Τα πράγματα φαίνονται διαρκώς καλύτερα για τις οικονομίες του ανεπτυγμένου κόσμου. Ευελπιστούμε ότι θα ακολουθήσει μια χρυσή περίοδος σε επίπεδο παραγωγικότητας και κατά κεφαλήν ΑΕΠ. Την περασμένη εβδομάδα αναβαθμίσαμε στο 4,7% από το 4,5% την πρόβλεψή μας για την ανάπτυξη στην Ευρωζώνη το 2021 και από 6,8% σε 7% για τη Βρετανία. Βασίζουμε την αισιοδοξία μας σε τρεις υποθέσεις:
Οτι το β΄ τρίμηνο του 2021 η πανδημία δεν επιβαρύνει πλέον τόσο πολύ την οικονομία.
Οτι ο πληθωρισμός δεν έχει τόσο ανοδική τάση ώστε να αναγκάσει τις κεντρικές τράπεζες να διακόψουν ή να μετριάσουν τη στήριξή τους στην οικονομία.
Οτι δεν θα γίνουν λάθη οικονομικής πολιτικής όπως μια αύξηση φόρων ή επιβολή υπερβολικά αυστηρών ρυθμίσεων.
Η πανδημία παραμένει ο σημαντικότερος κίνδυνος. Από οικονομικής απόψεως, το θέμα δεν είναι η μετάδοση των μεταλλάξεων αλλά το αν θα αναγκαστούν οι οικονομίες να καταφύγουν και πάλι σε καταστρεπτικά περιοριστικά μέτρα. Για δύο λόγους, συνεχίζουμε να πιστεύουμε πως τα πράγματα δεν θα συμβούν έτσι. Πρώτον, η οικονομική ζημία που προκάλεσε το πρόσφατο κύμα της πανδημίας τον χειμώνα αποδείχθηκε τελικά αρκετά μικρότερη, παρά τον υψηλό αριθμό μολύνσεων, από τη ζημία που προκάλεσε το πρώτο κύμα της περιόδου Μαρτίου – Απριλίου 2020. Δεύτερον, η γρήγορη διαδικασία του εμβολιασμού στον ανεπτυγμένο κόσμο θα πρέπει να μειώσει τον κίνδυνο που δημιουργούν τα νέα κύματα μολύνσεων, ασκώντας πιέσεις στη δυναμική του συστήματος υγείας, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα, που θα χρειάζονταν αυστηροί περιορισμοί για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ανεξάρτητα από τον –υποτιθέμενο– κίνδυνο πως οι κεντρικές τράπεζες μπορεί να βάλουν ένα πρόωρο τέλος στη διαδικασία οικονομικής ανασυγκρότησης, άλλα σοβαρά λάθη κατά τη χάραξη πολιτικής θα μπορούσαν να θολώσουν σημαντικά την προοπτική οικονομικής ανάπτυξης. Αρχικά, η πρόωρη εφαρμογή πιο περιοριστικής δημοσιονομικής πολιτικής που θα μπορούσε να ανακόψει τον ρυθμό κυκλικής ανάκαμψης. Κάτι τέτοιο φαίνεται απίθανο να γίνει και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού.
Οι εμπορικοί πόλεμοι ή οι απειλές που θυμίζουν τον κ. Τραμπ, θα μπορούσαν να ενισχύσουν την αβεβαιότητα για το παγκόσμιο εμπόριο. Το 2019, τέτοιας φύσης εντάσεις περιόρισαν την οικονομική ανάπτυξη της Ευρωζώνης έως σχεδόν 1%. Παρά λοιπόν κάποιες διαφορές αλλά και ορισμένες πάνω σε σημαντικές πρωτοβουλίες χάραξης πολιτικής, η συνάντηση των κρατών-μελών του G7 στην Κορνουάλη φαίνεται να έχει επιβεβαιώσει πως η διατλαντική συνεργασία βρίσκεται πολύ πίσω στην ατζέντα. Τέλος, η αύξηση της φορολογίας θα μπορούσε να ασκήσει πίεση στην προοπτική ανάπτυξης των οικονομιών και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Μέχρι στιγμής, αυτοί οι κίνδυνοι δεν φαίνεται ότι θα μπορούσαν να επιφέρουν καίριο πλήγμα στις θετικές οικονομικές προοπτικές.
* Ο κ. Holger Schmieding είναι οικονομολόγος της Berenberg Bank.