Ο παγκόσμιος πλούτος τριπλασιάστηκε τις τελευταίες δύο δεκαετίες και η Κίνα έχει στο ίδιο διάστημα εκτοπίσει τις ΗΠΑ από την πρώτη θέση, καθώς κατέχει τον μεγαλύτερο πλούτο από όλες τις χώρες του κόσμου. Η εικόνα αναδύεται από την τελευταία σχετική έρευνα της McKinsey & Co έπειτα από μελέτη των περιουσιακών στοιχείων 10 χωρών που αντιπροσωπεύουν πάνω από το 60% του παγκόσμιου εισοδήματος. Στην έρευνά της η McKinsey εξέτασε διεξοδικά ακίνητα περιουσιακά στοιχεία, τίτλους και υποχρεώσεις που βρίσκονται στα χέρια νοικοκυριών, κυβερνήσεων, τραπεζών αλλά και εταιρειών εκτός χρηματοπιστωτικού τομέα. Από την ίδια έρευνα προκύπτει το ενδιαφέρον στοιχείο ότι τα 2/3 αυτού του πλούτου έχουν επενδυθεί στο αρχαιότερο περιουσιακό στοιχείο, στα ακίνητα, συμπεριλαμβανομένης και της γης.
Σύμφωνα με την εν λόγω έρευνα, ο καθαρός πλούτος ανά τον κόσμο έφτασε το περασμένο έτος στα 514 τρισ. δολάρια, όταν το 2000 ανερχόταν σε 156 τρισ. δολάρια. Σχεδόν το 1/3 από αυτόν τον πλούτο βρίσκεται στην Κίνα, της οποίας ο πλούτος εκτοξεύθηκε στα 120 τρισ. δολάρια το περασμένο έτος από τα μόλις 7 τρισ. δολάρια στα οποία ανερχόταν το 2000.
Σημειωτέον ότι το 2000 ήταν η τελευταία χρονιά πριν από την ένταξη της Κίνας στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, η οποία εμφανώς επιτάχυνε θεαματικά την άνοδό της στην πρώτη θέση σε πλούτο και στη δεύτερη θέση στην κατάταξη των μεγαλύτερων οικονομιών του πλανήτη. Η υποχώρηση της υπερδύναμης στη δεύτερη θέση σχετίζεται με τις τιμές των ακινήτων που αυξήθηκαν μεν, αλλά με πιο αργούς ρυθμούς. Ως εκ τούτου, ο πλούτος των ΗΠΑ υπερδιπλασιάστηκε στη διάρκεια των τελευταίων 20 ετών φτάνοντας στα 20 τρισ. δολάρια. Κοινό χαρακτηριστικό ανάμεσα στις δύο μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου είναι ότι τα 2/3 του πλούτου βρίσκονται στα χέρια του πλουσιότερου 10% των νοικοκυριών στις δύο χώρες και αυτό το μερίδιό τους κινείται ανοδικά.
Η πιο μεγάλη συγκέντρωση πλούτου καταγράφεται πλέον στην Κίνα, η οποία βρίσκεται στην πρώτη θέση έχοντας ξεπεράσει τις ΗΠΑ.
Από τους υπολογισμούς της McKinsey προκύπτει πως το 68% του καθαρού πλούτου έχει τοποθετηθεί σε ακίνητα κάθε είδους, όπως υποδομές, μηχανολογικό εξοπλισμό, και λιγότερο στις λεγόμενες «μη απτές αξίες», όπως η πνευματική ιδιοκτησία και οι άδειες ευρεσιτεχνίας. Στους υπολογισμούς του παγκόσμιου πλούτου δεν συνεκτιμώνται οι τίτλοι, καθώς εξισορροπούνται από τις υποχρεώσεις. Το ομόλογο μιας εταιρείας στα χέρια ενός επενδυτή, για παράδειγμα, αντιπροσωπεύει μια υποσχετική της εταιρείας.
Η McKinsey επισημαίνει πως η μεγάλη αύξηση του πλούτου τα τελευταία 20 χρόνια έχει κατά πολύ υπερβεί την αύξηση του παγκόσμιου ΑΕΠ στο ίδιο χρονικό διάστημα, και ο λόγος δεν είναι άλλος από την εντυπωσιακή αύξηση που σημείωσαν οι τιμές των ακινήτων λόγω των ιστορικά χαμηλών επιτοκίων. Στους παράγοντες που συνέδραμαν στην εκτόξευση των τιμών των ακινήτων συμπεριλαμβάνει, παράλληλα, τη μειωμένη προσφορά γης αλλά και τις υπερβολικές ρυθμίσεις που ισχύουν στην αγορά κατοικιών πολλών χωρών. Στην έρευνά της διαπίστωσε πως οι τιμές των περιουσιακών στοιχείων είναι κατά 50% πάνω από τον μακροπρόθεσμο μέσον όρο τους σε σχέση με το εισόδημα και βέβαια η διαπίστωση αυτή γεννά ερωτήματα ως προς τη βιωσιμότητα του πλούτου. Σε ό,τι αφορά ειδικότερα τις τιμές των ακινήτων επισημαίνει πως έχουν τριπλασιασθεί σε όλες τις 10 χώρες που μελέτησε και καταλήγει στο συμπέρασμα πως ο πλούτος και ο ρυθμός αύξησής του έχει αποσυνδεθεί από την οικονομική ανάπτυξη, σε αντίθεση με το παρελθόν που συνήθως τα δύο μεγέθη κινούνταν παράλληλα και αναλογικά.
Μεταξύ άλλων διαπιστώνει πως η εκτόξευση των τιμών των ακινήτων μπορεί να καταστήσει απρόσιτη τη στέγη για μεγάλο μέρος του πληθυσμού και προτείνει ως ιδανική λύση να τοποθετείται ο πλούτος σε πιο παραγωγικές επενδύσεις που δίνουν ώθηση στην οικονομική ανάπτυξη.