Αν και η Ιταλία ήταν ανέκαθεν αγαπημένος προορισμός, τώρα η τηλεργασία τής δίνει ακόμη μία ώθηση, ιδίως για όσους ανθρώπους με οικονομική επιφάνεια είχαν φροντίσει εγκαίρως να αγοράσουν ένα… γοητευτικό ερείπιο ή μια έπαυλη. Λόγου χάριν, ένα τέτοιο παράδειγμα είναι ο Βρετανός Αντριαν, ο οποίος μίλησε στους Financial Times, αλλά δεν θέλησε να δώσει το επώνυμό του, ο οποίος εργάζεται ως διευθυντής σε φαρμακευτική εταιρεία και ουδέποτε περίμενε να αγοράσει έναν ερειπιώνα στην Ιταλία, όμως όταν επισκέφθηκαν την πόλη της Λούκας προ δεκαετίας με τη γυναίκα του, την ερωτεύτηκαν.
Μια οχυρωμένη έπαυλη του 12ου αιώνα ήταν αυτή που τους κέρδισε ακόμη περισσότερο, την απέκτησαν και ανήκουν στη διευρυνόμενη χορεία ξένων επαγγελματιών που τώρα πλέον τηλεργάζονται και διαλέγουν το ειδυλλιακό τοπίο της εξοχής της Ιταλίας – μέχρι προ πανδημίας τα οικήματα τα χρησιμοποιούσαν κυρίως το καλοκαίρι. Οπότε από πέρυσι η αγορά πολυτελών οικιών στην Ιταλία άνοιξε λόγω πανδημίας και για όσους περνούσαν μεγάλο μέρος του έτους στη Νέα Υόρκη ή στο Λονδίνο. «Εχουμε πολλούς πελάτες που για χρόνια σκέφτονταν να αγοράσουν κάτι εδώ και ξαφνικά αποφάσισαν να αλλάξουν ζωή», επισημαίνει ο Μπιλ Τόμσον, πρόεδρος της κτηματομεσιτικής εταιρείας Knight Frank στην Ιταλία. «Η πανδημία έκανε τους ανθρώπους να δουν τα πράγματα πιο ουσιαστικά. Σκέφτονται πως επιβίωσαν, πως η δουλειά τους διασώθηκε, άρα μπορούν να περάσουν περισσότερο χρόνο στην Ιταλία». Στην περίπτωση του Αντριαν και της συζύγου του, αρχικά ανακατασκεύασαν έναν αχυρώνα, ώστε να μπορούν να διαμένουν ενόσω το βασικό κτίσμα ανακαινίζεται, εργασία που θα διαρκέσει σχεδόν ενάμιση χρόνο. «Εχουμε μανία με την Ιστορία», λέει ο ίδιος, «και θέλαμε όσο περισσότερο γινόταν να διατηρήσουμε από την αρχική οχύρωση. Βρήκαμε εδώ εξαιρετικούς εργάτες, ενώ στις ΗΠΑ μπορεί να περιδιαβάζεις και να βλέπεις κτίρια που αντιλαμβάνεσαι πως με δυσκολία θα κρατήσουν 10 χρόνια».
Σύμφωνα με τη Γελένα Τβέτκοβιτς, διευθύντρια διεθνών δικτύων κατοικιών της εταιρείας ακινήτων Savills, οι αναζητήσεις για υψηλής ποιότητας ακίνητα σε όλη την Ευρώπη εκτινάχθηκαν εν μέσω πανδημίας, ενώ η Ιταλία ειδικά αποτελεί πάντα πόλο έλξης. «Ορισμένες από τις περιζήτητες περιοχές της είναι η λίμνη Κόμο, η Τοσκάνη, η Λιγουρία και η Σαρδηνία», επισημαίνει. «Στην πανδημία οι άνθρωποι ελάχιστα πράγματα μπορούσαν να κάνουν και ένα από αυτά ήταν να αλλάξουν το περιβάλλον όπου ζούσαν. Οι πλούσιοι άνθρωποι, τα ηγετικά στελέχη πέρασαν πιο πολύ χρόνο στο σπίτι τους και είδαν πως ίσως δεν καλύπτει τις ανάγκες τους». Και συμπληρώνει ότι εύποροι ξένοι που εργάζονται οπουδήποτε στον κόσμο προσελκύονται από τη λίμνη Κόμο λόγω της εγγύτητάς της με το Μιλάνο και το αεροδρόμιό του, της λειτουργίας διεθνών σχολείων εκεί, αλλά και γιατί γειτνιάζει με την Ελβετία. Επιπλέον, ιδιαίτερα ευνοϊκά λειτούργησε και το γεγονός των φορολογικών κινήτρων σε ξένους επενδυτές στην Ιταλία, ενώ ακόμη ως θετικό στοιχείο λογίζεται και η ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον πρώην πρόεδρο της ΕΚΤ, Μάριο Ντράγκι, η φιλοευρωπαϊκή πολιτική του και η εκστρατεία ανοικοδόμησης της εθνικής οικονομίας.
Εν κατακλείδι, όπως διευκρινίζει η Γελένα Τβέτκοβιτς, «οι άνθρωποι που αγοράζουν στην Ιταλία προέρχονται από διάφορες χώρες, ενώ σε άλλους προορισμούς, όπως το Αλγκάρβε της Πορτογαλίας, το ενδιαφέρον κυρίως εκδηλώνεται από τη Βρετανία και την Ιρλανδία. Στην Ιταλία όσοι αναζητούν ακίνητα έχουν μεγάλη οικονομική επιφάνεια και προέρχονται από τη Γαλλία, τη Β. Ευρώπη, τις ΗΠΑ και άλλες χώρες».