Οι πόλεις των 15 λεπτών βάζουν τέλος στα επιχειρηματικά κέντρα

Οι πόλεις των 15 λεπτών βάζουν τέλος στα επιχειρηματικά κέντρα

Η νέα τάση συνδυάζει κτίρια εταιρειών, κατοικίες και ελεύθερους χώρους

3' 12" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Για να παραφράσουμε τον Καρλ Μαρξ ας πούμε ότι οι εργαζόμενοι όλου του κόσμου ενώνονται. Ολοι τους ζητούν την αλλαγή και δεδομένης της ανεπάρκειας προσωπικού οι υπάλληλοι γραφείου την επιτυγχάνουν. Σήμερα η τάση, ίσως και η νέα μόδα, που επιχειρούν όλα τα τμήματα ανθρώπινων πόρων στις επιχειρήσεις είναι «ας κάνουμε τη ζωή των εργαζομένων καλύτερη». Και αυτό που συμβαίνει είναι ότι το επιχειρηματικό και εμπορικό κέντρο της πόλης όπως σχεδιάζεται για το μέλλον και πιθανώς σε ορισμένα μέρη υλοποιείται ήδη μοιάζει περισσότερο με ένα μικρό προάστιο.

Η μείωση των εσόδων του Μανχάταν είναι το τελευταίο καμπανάκι που ανακοινώνει το τέλος του επιχειρηματικού κέντρου της πόλης, της περιοχής που είναι συνυφασμένη με τα κτίρια γραφείων επιχειρήσεων. Η πόλη, ως μεγάλης έκτασης οικισμός, έχει ηλικία μικρότερη των 10.000 ετών και πάντα τα χαρακτηριστικά της ήταν η συγκέντρωση πληθυσμού, το εκτεταμένο εμπόριο και η ανάπτυξή της. Η ανάπτυξή της θα συνεχιστεί. Εκτιμάται πως το 2050 σχεδόν τα 2/3 του παγκόσμιου πληθυσμού θα ζουν σε αστικά κέντρα. Αυτή τη στιγμή, όμως, αλλάζει πλήρως αυτό που εννοούμε ως πόλη, αυτό που σχεδιάζεται για το μέλλον στο εσωτερικό της πόλης. Αντί για τους εντυπωσιακούς ουρανοξύστες που ήταν το μοντέλο της προηγούμενης εποχής, τώρα το σχέδιο για το μέλλον είναι η πόλη των 15 λεπτών, όπως την οραματίστηκε η δήμαρχος του Παρισιού, Αν Ινταλγκό, και τώρα αρχίζει να αποτελεί το πρότυπο για τις πόλεις όλου του κόσμου. Δηλαδή, η πόλη στην οποία θα μπορεί κανείς να διανύσει τις αποστάσεις για να μεταβεί στην εργασία του, ή οπουδήποτε αλλού, περπατώντας 15 λεπτά. Κάποιες πόλεις θέτουν μάλιστα ακόμη πιο φιλόδοξους στόχους για ακόμη μικρότερο χρόνο. Η Σεούλ, για παράδειγμα, θέτει στόχο την πόλη των 10 λεπτών.

Αυτού του είδους τα σχέδια βασίζονται στο σκεπτικό ότι μπορούν να γίνουν πόλεις που θα προσφέρουν όλα όσα προσφέρει η πόλη, γραφεία, επιχειρήσεις, δημόσιες υπηρεσίες, καταστήματα, σε απόσταση που θα μπορεί κανείς να διανύσει σε λίγα λεπτά με τα πόδια ή με ποδήλατο. Στη χειρότερη περίπτωση, με τα μέσα μαζικής μεταφοράς ώστε να απεξαρτηθούν οι άνθρωποι από το αυτοκίνητο προκειμένου να αντιμετωπισθεί η κλιματική αλλαγή. Ασφαλώς και δεν αρέσει σε όλους αυτό το μοντέλο. Στην Οξφόρδη, για παράδειγμα, κυκλοφορούν όλων των ειδών οι θεωρίες συνωμοσίας, επειδή η πόλη σχεδιάζει να επιβάλει περιορισμούς στην κυκλοφορία ιδιωτικών οχημάτων. Οι εντάσεις και οι διαφωνίες είναι τέτοιες, ώστε το θέμα έχει προκαλέσει ενδιαφέρον σε παγκόσμιο επίπεδο.

Στόχος πλέον είναι η πόλη στην οποία θα μπορεί κάποιος να διανύσει τις αποστάσεις περπατώντας 15 λεπτά — Τα σχέδια σε Παρίσι, Σεούλ και Ριάντ.

Μπορεί, πάντως, να δει κανείς την επιρροή που ασκεί το σχέδιο της πόλης των 15 λεπτών τόσο στις επαρχιακές κωμοπόλεις όσο και στα προάστια, και προπαντός στην όλο και συχνότερη εμφάνιση ενός άλλου είδους «κέντρου της πόλης» που θα έχει «μεικτή χρήση»: δηλαδή στις κεντρικές περιοχές της πόλης θα υπάρχουν επιχειρήσεις και κατοικίες μαζί όπως και ελεύθερος δημόσιος χώρος. Η νέα αυτή αντίληψη για τις πόλεις που αρχίζει να διαδίδεται, στοχεύει στην εκπλήρωση του νέου ιδεώδους που είναι ο καλός συνδυασμός ζωής και εργασίας. Στη Σαουδική Αραβία το σχέδιο για την ανάπτυξη του κέντρου του Ριάντ βασίζεται ουσιαστικά στην ανέγερση κτιρίων που θα φιλοξενούν ταυτοχρόνως επιχειρήσεις, κατοικίες αλλά και τουριστικά καταλύματα. Και στη Λιθουανία μια ομάδα αρχιτεκτόνων έκλεισε συμβόλαιο για την ανάπτυξη έκτασης 24.000 τ.μ. στο εμπορικό κέντρο του Βίλνιους, της πρωτεύουσας της χώρας, στα οποία θα υπάρχουν γραφεία, κατοικίες και επιχειρήσεις μαζί.

Οπως επισημαίνει ο Γκιντεόν Χέιγκ στο βιβλίο του «Ενα Ρέκβιεμ για το Γραφείο», το ζητούμενο είναι η άνεση που προσφέρει η δυνατότητα να εργάζεται κανείς σε ένα περιβάλλον κατοικιών και ει δυνατόν κοντά στην κατοικία του. Ο ίδιος υπογραμμίζει ότι ο Λευκός Οίκος, το νούμερο 10 της Ντάουνινγκ Στριτ και το Μέγαρο των Ηλυσίων αλλά και πολλές άλλες προεδρικές ή πρωθυπουργικές κατοικίες σε διάφορες χώρες βασίζονται όλες στην ίδια συλλογιστική: συνδυάζουν τα επιτελικά γραφεία της κυβέρνησης με τις κατοικίες των ανώτερων αξιωματούχων της.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή