Συνήθως το ζήτημα του χρέους απασχολούσε τους ψηφοφόρους στη Γερμανία και όχι στη Γαλλία, όπου διαδοχικές κυβερνήσεις έβλεπαν τον δημόσιο δανεισμό να διογκώνεται εδώ και δεκαετίες χωρίς να υπάρξει για αυτούς κάποια σοβαρή επίπτωση. Αυτό μέχρι σήμερα, όμως. Η αντιμετώπιση αλλάζει, εφόσον έχει προηγηθεί μία άνευ προηγουμένου δαπάνη για να διασωθεί η οικονομία από τη συντριβή λόγω κορωνοϊού. Το χρέος φθάνει στο 116% του ΑΕΠ, κάτι που τελευταία φορά είχε συμβεί μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και αυτό καθιστά τα σχέδια του Γάλλου υπουργού Οικονομικών Μπρινό Λε Μερ για περαιτέρω ενίσχυση του πακέτου μέτρων μία ριψοκίνδυνη στρατηγική. Κατά τον Εμανουέλ Ριβιέρ, ο οποίος ασχολείται με δημοσκοπήσεις στην Kantar, «παραδοσιακά οι ψηφοφόροι του Μακρόν δίνουν σημασία σε θέματα χρέους και, αν και τώρα στηρίζουν τη στρατηγική του για υψηλές δημόσιες δαπάνες, θα τον παρακολουθούν στενά, αφ’ ης στιγμής η κρίση παρέλθει». Πρόσφατες έρευνες δείχνουν πως κυρίως οι μεγαλύτερης ηλικίας άνθρωποι στην Γαλλία, οι οποίοι στην πλειονότητά τους ψηφίζουν, προβληματίζονται ολοένα και περισσότερο με την οικονομική κατάσταση της χώρας. Σε ποσοστό 84%, μάλιστα, αναγνωρίζουν ως καίριο θέμα τη μείωση του δημόσιου χρέους, βάσει ευρημάτων δημοσκόπησης της Ipsos, που παρήγγειλε το υπουργείο Οικονομικών. Αλλη έρευνα τον Ιανουάριο έδειξε ότι το ποσοστό όσων προβληματίζονται για την οικονομία είχε αυξηθεί 7 μονάδες από το καλοκαίρι του 2020.
Ακόμα και η κύρια αντίπαλος του Εμανουέλ Μακρόν, η ηγέτιδα της Ακροδεξιάς, Μαρίν Λεπέν, η οποία είχε αναφέρει την περίπτωση της χρεοκοπίας όταν διακήρυττε την αποχώρηση από τη Ζώνη του Ευρώ, τώρα αναφέρεται έντονα στον δημόσιο δανεισμό. Κινείται πιο κοντά προς το πολιτικό κέντρο για να διευρύνει την απήχησή της, υπογραμμίζοντας την ανάγκη αποπληρωμής του χρέους. Στον αντίποδα βρίσκεται ο Τομά Πικετί, ο φημισμένος Γάλλος οικονομολόγος, ο οποίος δεν τάσσεται υπέρ της αποπληρωμής. Πρόσφατα υπέγραψε έκκληση, δημοσιευθείσα στην εφημερίδα Le Monde με αποδέκτρια την ΕΚΤ, για να παραγραφεί το χρέος που η τελευταία έχει στην κατοχή της. Ο Πικετί σημειώνει πως σχεδόν το ένα τέταρτο του δημοσίου χρέους στην Ευρώπη ανήκει στις αντίστοιχες κεντρικές τράπεζες, οπότε αναβάλλοντας την εξόφλησή του επ’ αόριστον είναι αποτελεσματικότερο – με άλλα λόγια, οι Γάλλοι δανείζουν χρήματα στον εαυτό τους. Το ένα τρίτο των ψηφοφόρων συμφωνεί, όπως δείχνουν ευρήματα άλλης δημοσκόπησης.
Οταν ο Εμανουέλ Μακρόν ανέλαβε την προεδρία το 2017, επιδίωξε να προσδώσει στην κυβέρνησή του μία εικόνα τεχνοκρατών, που έχει τη βούληση και τα εργαλεία να μειώσει την εξάρτηση της Γαλλίας από τον δανεισμό και να χαλαρώσει τους κανόνες, που περιόριζαν το επιχειρείν. Μετά, όμως, ενέσκηψε η πανδημία, υποχρεώνοντάς τον να κάνει καθετί δυνατόν για να διασώσει την οικονομία, θέτοντας εαυτόν επικεφαλής του δόγματος που υπαγορεύει ότι η οικονομική ανάκαμψη αξίζει ακόμα κι ένα βουνό από χρέη.