Ο Αμερικανός πρόεδρος πρέπει να αποφασίσει αν θα ανανεώσει τη θητεία του προέδρου της Federal Reserve ή αν θα τον αντικαταστήσει, καθώς η θητεία του κ. Ζερόμ Πάουελ λήγει τον Φεβρουάριο. Οπως επισημαίνει σχετικό ρεπορτάζ των Financial Times, ο διορισμός του προέδρου της ομοσπονδιακής τράπεζας των ΗΠΑ πρέπει πάντα να επικυρώνεται από τη Γερουσία. Δεδομένου όμως ότι ο Φεβρουάριος πλησιάζει, το θέμα αρχίζει να προκαλεί εκνευρισμό στους επενδυτές. Φέτος η απόφαση είναι πολύ πιο δύσκολη, καθώς πρέπει να ληφθεί εν μέσω εντεινόμενων πληθωριστικών πιέσεων αλλά και ενός σκανδάλου που έχει πλήξει τη φήμη της Fed από τον Σεπτέμβριο. Μερίδα Δημοκρατικών ασκεί πιέσεις για να παραμείνει στη θέση του ο κ. Πάουελ, ενώ άλλοι, όπως η γερουσιαστής Ελίζαμπεθ Γουόρεν, ζητούν επίμονα την απομάκρυνσή του. Τον έχει μάλιστα χαρακτηρίσει «επικίνδυνο άνθρωπο» για τη χαλαρή θέση του σε θέματα ρύθμισης του χρηματοπιστωτικού τομέα.
Η Λάελ Μπρέναρντ, στέλεχος της Fed, ακούγεται τελευταία ως πιθανή εναλλακτική. Τα διλήμματα που περιβάλλουν φέτος την εκλογή προέδρου της ομοσπονδιακής τράπεζας είναι ακραία.
Γενικά, πάντως, το θέμα αυτό σπανίως δεν προκαλεί εντάσεις και διχογνωμίες. Ο πρόεδρος πρέπει να διασφαλίζει την ανεξαρτησία της Fed, αλλά παράλληλα πρέπει να έχει οικονομική σκέψη και να ξέρει να ζυγίζει προσεκτικά τον αντίκτυπο κάθε κίνησης στην αγορά και την πολιτική βιωσιμότητα των επιλογών του.
Η θητεία του Ζερόμ Πάουελ λήγει τον Φεβρουάριο.
Η βρετανική εφημερίδα επισημαίνει πως παραδοσιακά οι πρόεδροι της κεντρικής τράπεζας των ΗΠΑ επιλέγουν να δίνουν μια συνέχεια στην πολιτική, αλλά υπάρχουν και κάποιοι που εκτρέπονται. Ανάμεσα σε αυτούς που δημιούργησαν προβλήματα στους προκατόχους του κ. Μπάιντεν ήταν τη δεκαετία του 1970 ο Αρθουρ Μπερνς, πρόεδρος της Fed επί Τζίμι Κάρτερ, ο οποίος τον επέκρινε δριμύτατα για τους χειρισμούς του στο θέμα του πληθωρισμού.
Το επόμενο έτος ο Κάρτερ επέλεξε τον Γουίλιαμ Μίλερ για να αντικαταστήσει τον Μπερνς, αλλά σύντομα η επιλογή του γύρισε μπούμερανγκ. Ο Μίλερ αποδείχθηκε ανίκανος να τιθασεύσει τον πληθωρισμό και ήρθε σε σύγκρουση με την επιτροπή Ανοικτής Αγοράς.
Το 1979 ο Κάρτερ αναγκάστηκε να επανορθώσει και να διορίσει τον Πολ Φόλκερ, γνωστό πολέμιο του πληθωρισμού που αντικατέστησε τον Μίλερ. Ο τότε υπουργός Οικονομικών, Νταν Ρέγκαν, ήθελε όμως να έχει διαλέξει ο πρόεδρος τον «δικό του άνθρωπο», καθώς ο Φόλκερ ήταν Δημοκρατικός. Ο Φόλκερ έμεινε πάντως στη θέση του για δύο θητείες έχοντας την εκτίμηση του Κάρτερ. Τέσσερα χρόνια αργότερα, ο τότε πρόεδρος Ρέιγκαν έκανε τη δική του προσωπική επιλογή εγκαινιάζοντας την εποχή του Αλαν Γκρίνσπαν, που επρόκειτο να διαρκέσει μέχρι το 2006.