Ακόμα και στο 0,90 έναντι του δολαρίου βλέπουν να υποχωρεί το ευρώ οι αναλυτές, εάν το χειρότερο σενάριο για την Ευρωζώνη υλοποιηθεί, με την ύφεση να χτυπάει την πόρτα της οικονομίας λόγω της πλήρους διακοπής των ρωσικών ροών φυσικού αερίου. Αν και σημαντικό μέρος της πρόσφατης υποτίμησης οφείλεται στη δύναμη του δολαρίου, το ζοφερό σκηνικό που επικρατεί στην Ευρωζώνη αυξάνει τους κινδύνους να «σπάσει» καθοδικά (και με διάρκεια) η απόλυτη ισοτιμία και να επιστρέψει το κοινό νόμισμα στα επίπεδα που κινούνταν λίγο μετά τη «γέννησή» του και το διάστημα 2000-2002.
Χθες, το ευρώ άγγιξε για λίγο το 0,9998 έναντι του δολαρίου για πρώτη φορά από τον Δεκέμβριο του 2002, έπειτα από την ανακοίνωση των νέων στοιχείων για τον πληθωρισμό στις ΗΠΑ (στο 9,1% τον Ιούνιο), που ενίσχυσαν τις προσδοκίες για πιο επιθετική Fed, προτού επιστρέψει και πάλι ελαφρώς πάνω από την ισοτιμία και στο 1,002. Από τις αρχές του έτους έχει υποχωρήσει κατά 12% λόγω των φόβων γύρω από την ενεργειακή κρίση, καθώς και των διαφωνιών που υπάρχουν εντός της ΕΚΤ σχετικά με το ύψος των αυξήσεων των επιτοκίων, αλλά και τη μορφή του νέου εργαλείου κατά του κατακερματισμού.
Goldman Sachs
«Ιστορικά, μια μείωση κατά 1% στις προσδοκίες ανάπτυξης της Ευρωζώνης τείνει να οδηγεί σε πτώση 2% στην ισοτιμία ευρώ – δολαρίου ΗΠΑ», σημειώνει η Goldman Sachs. Σύμφωνα με τις μετρήσεις της αμερικανικής τράπεζας, το ευρώ θα μπορούσε να υποχωρήσει κατά ένα περαιτέρω 5% (σ.σ. στο 0,95) έναντι του δολαρίου εάν οι προσδοκίες για την ανάπτυξη στην Ευρώπη μετακινηθούν προς το σενάριο της ύφεσης.
JP Morgan
Από τις αρχές του έτους έχει υποχωρήσει κατά 12% λόγω της ενεργειακής κρίσης, καθώς και των διαφωνιών εντός ΕΚΤ σχετικά με το ύψος αύξησης των επιτοκίων.
UBS και Nomura
Ανάλογες είναι και οι προβλέψεις της UBS, αλλά και της Nomura. «Εάν η Ρωσία διακόψει κάθε παροχή φυσικού αερίου στην Ευρώπη η πτώση στο επίπεδο του ΑΕΠ θα φτάσει το 4%, ενώ το ευρώ θα υποχωρήσει απότομα στο 0,90 έναντι του δολαρίου», επισημαίνει η ελβετική τράπεζα. «Εάν o Nord Stream 1 δεν συνεχίσει να λειτουργεί, τo 0,90 στην ισοτιμία ευρώ – δολαρίου είναι μια αυξανόμενη πιθανότητα κατά τη διάρκεια του χειμώνα», σημειώνει η Nomura.
Διαφορές Ευρώπης – ΗΠΑ
Εκτός από τις ανησυχίες για τον ενεργειακό εφοδιασμό της Ευρώπης, το χάσμα που χωρίζει τη νομισματική σύσφιγξη σε Ευρώπη και ΗΠΑ αποτελεί πρόσθετο παράγοντα για την αποδυνάμωση του ευρώ, με το δολάριο να θεωρείται «ασφαλές καταφύγιο» σε περιόδους αβεβαιότητας. Η Fed έχει αυξήσει συνολικά τα επιτόκια φέτος κατά 150 μ.β. ενώ η ΕΚΤ δεν έχει ακόμη αρχίσει τις αυξήσεις, αλλά έχει σηματοδοτήσει ότι αυτόν τον μήνα θα προχωρήσει στην πρώτη αύξηση έπειτα από 11 χρόνια. Ο συνδυασμός ισχυρότερης ανάπτυξης και υψηλότερων επιτοκίων καθιστά το δολάριο ελκυστικό – κατά τους αναλυτές. «Οι διαφορές επιτοκίων της Ευρώπης με τις ΗΠΑ συνεχίζουν να διευρύνονται, καθώς οι προοπτικές για την οικονομική ανάπτυξη και ως εκ τούτου για αυστηρότερη νομισματική πολιτική, στις ΗΠΑ και την Ευρώπη αποκλίνουν. Εν ολίγοις, η Ευρωζώνη φαίνεται να οδεύει προς την ύφεση, ενώ η οικονομία των ΗΠΑ συνεχίζει να διατηρείται καλύτερα. Αυτό θα διατηρήσει την πίεση στο ευρώ», όπως σημειώνει η Capital Economics.
Οι διαμάχες στην ΕΚΤ
Επιπλέον, σύμφωνα με τους αναλυτές, οι διαφωνίες που υπάρχουν στο Δ.Σ. της ΕΚΤ σχετικά με την πορεία αύξησης των επιτοκίων, καθώς και με τους όρους (conditionality) που θα συνοδεύουν το νέο εργαλείο κατά του κατακερματισμού, προσθέτουν στην αδυναμία του ευρώ. Τα «γεράκια» ζητούν επιθετικότερες αυξήσεις με τον επικεφαλής της κεντρικής τράπεζας της Αυστρίας, Ρόμπερτ Χόλτσμαν, να δηλώνει πως η πρώτη αύξηση τον Ιούλιο θα πρέπει να είναι της τάξης των 50 μ.β., ενώ εάν η κατάσταση με τον πληθωρισμό δεν βελτιωθεί, «μια αύξηση κατά 75 μ.β. μπορεί τελικά να καταστεί αναγκαία». Ο επικεφαλής τη Bundesbank, Γιοαχίμ Νάγκελ, δήλωσε πως ο σχεδιασμός του νέου εργαλείου «θα πρέπει να βασίζεται στην εμπειρία του προγράμματος OMT» (το οποίο είχε μνημονιακούς όρους), προσθέτοντας ότι «δεν πρέπει να δίνει την εντύπωση ότι αποθαρρύνει την εξυγίανση της δημοσιονομικής πολιτικής». «Ανησυχούμε ότι οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα αποτύχουν να προσφέρουν ένα αξιόπιστο εργαλείο. Αυτό θα ασκήσει περαιτέρω πίεση στο ευρώ», τονίζει η Capital Economics.