέπει να ενεργήσει γρήγορα.
⇒ Διαβάστε επίσης: Σούπερ Μάριο: Ο νέος ισχυρός άνδρας της Ε.Ε.
Η Ιταλία ήδη προ κορωνοϊού κατέβαλλε μεγάλες προσπάθειες, όντας μια χώρα με βραδεία ανάπτυξη και υψηλό χρέος. Ενδεχομένως να εμφανίσει δημόσιο χρέος σχεδόν 160% του ΑΕΠ το τρέχον έτος. Ο Μάριο Ντράγκι χρησιμοποιεί δημοσιονομικά κίνητρα, ώστε να μπορέσει να κρατήσει τεχνητά εν ζωή την οικονομία προς το παρόν, σκοπεύοντας το έλλειμμα να διαμορφωθεί στο σχεδόν 12% του ΑΕΠ. Εν τω μεταξύ, τα ευρωπαϊκά κονδύλια και οι μεταρρυθμίσεις θα βοηθήσουν στην ενίσχυση του αναπτυξιακού δυναμικού της Ιταλίας και θα θέσουν υπό έλεγχο το χρέος της.
Η προγραμματισμένη χρήση των κονδυλίων αυτών φαίνεται πως έχει ορθή στόχευση. Περισσότερα από τα μισά θα διοχετευθούν στην πράσινη ενέργεια και στην ψηφιοποίηση. Η εκπαίδευση και ο κλάδος της έρευνας, που νοσούν επί χρόνια, θα λάβουν πόρους πάνω από 30 δισ. ευρώ. Το συνολικό επενδυτικό πρόγραμμα για την Ιταλία αναμένεται να ενδυναμώσει την ανάπτυξη κατά 3,6 ποσοστιαίες μονάδες έως το 2026.
Το μειονέκτημα, ωστόσο, έγκειται στο ότι η Ιταλία έχει κακό προηγούμενο στην κατανομή και στη δαπάνη των χρημάτων της Ε.Ε. Και υπάρχουν πολλά πεδία στα οποία η Ιταλία πρέπει να καλύψει την υστέρησή της. Την τελευταία δεκαετία, η οικονομία της αναπτυσσόταν μόνο 0,3% κατά μέσον όρο σε ετήσια βάση, σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα.
Η ατζέντα μεταρρυθμίσεων του Μάριο Ντράγκι, επιπροσθέτως, θίγει τα περισσότερα από τα φλέγοντα ζητήματα της χώρας. Θέλει να επιταχύνει την κωλυσιεργία στην απονομή της δικαιοσύνης, να τονώσει τον ανταγωνισμό και να καταστήσει τη δημόσια διοίκηση πιο αποτελεσματική. Το χαμηλότερο κόστος και η μειωμένη γραφειοκρατία θα διευκολύνουν τις εταιρείες να επενδύσουν και να προσλάβουν. Εντούτοις, οι κυβερνήσεις που λαμβάνουν σκληρά μέτρα έχουν σύντομο βίο, όπως ανακάλυψαν οι προηγούμενοι μεταρρυθμιστές ηγέτες Μάριο Μόντι και Ματέο Ρέντσι. Και τα μέτρα μπορεί να εφαρμοστούν πλημμελώς ή να απορριφθούν από μελλοντικές κυβερνήσεις. Το έργο του Μάριο Ντράγκι δυσχεραίνεται περαιτέρω, διότι οι εκλογές το αργότερο που θα διεξαχθούν είναι το 2023. Ισως να μην απομακρυνθεί και να αναλάβει πρόεδρος, αν όχι πρωθυπουργός. Πάντως, τα χέρια των μελλοντικών κυβερνήσεων μάλλον θα είναι δεμένα: τα κονδύλια θα εκταμιευθούν εάν η Ιταλία εκπληρώσει ορισμένες μεταρρυθμίσεις. Οπως έχουν διαπιστώσει και άλλοι πριν από τον «σούπερ Μάριο», η επίλυση των προβλημάτων της Ιταλίας είναι μαραθώνιος και όχι σπριντ.