Η αντίληψη για τη σωστή διοίκηση των επιχειρήσεων έχει αλλάξει ριζικά και η αιτία δεν είναι άλλη από τον παράγοντα της κλιματικής αλλαγής. Καθώς εντείνονται οι πιέσεις τόσο προς τις χώρες όσο και προς τις επιχειρήσεις για μείωση των εκπομπών καυσαερίων, οι διοικήσεις των εταιρειών αναγκάζονται να θέσουν συγκεκριμένους χρονικούς στόχους για το πότε θα μειώσουν ή θα μηδενίσουν τις εκπομπές ρύπων. Συχνά πάντως οι υποσχέσεις τους δεν είναι καθόλου φιλόδοξες.
Στο ερώτημα τι χρειάζεται να έχει ένας διευθύνων σύμβουλος, κάποτε η απάντηση ήταν μια εντυπωσιακή επιχειρηματική στρατηγική, ένα πτυχίο καλού πανεπιστημίου, παχυλές αμοιβές, ένα μπαστούνι του γκολφ και ένα εταιρικό τζετ. Εν ολίγοις, όλα όσα συνδέονται με την εικόνα της επαγγελματικής επιτυχίας και της κοινωνικής θέσης. Σήμερα τα πράγματα είναι διαφορετικά, καθώς αυτό που μετράει είναι μία δέσμευση για μηδενικές εκπομπές ρύπων.
Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι μια εταιρεία ή χώρα δεν πρέπει να εκπέμπει περισσότερους ρύπους –και ειδικότερα περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα– στην ατμόσφαιρα από αυτούς που απομακρύνει. Κάποιες χώρες, όπως η Κίνα, έχουν υποσχεθεί να επιτύχουν τον στόχο για μηδενικές εκπομπές ρύπων όταν οι περισσότεροι από εμάς θα έχουν πεθάνει, το 2060. Η Ε.Ε., το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ιαπωνία έχουν θέσει στόχο για μηδενικούς ρύπους το 2050, ενώ Microsoft και Apple κοιτούν προς το 2030.
Σε κάθε περίπτωση, η δέσμευση σε στόχους μηδενικών εκπομπών ρύπων έχει μετατραπεί σε ένα χρήσιμο εργαλείο για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής.
Γιατί έχει αυτό σημασία; Φανταστείτε ότι το περιβάλλον μας είναι σαν μια τεράστια μπανιέρα που είναι έτοιμη να υπερχειλίσει. Οι επιστήμονες γνωρίζουν πόση ποσότητα διοξειδίου του άνθρακα θα πυροδοτήσει αυτή τη μη αναστρέψιμη διαδικασία, ακριβώς όπως μπορούμε να πούμε πότε μια μπανιέρα θα υπερχειλίσει αν το νερό συνεχίσει να τρέχει.
Υπάρχουν δύο τρόποι να σταματήσουμε τη διαδικασία: να κλείσουμε τη βρύση ή να επιβραδύνουμε τη ροή, δηλαδή να σταματήσουμε να προσθέτουμε καυσαέρια στην ατμόσφαιρα ή να τραβήξουμε την τάπα, δηλαδή να βρούμε έναν τρόπο να αφαιρέσουμε τους ρύπους από το περιβάλλον. Δισεκατομμυριούχοι, όπως ο Ελον Μασκ και ο Μπιλ Γκέιτς επενδύουν τεράστια κεφάλαια στη δεύτερη λύση, δηλαδή σε διάφορες τεχνικές απορρόφησης των καυσαερίων. Οπως, όμως, επισημαίνουν όλες οι επιστημονικές έρευνες, μέχρι να δούμε αν θα λειτουργήσει πρέπει να σταματήσουμε τη ροή του διοξειδίου του άνθρακα.