Ιστορικά υψηλές επιδόσεις στο εννεάμηνο της τρέχουσας χρήσης, που αναμένεται να βελτιωθούν ακόμα περαιτέρω στο σύνολο του οικονομικού έτους, πέτυχαν οι μεγάλοι Ελληνες παραγωγοί βιομηχανικών μετάλλων και μεταποιημένων προϊόντων μετάλλου, με οδηγό την αυξημένη παγκόσμια ζήτηση που σε συνδυασμό με την περιορισμένη προσφορά συντηρεί ψηλά τις χρηματιστηριακές τιμές των μετάλλων.
Και αυτό παρά το ιδιαίτερα αυξημένο ενεργειακό κόστος, αφού είχαν τη δυνατότητα είτε να έχουν «κλειδωμένες» τιμές ρεύματος με μακροπρόθεσμα συμβόλαια είτε και να περάσουν το επιπλέον κόστος στις τελικές τιμές που καταβάλλουν οι πελάτες τους. Είναι ίσως χαρακτηριστικό πως στο εννεάμηνο του έτους η μέση τιμή του Αλουμινίου (LME 3Μ) ανήλθε στα επίπεδα των 2.400 δολαρίων ανά τόνο, 44% αυξημένη σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2020. Αντίστοιχα, οι τιμές του χάλυβα, ενώ τον Μάρτιο του 2020 διαπραγματεύονταν μεταξύ 500 και 800 δολαρίων ο τόνος, στα τέλη του εννεάμηνου φέτος είχαν φθάσει στα 1.800 δολάρια. Πολλοί από όσους εμπλέκονται στην αγορά αυτή εκτιμούν πως δεν θα υπάρξει μεγάλη μείωση των τιμών, παρά μόνο παροδικές διορθώσεις, ενδεχομένως και το 2022. Απούσα από το «πάρτι» αυτό των μετάλλων είναι η ΛΑΡΚΟ, η οποία παρά το ράλι των τιμών στο νικέλιο από τα 10.500 ευρώ τον Μάρτιο του 2020 στα 18.000 την τρέχουσα περίοδο, δεν μπόρεσε παρά να περιορίσει απλώς το εύρος του ελλείμματος σε λειτουργικό επίπεδο.
Στον αντίποδα, χαλυβουργίες όπως η Σιδενόρ και η Χαλυβουργία Ελλάδος καταγράφουν σημαντική αύξηση του κύκλου εργασιών τους αλλά και των περιθωρίων κέρδους τους, ανεξάρτητα από το γεγονός πως οι τιμές της ενέργειας αλλά και των μεταφορικών έχουν εκτοξευθεί. Αιτία η ισχυρή ζήτηση για χάλυβα διεθνώς, καθώς η παγκόσμια οικονομία ανακάμπτει και η απουσία επαρκούς προσφοράς επιτρέπει τη μετακύλιση του υψηλότερου κόστους της ενέργειας και των μεταφορικών στους τελικούς καταναλωτές. Η ισχυρή ζήτηση από το εξωτερικό αλλά και την ανακάμπτουσα ελληνική οικονομία –στην οποία δρομολογούνται μεγάλα ιδιωτικά αλλά και δημόσια έργα– αναμένεται να διατηρηθεί και κατά το επόμενο έτος. Είναι χαρακτηριστικό πως σύμφωνα με πληροφορίες το σύνολο των χαλυβουργιών δουλεύει κοντά στο 100% της δυναμικότητάς τους, με τις παραγγελίες να έχουν ήδη απορροφήσει το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής της επόμενης χρήσης. Εξίσου θετικές, αν όχι θετικότερες, είναι και οι προοπτικές για το αλουμίνιο, που παρά την πρόσφατη διόρθωση των διεθνών τιμών παραμένει σε υψηλά επίπεδα και σύμφωνα με επενδυτικούς οίκους όπως η Goldman Sachs αναμένεται να δει τις τιμές του να επιστρέφουν και να παραμένουν πάνω από τα επίπεδα των 3.000 δολαρίων ο τόνος κατά το 2022. Ιδιαίτερα ευνοϊκές συνθήκες ειδικά για καθετοποιημένους παραγωγούς με σταθερό ενεργειακό κόστος, όπως το Αλουμίνιον της Ελλάδος της Mytilineos.
