Πολιτική «ίσων αποστάσεων» ζητούν από τον υπ. Υποδομών Χρ. Σπίρτζη οι μεγάλοι κατασκευαστικοί όμιλοι, οι οποίοι εκμεταλλεύονται τους μεγάλους οδικούς άξονες της χώρας, ενόψει των συζητήσεων που έχουν ξεκινήσει τον τελευταίο χρόνο αναφορικά με την προοπτική επέκτασης/παράτασης των σχετικών συμβάσεων. Πρόκειται για ένα εναλλακτικό μοντέλο εκτέλεσης έργων, στην προσπάθεια που γίνεται να μοχλευθούν πρόσθετα ιδιωτικά κεφάλαια, εν μέσω έλλειψης δημοσίων κονδυλίων για νέα έργα. Μέσω της παράτασης των υφιστάμενων συμβάσεων, οι παραχωρησιούχοι θα έχουν τη δυνατότητα άντλησης περισσότερων εσόδων και μάλιστα στο τέλος της περιόδου εκμετάλλευσης, κάτι που σημαίνει πολλαπλάσια κέρδη, καθώς θα έχουν αποπληρωθεί τα δάνεια και θα έχουν γίνει οι σχετικές αποσβέσεις.
Σύμφωνα όμως με στελέχη του κλάδου, οι συνεχείς αναφορές του κ. Σπίρτζη μόνο για την περίπτωση της Αττικής Οδού γεννά ζητήματα, καθώς, εφόσον προκριθεί μόνο η σχετική σύμβαση, θεωρείται σχεδόν βέβαιη η εμπλοκή σε επίπεδο Γενικής Διεύθυνσης της Επιτροπής Ανταγωνισμού της Κομισιόν (DG Comp). Υπενθυμίζεται ότι τον τελευταίο χρόνο στο υπουργείο Υποδομών έχει συσταθεί επιτροπή, η οποία έχει δεχθεί προτάσεις από όλους τους παραχωρησιούχους και μελετάει την προοπτική επέκτασης των υφιστάμενων συμβάσεων, με αντάλλαγμα την εκτέλεση πρόσθετων έργων. Ωστόσο, παρότι οι σχετικές προτάσεις έχουν υποβληθεί από την προηγούμενη άνοιξη, δεν έχει υπάρξει κάποια νεότερη ενημέρωση, τη στιγμή που ακόμα και μέχρι πριν από λίγες ημέρες ο κ. Σπίρτζης προχώρησε σε νέα αναφορά αποκλειστικά για την παράταση της σύμβασης της Αττικής Οδού.
Οπως σημειώνουν αρμόδιες πηγές, σε όλες τις περιπτώσεις που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει εγκρίνει την παράταση συμβάσεων παραχώρησης εκμετάλλευσης οδικών αξόνων (π.χ. Ισπανία, Γαλλία), αυτό έχει συμβεί επειδή έχουν τηρηθεί οι αρχές του ίσου ανταγωνισμού και οι προτεινόμενες παρατάσεις αφορούσαν το σύνολο των υφιστάμενων συμβάσεων, ή έστω των περισσοτέρων. Ως εκ τούτου, επισημαίνεται ότι μόνο αν το υπουργείο προχωρήσει σε ταυτόχρονη προώθηση της παράτασης όλων των υφιστάμενων συμβάσεων, θα έχει τύχη το σχετικό αίτημα.
Παράλληλα, φορείς του κλάδου αναφέρουν ότι μια τέτοια διαδικασία απαιτεί ορθό σχεδιασμό, ταυτόχρονη υλοποίηση για όλους και με αντίστοιχους όρους, δηλαδή τα έργα που θα εκτελεστούν ως αντισταθμιστικό όφελος προς το Δημόσιο να είναι σχετικά με τις συμβάσεις (π.χ. να αφορούν περιοχές από τις οποίες περνούν οι άξονες και όχι άσχετα τμήματα, ή έργα) και κυρίως σωστά κοστολογημένα, σε σχέση με το οικονομικό όφελος της εκάστοτε κοινοπραξίας. Για παράδειγμα, δεν είναι δυνατόν να εγκριθεί παράταση σύμβασης σε έναν άξονα, που θα ισοδυναμεί με πρόσθετα έσοδα π.χ. 200 εκατ. ευρώ και το αντισταθμιστικό να είναι ένα έργο 80 εκατ. ευρώ και κάποιες μελέτες.
Οι παραχωρησιούχοι έχουν, πάντως, προτείνει σημαντικά έργα ως αντιστάθμισμα μιας πιθανής παράτασης των συμβάσεων. Για παράδειγμα, η κοινοπραξία Μορέας, που εκμεταλλεύεται το τμήμα Κόρινθος – Τρίπολη -Καλαμάτα και Λεύκτρο – Σπάρτη, έχει προτείνει, μεταξύ άλλων, έργα όπως οι άξονες Καλό Νερό – Τσακώνα και Καλαμάτα – Ριζόμυλος. Αντίστοιχα, η Ιονία Οδός έχει προτείνει, μεταξύ άλλων, τη σύνδεση με την πόλη του Αγρινίου, η Ολυμπία Οδός σειρά άλλων συνδέσεων κάθετων αξόνων και αντιπλημμυρικών έργων.