Στοχευμένα μέτρα για τη στήριξη των επιχειρήσεων μέσης τάσης αναζητάει η κυβέρνηση, προκειμένου να περιορίσει τις επιπτώσεις στην ανταγωνιστικότητα του κλάδου από τις πρωτοφανείς αυξήσεις του ενεργειακού κόστους, την ίδια στιγμή που εμπεδώνεται όλο και περισσότερο η ανάγκη για πρόσθετα κονδύλια στήριξης των οικιακών καταναλωτών για το πρώτο τρίμηνο του 2022 καθώς δεν διαφαίνεται αποκλιμάκωση των τιμών ρεύματος στη χονδρεμπορική αγορά, η οποία το τελευταίο τρίμηνο αυξήθηκε κατά 167%.
Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Ενέργειας, μετά και τις κραυγές αγωνίας των επιχειρήσεων μέσω των Συνδέσμων τους, έχει αρχίσει να εξετάζει τη δυνατότητα μείωσης των ΥΚΩ (Υπηρεσιών Κοινής Ωφελείας) αξιοποιώντας το πλεόνασμα του 2022, που σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις διαμορφώνεται σε ένα ποσό της τάξης των 130 εκατ. ευρώ. Μια πιο σαφή εκτίμηση αναμένεται να παρουσιάσει μέσα στις επόμενες ημέρες ο ΔΕΔΔΗΕ στο υπουργείο και στη ΡΑΕ, για να αξιολογηθούν στη συνέχεια τα περιθώρια μείωσης σε επιχειρήσεις μέσης τάσης. Σήμερα, επιχειρήσεις με ετήσια κατανάλωση άνω των 13.000 μεγαβατωρών πληρώνουν για ΥΚΩ 4,14 ευρώ/μεγαβατώρα και οι λοιπές της μέσης τάσης 8,78 ευρώ/μεγαβατώρα. Μια μείωση της τάξης του 50% και στις δύο κατηγορίες θα έφερνε κάποια ελάφρυνση στις επιχειρήσεις μέσης τάσης, όχι όμως τέτοια που να αντιμετωπίζει τις υπέρογκες αυξήσεις στο ρεύμα που επηρεάζουν αντίστοιχα και το κόστος πρώτων υλών με πολλαπλές επιπτώσεις στην ανταγωνιστικότητά τους. Το ζήτημα, μετά την Ελληνική Παραγωγή, την ΕΒΙΚΕΝ και το ΣΒΕ ανέδειξε χθες και ο Σύνδεσμος Ελληνικών Χημικών Βιομηχανιών (ΣΕΧΒ). Το θέμα της απουσίας διμερών συμβολαίων επισημαίνει και η ΕΒΙΚΕΝ, η οποία στην τελευταία γενική της συνέλευση αποφάσισε να το θέσει στη Γενική Διεύθυνση Ενέργειας της Ε.Ε.
Επιχειρήσεις με ετήσια κατανάλωση άνω των 13.000 μεγαβατωρών πληρώνουν για ΥΚΩ 4,14 ευρώ/μεγαβατώρα.
Τα συναρμόδια κυβερνητικά επιτελεία αναγνωρίζουν την ανάγκη στήριξης των επιχειρήσεων, παλεύουν ωστόσο ακόμη να κλείσουν τον λογαριασμό για την επιδότηση των νοικοκυριών. Προκειμένου να αυξηθούν οι διαθέσιμοι πόροι, το ΥΠΕΝ αποφάσισε να βάλει βαθιά το «ψαλίδι» στα έσοδα από τις δημοπρασίες ρύπων που προορίζονται για τον ΕΛΑΠΕ. Η υπουργική απόφαση, που υπέγραψε ο υπουργός Κώστας Σκρέκας, περιορίζει τελικά το ποσοστό του ΕΛΑΠΕ στο 30% από το 60% σήμερα για να εξοικονομήσει συνολικά έσοδα 470 εκατ. ευρώ για το Ταμείο Ενεργειακής Μετάβασης. Από αυτά τα 339 εκατ. θα πάνε στην επιδότηση της οικιακής κατανάλωσης ρεύματος, τα 84 για το επίδομα θέρμανσης, τα 7 εκατ. για την επιδότηση της τηλεθέρμανσης στο Αμύνταιο, στην Πτολεμαΐδα και στη Μεγαλόπολη, και τα 40 εκατ. στις επανασυνδέσεις ρεύματος ευάλωτων νοικοκυριών για να μη μείνουν χωρίς θέρμανση τη χειμερινή περίοδο.
Με την αγωνία των τιμών και της ελάφρυνσης των νοικοκυριών μετά τον Δεκέμβριο, η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΝ εξέτασε και τη δυνατότητα περιορισμού των εσόδων του ΕΛΑΠΕ κάτω από το 30%.
Το ποσοστό αυτό, ωστόσο, τέθηκε ως ελάχιστο όριο από το υπουργείο Οικονομικών γιατί οποιαδήποτε περαιτέρω μείωση θα μπορούσε να γυρίσει σε έλλειμμα τον ΕΛΑΠΕ, το οποίο προσμετρείται από την ΕΛΣΤΑΤ και θα είχε αρνητικό δημοσιοοικονομικό αντίκτυπο.
SOS από τη βιομηχανία χημικών
Απειλή για τις εξαγωγές και για το σύνολο της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής χημικής βιομηχανίας αποδεικνύεται η αύξηση του ενεργειακού κόστους, με τον Σύνδεσμο Ελληνικών Χημικών Βιομηχανιών να κρίνει «αναπόφευκτη» τη μετακύλιση του κόστους στους καταναλωτές και στα τελικά προϊόντα. Σύμφωνα με τον ΣΕΧΒ, οι ανταγωνιστές από άλλες ευρωπαϊκές χώρες προμηθεύονται ενέργεια μέσω διμερών συμβάσεων σε «κλειδωμένες» τιμές, ωστόσο στην περίπτωση της Ελλάδας δεν υπάρχει αντιστάθμιση έναντι της απότομης αύξησης των τιμών, με αποτέλεσμα οι παραγωγοί ενέργειας να μετακυλίουν άμεσα τις αυξήσεις στη βιομηχανία. Μάλιστα τονίζει πως ο συνδυασμός ακριβής ενέργειας με τη δυσκολία εύρεσης πρώτων υλών, την ανατίμησή τους, την αύξηση του μεταφορικού κόστους και τις καθυστερήσεις στην εφοδιαστική αλυσίδα είναι «εκρηκτικός», οδηγώντας σε «πρωτοφανή» αύξηση του κόστους παραγωγής. Αυτό το κόστος, σύμφωνα με τον ΣΕΧΒ, δεν μπορεί να απορροφηθεί από τις ίδιες τις επιχειρήσεις. Τέλος, κρίνει «επιβεβλημένη» την έγκαιρη αντιμετώπιση του προβλήματος με μείωση του φόρου κατανάλωσης και αξιοποίηση των χρηματοδοτικών εργαλείων της νέας προγραμματικής περιόδου 2021-2027.