ElvalHalcor
Η ισχυρή ζήτηση από το εξωτερικό αλλά και την ελληνική αγορά αναμένεται να διατηρηθεί και κατά το επόμενο έτος.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα εννεαμήνου που ανακοίνωσε η Viohalco, «η αύξηση των όγκων πωλήσεων και η θετική επίδραση των αυξημένων αναλώσεων σκραπ αναχαίτισαν τις αρνητικές επιδράσεις από την αύξηση των τιμών του φυσικού αερίου, με αποτέλεσμα τα αναπροσαρμοσμένα ενοποιημένα κέρδη της ElvalHalcor πριν από φόρους, τόκους, αποσβέσεις, αποτέλεσμα μετάλλου και λοιπά έκτακτα έξοδα (a-EBITDA), τα οποία απεικονίζουν καλύτερα την οργανική και ταμειακή κερδοφορία της εταιρείας, να αυξηθούν κατά 25,7% στο εννεάμηνο στα 130,4 εκατ. ευρώ έναντι 103,8 εκατ. ευρώ την προηγούμενη αντίστοιχη περίοδο, ενώ για το τρίτο τρίμηνο το a-EBITDA ανήλθε σε 45,2 εκατ. ευρώ έναντι 35,9 εκατ. ευρώ για την περυσινή τριμηνιαία περίοδο». Οπως εξηγεί, «η άνοδος των τιμών των μετάλλων είχε ως αποτέλεσμα λογιστικά κέρδη μετάλλου, τα οποία έφτασαν τα 50,0 εκατ. ευρώ για το εννεάμηνο έναντι ζημίας 8,7 εκατ. ευρώ για το εννεάμηνο του 2020, με τα τριμηνιαία μεγέθη για το αποτέλεσμα μετάλλου να ανέρχονται σε κέρδη 8,6 εκατ. ευρώ για το τρίτο τρίμηνο του ’21 έναντι κερδών 4 εκατ. ευρώ για το τρίτο τρίμηνο του ’20. Το αποτέλεσμα του μετάλλου επέδρασε θετικά και στα μεικτά κέρδη που ανήλθαν σε 187,4 εκατ. ευρώ έναντι 99,8 εκατ. ευρώ στο εννεάμηνο του 2020». Ωστόσο οι αυξημένες τιμές των μετάλλων αύξησαν το κεφαλαίο κίνησης της Viohalco, γεγονός που οδήγησε σε αύξηση του καθαρού δανεισμού κατά 107 εκατ. ευρώ σε σχέση με το κλείσιμό της του 2020. Σε κάθε περίπτωση, τα κέρδη μετά από φόρους της Viohalco ανήλθαν σε 117,9 εκατ. ευρώ έναντι κερδών 25 εκατ. ευρώ το αντίστοιχο περυσινό διάστημα.
Αλουμίνιον της Ελλάδος
Την ίδια περίοδο η Mytilineos ανακοίνωσε για το εννεάμηνο 62,4% αύξηση στα κέρδη ανά μετοχή σε προσαρμοσμένη για έκτακτα και μη επαναλαμβανόμενα γεγονότα βάση, σε σύγκριση με το εννεάμηνο του 2020, ή 18% σε μη προσαρμοσμένη βάση, με τα καθαρά κέρδη μετά από δικαιώματα μειοψηφίας να ανέρχονται σε 115 εκατ. Η μητρική της Αλουμίνιον της Ελλάδος σημείωσε αύξηση του κύκλου εργασιών 27% στα 1.698 εκατ., σε σύγκριση με το εννεάμηνο του 2020, και 23% αύξηση των κερδών προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων (EBITDA) που ανήλθαν σε 241 εκατ. Οπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, «η Mytilineos καταγράφει φέτος νέα ιστορικά επίπεδα κύκλου εργασιών και κερδοφορίας».
Οι τιμές του αλουμινίου από τις αρχές του έτους έχουν σημειώσει κατακόρυφη άνοδο, καταγράφοντας νέα ιστορικά υψηλά, καθώς μια σειρά από παράγοντες, όπως τα μέτρα τόνωσης των οικονομιών λόγω της πανδημίας, η χαλαρή νομισματική πολιτική, οι πληθωριστικές πιέσεις, η κλιμακούμενη ενεργειακή κρίση και η παγκόσμια τάση προς την «πράσινη» οικονομία, συντελούν στη σημαντική αύξηση της παγκόσμιας ζήτησης και παράλληλα θέτουν περιορισμούς στην προσφορά και τη διαθεσιμότητα του μετάλλου. Ο τομέας μεταλλουργίας της Mytilineos στο εννεάμηνο του 2021 κατέγραψε κύκλο εργασιών 482,3 εκατ., που αντιστοιχεί σε 28,4% του συνολικού κύκλου εργασιών του ομίλου, έναντι 393 εκατ. την αντίστοιχη περίοδο του 2020.
