Επιστροφή μέρους της παραγωγής ενδυμάτων στην Ευρώπη ή σε χώρες πιο κοντινές σε αυτήν «βλέπει» ο κλάδος παραγωγής ένδυσης και κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων σε πανευρωπαϊκό επίπεδο καθώς και στην Ελλάδα. Ο λόγος; Τα προβλήματα εφοδιασμού σε τελικά προϊόντα αλλά και σε πρώτες ύλες που προκάλεσε η διακοπή της παραγωγής, λόγω πανδημίας, στην Κίνα και στις υπόλοιπες ασιατικές χώρες χαμηλού κόστους, σε συνδυασμό με την αυξανόμενη ζήτηση από πλευράς καταναλωτών για προϊόντα τα οποία έχουν παραχθεί με βάση τις αρχές της βιωσιμότητας και της αειφορίας. Ηδη το πράττουν κάποιες ελληνικές εταιρείες, όπως για παράδειγμα η Altex A.E. (γνωστή από το σήμα Funky Buddha), που έχει μεταφέρει στην Ελλάδα μέρος της παραγωγής της σε μπλουζάκια (T-shirts και σορτς), όπως ανέφερε χθες ο εμπορικός διευθυντής της εταιρείας Πάνος Πατρωνίδης, μιλώντας στο διαδικτυακό συνέδριο που διοργάνωσε η Ελληνική Συνομοσπονδία Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας (ΕΣΕΕ) με τίτλο «Ο κλάδος ένδυσης και υπόδησης μετά την πανδημία». Ο ίδιος μάλιστα δήλωσε ότι στις προθέσεις της εταιρείας είναι να μεταφερθεί στην Ελλάδα και άλλο μέρος της παραγωγής που γίνεται σήμερα στο εξωτερικό, υποστηρίζοντας ότι η διαφορά στο κόστος δεν είναι πολύ μεγάλη.
Ο Βασίλης Μασσέλος, πρόεδρος του Συνδέσμου Εταιρειών Πλεκτικής και Ετοιμου Ενδύματος Ελλάδος (ΣΕΠΕΕ) και επικεφαλής της εταιρείας NOTA Lingerie, υποστήριξε από την πλευρά του ότι πιο κοντινό χρονικά είναι το ενδεχόμενο να μεταφερθεί από την Ασία στην Ευρώπη η παραγωγή για κάποια προϊόντα υψηλής προστιθέμενης αξίας ή για κάποια προϊόντα κατά παραγγελία (on demand).
Αναμφίβολα, πάντως, η συζήτηση έχει ήδη ανοίξει και αποτελεί έναν από τους βασικούς στόχους της ευρωπαϊκής στρατηγικής για τον κλάδο ένδυσης έως το 2030. Σύμφωνα με τον Θεόφιλο Ασλανίδη, γενικό διευθυντή του ΣΕΠΕΕ, οι στόχοι της ευρωπαϊκής στρατηγικής για την ένδυση και την κλωστοϋφαντουργία είναι οι ακόλουθοι: να είναι η Ε.Ε. ηγέτης σε αειφόρα προϊόντα των κλάδων αυτών, να μειώσει την εξάρτησή της από τρίτες χώρες, να αυξήσει την παραγωγικότητά της και την παραγωγή της, να διατηρήσει τον ηγετικό ρόλο της στον σχεδιασμό και στην ποιότητα και να βελτιώσει το μερίδιο αγοράς της μέσα από την αύξηση των εξαγωγών και τον καλύτερο έλεγχο της αγοράς.
Βεβαίως, υπάρχει πολύς δρόμος ακόμη για να επανέλθει –εάν ποτέ επανέλθει– ο κλάδος στη «χρυσή εποχή» του, που δεν ήταν άλλη από την εικοσαετία 1975-1995, όταν απασχολούσε 200.000 εργαζομένους (το 20% του εργατικού δυναμικού) και πραγματοποιούσε εξαγωγές 2,5 δισ. ευρώ (το 25% των συνολικών εξαγωγών τότε, στις αρχές της δεκαετίας του ’90).
Σήμερα ο κλάδος αριθμεί στη μεταποίηση και στην εμπορία 36.000 επιχειρήσεις και απασχολεί, συμπεριλαμβανομένου του αγροτικού τομέα, 180.000 εργαζομένους.