Οι συγχωνεύσεις και εξαγορές με περιβαλλοντικό πρόσημο υπερτριπλασιάστηκαν το 2021, σε σχέση με πέρυσι, αγγίζοντας τα 164 δισ. δολάρια στις αρχές Δεκεμβρίου. Ωστόσο, το τι ακριβώς σημαίνει μια συμφωνία να είναι «πράσινη» παραμένει ασαφές, όπως αναφέρει η εταιρεία δεδομένων Refinitiv, η οποία συγκέντρωσε και τα σχετικά στοιχεία. Παρά ταύτα, υπάρχει μια σειρά χρήσιμων για το περιβάλλον επιχειρηματικών κινήσεων. Και καλό είναι να αναμένουμε κι άλλες. Ορισμένες συναλλαγές, των οποίων οι εμπνευστές ισχυρίζονται ότι βασίζονται σε μια φιλική προς την προστασία του πλανήτη λογική, απλώς είναι κινήσεις που φαίνονται ότι είναι οικολογικά ενάρετες.
Ο διευθύνων σύμβουλος της ενεργειακής Santos, Κέβιν Γκάλαχερ, διατείνεται ότι ο πρόσφατος εναγκαλισμός της των 6 δισ. δολαρίων με την πετρελαϊκή Oil Search θα τη βοηθήσει «να πλοηγηθεί επιτυχώς κατά τη μετάβαση σε ένα μέλλον με χαμηλότερους ρύπους». Παρά ταύτα, στην πορεία αυτή ο ίδιος θα αυξήσει την εξόρυξη φυσικού αερίου κατά 45%. Οι εταιρείες εξαγορών ειδικού σκοπού, εν τω μεταξύ, δεσπόζουν στη λίστα των πράσινων συμφωνιών, όπου στην κορυφή απαντάμε τις συγχωνεύσεις των πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων μεταξύ των πρώτων και των κατασκευαστριών ηλεκτρικών αμαξιών Polestar και Lucid. Αυτές κυρίως αφορούν τη δημόσια εγγραφή για διάθεση μετοχών, με στόχο την αύξηση κεφαλαίου, έστω και μέσω των εταιρειών ειδικού σκοπού, αλλά όχι τόσο μία συγχώνευση.
Η μάχη κατά της κλιματικής αλλαγής αποτελεί νέο πεδίο μεγάλων ευκαιριών για τις επιχειρήσεις.
Μέσα στα τελευταία δυο χρόνια ο βασικός μοχλός για τη σύναψη συμφωνιών υπό περιβαλλοντικό πρίσμα είναι η επιδίωξη των επιχειρήσεων να αποφύγουν τον κίνδυνο που απορρέει από την κλιματική αλλαγή.
Λόγου χάριν, μια τέτοια είναι η δημιουργία της αυτοκινητοβιομηχανίας Stellantis των 50 δισ. δολαρίων. Αντίστοιχης φιλοσοφίας είναι και η πώληση των δραστηριοτήτων φυσικού αερίου και πετρελαίου της ΒΗΡ στην αυστραλέζικη Woodside Petroleum αντί 16 δισ. δολαρίων, καθώς και η αυτονόμηση των περιουσιακών στοιχείων σε ανθρακωρυχεία (Thungela Resources) της Anglo American. Oι πρωτοβουλίες αυτές μετριάζουν την έκθεση των αντιστοίχων ομίλων στους ρύπους. Δεν αντιμετωπίζουν όμως συνολικά το πρόβλημα των εκπομπών αερίων ρύπων, που συντείνουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου. Αυτό θα είναι το επόμενο σοβαρό βήμα. Ισως μεταφραστεί, λόγου χάριν, στον συνδυασμό νεοφυών εταιρειών ηλεκτρικών οχημάτων, όπως οι Lucid, Polestar ή η Rivian Automotive, που θα ενώσουν τις δυνάμεις τους. Αντιστοίχως, μικρότερες παίκτριες όπως η Nikola, που στα μέσα Δεκεμβρίου είχε αποτιμηθεί στα 4 δισ. δολάρια, θα μπορούσε να κατασκευάζει δελαστικά προϊόντα για τους κολοσσούς, τύπου Toyota και Nissan.
Οι μεγάλες περιβαλλοντικές εταιρείες, όπως η Ecolab των 66 δισ. δολαρίων και η Χylem των 22 δισ. δολαρίων έχουν παράδοση στο να προβαίνουν σε εξαγορές, οι οποίες συνδυάζονται καλά με τις ίδιες. Ενδεχομένως να παίζουν τον ρόλο του θηράματος αλλά και του θηρευτή για τιτάνες, όπως οι Danaher και Honeywell. Συν τοις άλλοις και το πεδίο του λογισμικού μπορεί να αποδειχθεί πρόσφορο για επιχειρηματικές κινήσεις. Τον Φεβρουάριο, τέλος, η Autodesk των 61 δισ. δολαρίων απέκτησε την Innovyze αντί 1 δισ. δολαρίων, μία εταιρεία η οποία ειδικεύεται στις υποδομές ύδρευσης με τη χρήση δεδομένων. Τέτοιες δυνατότητες θα μπορούσαν να αποτελούν δέλεαρ για τεχνολογικούς κολοσσούς με περιβαλλοντικές ευαισθησίες, όπως η Microsoft ή η Alphabet.