Η ΛΑΡΚΟ έμεινε για μία ακόμη φορά έξω από το πάρτι
Το 2022 οι μέσες τιμές του νικελίου στις διεθνείς αγορές εκτιμάται πως θα κυμανθούν πέριξ των 19.000-20.000, αλλά για να μη χάνει χρήματα η υπερχρεωμένη και υπό ειδική διαχείριση ΛΑΡΚΟ θα έπρεπε να πουλάει κοντά στις 21.000-23.000 δολάρια, εκτιμούν κύκλοι της αγοράς. Ωστόσο η μέση τιμή πώλησης μέχρι στιγμής φέτος είναι πλησιέστερα στις 17.000, ενώ οι τιμές έχουν αγγίξει ήδη τις 20.000 δολάρια και μάλιστα προ δύο εβδομάδων έφτασαν τις 21.000.
Ακόμη και έτσι όμως η ΛΑΡΚΟ κατάφερε να πουλάει ακριβότερα το όποιο μετάλλευμα μπορεί να διοχετεύσει στην αγορά και να περιορίσει το λειτουργικό της έλλειμμα, αναφέρουν στην «Κ» πηγές της ειδικής διαχείρισης που «τρέχει» αυτή την περίοδο την εταιρεία μέχρι να ολοκληρωθούν οι διαγωνισμοί για την εκμίσθωση του εργοστασίου και την πώληση των μεταλλίων.
Στην περίπτωση της ΛΑΡΚΟ, οι αιτίες που δεν της επιτρέπουν να γυρίσει σε λειτουργική κερδοφορία είναι πολλές. Δηλαδή, δεν είναι μόνον το αυξημένο ενεργειακό κόστος, αφού η εταιρεία έχει τεράστια χρέη προς τη ΔΕΗ τα οποία αγωνίζεται να εξυπηρετήσει ρυθμισμένα, και έτσι κάθε άλλο παρά εύκολη είναι η συμβασιοποίηση των τιμολογίων σε σταθερά επίπεδα.
Το πρόβλημα της ΛΑΡΚΟ είναι διαρθρωτικό: «Η μη συντήρηση του εργοστασίου γενικά και ειδικά ηλεκτροκαμίνων, περιστροφικών, και λοιπού εξοπλισμού, η παραγωγική διαδικασία, η διαδικασία στην εφοδιαστική αλυσίδα μεταλλευμάτων και κρίσιμων πρώτων υλών και υλικών και, βέβαια, το κόστος ενέργειας συνθέτουν μια δύσκολη, αν όχι άλυτη με τα σημερινά δεδομένα, εξίσωση», σημειώνουν στην «Κ» οι ίδιες πηγές. Διότι όλα αυτά μεταφράζονται αυτονόητα σε χαμηλή παραγωγικότητα και ανταγωνιστικότητα, αλλά και ποιότητα του παραγόμενου προϊόντος. Επισημαίνεται πως το εργατικό κόστος στο συνολικό κόστος κυμαίνεται πέριξ του 15-18%. «Το μέλλον για τη μεταλλουργία του νικελίου είναι πάντως ευοίωνο, υπό την προϋπόθεση όμως πως θα γίνουν οι απαραίτητες τροποποιήσεις και επενδύσεις», υπογραμμίζουν.
Αυτή την περίοδο προχωρούν οι απαραίτητες διαδικασίες για να κληθούν να δώσουν δεσμευτικές προσφορές οι ενδιαφερόμενοι επενδυτές στους δύο διαγωνισμούς, του ειδικού διαχειριστή και του ΤΑΙΠΕΔ, για την παραχώρηση της υπερχρεωμένης ΛΑΡΚΟ. Απαιτούνται ωστόσο ακόμη ρυθμίσεις για να καλυφθούν οι επενδυτές από το ενδεχόμενο να βρεθούν αντιμέτωποι με περιβαλλοντικές παραβάσεις της προηγούμενης ιδιοκτησίας, ενώ μένει να διευκρινιστεί και η ακριβής διαδικασία, το λεγόμενο shoot-out, με την οποία θα εξασφαλιστεί πως όποιος πλειοδοτήσει στον διαγωνισμό για την παραχώρηση του εργοστασίου από το ΤΑΙΠΕΔ θα μπορέσει να αποκτήσει και τα ορυχεία που πουλάει η ειδική διαχείριση και τούμπαλιν.
Στη διαγωνιστική διαδικασία έχουν μείνει ενεργοί ο όμιλος Mytilineos, η κοινοπραξία της ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ με την ΑD Holdings και η Commodity & Mining Insight.