Το υψηλότατο κόστος ζωής σε πολλές δυτικές χώρες κάνει τους εργαζομένους να διαμαρτύρονται για την ανεπαρκή μισθολογική αύξηση που λαμβάνουν, η οποία μετά δυσκολίας ακολουθεί τον πληθωρισμό ή απλώς απέχει παρασάγγας από αυτόν. Οπερ σημαίνει ότι η αγοραστική τους δύναμη βαίνει συρρικνούμενη. Στο Ηνωμένο Βασίλειο και σε ορισμένους κλάδους η αύξηση συνδέεται με την αυτοπρόσωπη παρουσία στον χώρο εργασίας. Οπως επισημαίνουν ειδικοί στη διαχείριση ανθρωπίνων πόρων, η εργοδοσία οφείλει να προσφέρει πιο υψηλές αποδοχές σε όσους είναι παρόντες στον εργασιακό χώρο επί πενθήμερο εξαιτίας των μεγάλων ελλείψεων δυναμικού. Χαρακτηριστικά είναι όσα είπε στο Bloomberg και αναφέρει σε δημοσίευμα το moneyreview.gr, o Τζέιμς Ριντ, πρόεδρος της εταιρείας στελέχωσης Reed. Οι εργοδότες υποχρεώνονται να αυξήσουν τους μισθούς σε κλάδους όπου υπάρχει μικρή ευελιξία, ώστε να υπάρξει καθεστώς τηλεργασίας, όπως για παράδειγμα στη φιλοξενία, στη μεταποίηση και την υγεία. «Οι μισθοί εργαζομένων, από τους οποίους απαιτείται φυσική παρουσία στον επαγγελματικό χώρο για πέντε ή περισσότερες ημέρες έχουν ανέλθει σημαντικά», δήλωσε ο Ριντ και συμπλήρωσε: «Οι εργοδότες οφείλουν να πληρώνουν περισσότερα για να τους πείσουν να το κάνουν».
Πρόκειται για ένδειξη της δυσκολίας εύρεσης, αλλά και διατήρησης των εργαζομένων, αφότου τουλάχιστον 600.000 άτομα τέθηκαν εκτός παραγωγικής διαδικασίας (ή αποχώρησαν αυτοβούλως) κατά την περίοδο της πανδημίας στη Βρετανία. Παράλληλα, αφενός επειδή η βρετανική οικονομία οδεύει προς ύφεση, αφετέρου λόγω της έλλειψης εργαζομένων, οι μισθοί στη χώρα ανεβαίνουν με ρυθμό τέτοιο ο οποίος πλησιάζει ιστορικά επίπεδα ρεκόρ. Πρόκειται εν μέρει για αποτέλεσμα της εξόδου της χώρας από την Ευρωπαϊκή Ενωση, διαδικασία που περιέστειλε τις εισροές ξένων εργαζομένων, οι οποίοι, σύμφωνα με το ειδησεογραφικό πρακτορείο Bloomberg, κάλυπταν θέσεις χαμηλής εξειδίκευσης. Επίσης, η πανδημία έδωσε ώθηση στην τηλεργασία. Οξύτερο είναι το πρόβλημα στο εθνικό σύστημα υγείας, στον τομέα της φιλοξενίας και της τροφοδοσίας, όπου οι μισθοί ανέκαθεν ανέρχονταν με χαμηλότερο ρυθμό σε σχέση με άλλους τομείς, ενώ είναι αδύνατη η επιλογή της τηλεργασίας. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Reed, παρότι οι μισθοί έχουν ανέβει 6,8% κατά μέσον όρο στις διαθέσιμες θέσεις εργασίας, οι προτεινόμενοι μισθοί στον κλάδο της υγείας και της ιατρικής έχουν αυξηθεί κατά 12,9% σε ετήσια βάση, κατά 10,6% στη φιλοξενία και την τροφοδοσία και κατά 14,6% στη βιομηχανία.
Η μείωση του εργατικού δυναμικού στη Βρετανία σημαίνει ότι όσοι αναζητούν δουλειά ενδέχεται να επιλέξουν θέσεις οι οποίες προσφέρουν μεγαλύτερη ευελιξία και περισσότερα προνόμια. «Δεν είναι μόνο τα χρήματα. Είναι και άλλες απαιτήσεις σχετικά με τις συνθήκες εργασίας, γύρω από την ευελιξία και τα σχετικά προνόμια. Ενας από τους πελάτες μας είπε ότι ένας υποψήφιος ζητούσε ένα ρεπό ανά μήνα, πλέον της άδειάς του. Γελούσαν, οπότε ίσως ο υποψήφιος να μην πήρε τη δουλειά, αλλά σε αυτή την αγορά εργασίας δεν μπορείς να ξέρεις», εξήγησε στο Bloomberg η Λιζ Μάρτιν, οικονομολόγος στην HSBC.