Το Χρηματιστήριο Αθηνών, παρέμεινε και τη δεύτερη εβδομάδα του Φεβρουαρίου, εγκλωβισμένο από έλλειψη φρέσκου χρήματος και ουσιαστικών επιχειρηματικών ειδήσεων. Οσο πλησιάζουμε προς τις βουλευτικές εκλογές της 7ης Μαρτίου 2004, η αγορά δείχνει μία υποτονικότητα καθώς είναι δεδομένη η αδιαφορία της πλειοψηφίας των επενδυτών που επιλέγουν να τηρήσουν στάση αναμονής. Την ίδια περίοδο που τα ευρωπαϊκά και αμερικανικά χρηματιστήρια, καταγράφουν νέα υψηλά επίπεδα, στη χώρα μας η Σοφοκλέους παρουσιάζει μία εικόνα ύφεσης και μιζέριας, αφ’ ενός γιατί δεν μπορούν να υπάρξουν σοβαρές επιχειρηματικές εξελίξεις και αφ’ ετέρου η αγορά δεν μπορεί να στηριχθεί στα ετήσια αποτελέσματα του 2003, τα οποία έχουν ήδη προεξοφληθεί και δεν διαφέρουν σε μεγάλο βαθμό από τα αποτελέσματα εννεαμήνου της παρελθούσης οικονομικής χρήσης.
Η συμπεριφορά των ξένων χαρτοφυλακίων θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ουδέτερη αφού οι θεσμικοί του εξωτερικού κινούνται βάσει χρονοδιαγράμματος, ποτέ δεν ενημερώνουν για την ημέρα που θα προχωρήσουν σε ρευστοποιήσεις και το κυριότερο έχουν «κρύο αίμα» και δεν καταλαβαίνουν από εκλογές και άλλες παραμέτρους όπως συμβαίνει με τα εγχώρια χαρτοφυλάκια.
Ενα άλλο χαρακτηριστικό της αγοράς, γι’ αυτή την εβδομάδα, ήταν το χαμηλό εύρος στο οποίο κινείται ο βασικός χρηματιστηριακός δείκτης. Αυτή η εξέλιξη μπορεί να δικαιολογηθεί από την ανακοπή του τζίρου συναλλαγών αλλά και την κάθετη πτώση του επενδυτικού ενδιαφέροντος για τις μετοχές υψηλής κεφαλαιοποίησης.
Ο τραπεζικός κλάδος δείχνει στις τελευταίες συνεδριάσεις, ότι θέλει να αναλάβει εκ νέου τη σκυτάλη της ανόδου, αφού ξεκίνησε από την Πέμπτη το «γαΪτανάκι» των ανακοινώσεων με την Εθνική Τράπεζα. Στη συνεδρίαση της Παρασκευής, οι άσχημες καιρικές συνθήκες, επηρέασαν όπως ήταν φυσιολογικό, τη συνεδρίαση αφού επικράτησαν συνθήκες «ψύχους» με χαμηλό όγκο συναλλαγών ενώ μεγάλος αριθμός χρηματιστών και υπαλλήλων δεν προσήλθε στα χρηματιστηριακά γραφεία.
Οπως εκτιμούν χρηματιστηριακοί αναλυτές οι αντιδράσεις πανικού και πώληση των χαρτοφυλακίων σε περιόδους κρίσης αποτελούν κακό σύμβουλο και αφαιρούν τη δυνατότητα καταγραφής υπεραξιών όταν εκλείπουν οι συνθήκες πανικού και καταστροφολογίας και η αγορά επανακτά τη δυναμική της και αποδίδει στις μετοχές την πραγματική τους αξία με βάση κέρδη, λογιστική αξία, ρυθμό ανάπτυξης, πιθανές εξαγορές ανταγωνισμού κλπ. Η παρορμητική και «αγελαία» συμπεριφορά αποδεδειγμένα είναι κακοί σύμβουλοι του επενδυτή, οποίος πρέπει απερίσπαστος να διατηρεί το χαρτοφυλάκιό του επωφελούμενος από τις εγγενείς διακυμάνσεις της αγοράς, αλλά και από αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου με προνομιακούς όρους, μερίσματα κλπ.