Οταν η «Οικονομική Καθημερινή» έγραφε στις 8 Ιουνίου για την περιπέτεια μιας εργαζόμενης η οποία απολύθηκε όταν αποκάλυψε ότι η ελληνική θυγατρική γνωστής πολυεθνικής δεν τηρούσε τους όρους επιδότησης του αναπτυξιακού νόμου, δεν φανταζόμασταν ότι αυτό το φαινόμενο τείνει να αποτελεί κανόνα και όχι εξαίρεση.
Οι καταγγελίες και τα στοιχεία με συγκεκριμένα ονόματα επιχειρήσεων που έφτασαν στα χέρια μας είναι αποκαλυπτικά όχι μόνο για το πώς κατασπαταλάται το δημόσιο και το κοινοτικό χρημα, αλλά και για το πώς κατ’ εξακολούθησιν συγκαλύπτονται σκάνδαλα. Συγκαλύψεις με ανωθεν κατευθύνσεις τις οποίες υλοποιούν οι γνωμοδοτικές επιτροπές, είτε μέσω της παράλογης καθυστέρησης που επιδεικνύουν στις επιλήψιμες περιπτώσεις είτε μέσω των συνεχών μεταθέσεων συζήτησης.
Η συγκάλυψη των επιχειρήσεων που δεν έχουν τηρήσει τους όρους της επιδότησης, που δεν προχώρησαν σε παραγωγικές επενδύσεις -αντίθετως αρκετές εξ αυτών προχώρησαν σε μείωση- οδηγεί, εκτός των άλλων και σε μεγάλες αδικίες για τις επιχειρήσεις που τηρούν τους κανόνες, περιμένοντας επί μήνες τη μία και πολυποθητη συνεδρίαση της γνωμοδοτικής επιτροπης για την εγκριση της επένδυσης. (Αλλωστε, παντού, όπου υπάρχει χρημα και δη κοινοτικό, ο ρόλος των γνωμοδοτικών γίνεται καθοριστικός, όπως συμβαίνει και στο υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων με τις εγκρίσεις των προγραμμάτων προς τα Κέντρα Επαγγελματικής Κατάρτισης.)
Σύμφωνα με τις καταγγελίες, υπάρχουν τρανταχτές περιπτώσεις επιχειρήσεων που ενώ απεντάχθηκαν πριν από δύο χρόνια, λόγω μη τήρησης των προδιαγραφών του νόμου, και για τις οποίες εκδόθηκε ανακλητική άδεια, αναβιώνουν αιφνιδιαστικά. Προφανώς κάποιοι τους έδωσαν υποσχέσεις «τακτοποίησης».
Υπάρχουν περιπτώσεις που έπρεπε να απενταχθούν, διότι σύμφωνα με τις εκθέσεις του ΣΔΟΕ υπερτιμολόγησαν, μέσω off shore εταιρειών, τα μηχανήματα της επένδυσης και οι γνωμοδοτικές επιτροπές αποφεύγουν να συνεδριάσουν.
Και όταν συνεδριάζουν, όχι μόνο σπεύδουν να ικανοποιήσυν τους δυσαρεστημένους, για τους οποίους αποδεδειγμένα υπάρχουν στοιχεία ότι όχι μόνο δεν υλοποίησαν την επένδυση για την οποία χρηματοδοτήθηκαν, αλλά με θράσος προέβαλαν ως επενδυτικές δαπάνες διάφορα έξοδα συντήρησης της μονάδας, όπως στουπιά και χαρτιά υγείας!
Είναι χαρακτηριστικό το πώς αγνοήθηκε ουσιαστικά το συμπέρασμα των ελέγχων του ΣΔΟΕ για γνωστή επιχείρηση, η οποία «προκειμένου να υπερτιμολογήσει την αξία του μηχανολογικού εξοπλισμού που προμηθεύτηκε μέσω ξένων οίκων, μεθόδευσε και συνέστησε μια υπεράκτια εταιρεία με σκοπό να την εμφανίσει ως ενδιάμεσο προμηθευτή, που τιμολογούσε κατά τη βούλησή της. Στόχος, να εμφανίσει ασύγκριτα υψηλότερες τις αξίες των μηχανημάτων σε σχέση με την πραγματική τους αξία… ώστε να λάβει μεγαλύτερη επιχορήγηση για την αγορά τους», αναφέρεται στο πόρισμα του Σώματος Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος.
Με τον ίδιο τρόπο η γνωμοδοτική επιτροπή αγνοεί τη σοβαρότητα εισηγήσεων της Διεύθυνσης Βιομηχανικών Επενδύσεων για γνωστή βιομηχανική επιχείρηση, η οποία όχι μόνο «δεν προχώρησε στην ανέγερση κτιριακών εγκαταστάσεων, όπως προέβλεπε το επενδυτικό της σχέδιο… αλλά μεγάλο μέρος των δαπανών που παρουσίασε αποτελούν αναλώσιμες δαπάνες, όπως βυτία νερού… ή σε δαπάνες που αφορούν αεροπορικά εισιτήρια και διαμονή σε ξενοδοχεία την περίοδο της Διεθνούς Εκθεσης Θεσσαλονίκης.
Δεν ειναι σπάνιες οι «μετακινήσεις» υπαλλήλων που φέρουν αντιρρήσεις σε αυτήν την ευνοϊκή μεταχείριση. Εάν οι εκθέσεις των αρμόδιων οργάνων ελέγχου δεν είναι ευνοϊκές για τον επενδυτή που παρατύπως χρηματοδοτήθηκε με δημόσιους πόρους, τότε αποστέλλεται άλλο όργανο ελέγχου, έως ότου διαμορφωθεί ο κατάλληλος συσχετισμός για να γίνει το μαύρο άσπρο. Αν και πάλι δεν επιλύεται το πρόβλημα, τότε αναλαμβάνει εκ νέου η γνωμοδοτική επιτροπή.
Στις νέες υπαγωγές (Γ΄ ΚΠΣ, ΕΠΑΝ) η κομματο-πελατειακή δραστηριότητα βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.
Οι καλοί γνώστες λένε μάλιστα ότι τα επιτελεία της ηγεσίας του υπουργείου μοιράζουν καταστάσεις στις γνωμοδοτικές επιτροπές για το ποιες προτάσεις-επιχειρήσεις θα ενταχθούν. Αλήθεια, τι κάνει ο υπουργός και ο υφυπουργός γι’ αυτό; Και τελικά τι ρόλο παίζει η γνωμοδοτική επιτροπή; Είναι υπεράνω νόμων και κανόνων; Μήπως τελικώς η γνώμη της αποτελεί το χωνευτήρι για τη συγκάλυψη υποθέσεων και την απρόσκοπτη υλοποίηση της «πολιτικής βούλησης» για κάποιους φίλους επιχειρηματίες;