ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. Ακόμη και τον πρωτογενή τομέα της ελληνικής γεωργίας πλήττει η ανεξέλεγκτη «εισβολή» των κινεζικών προϊόντων. Τα τελευταία δύο χρόνια κύβοι κινεζικού αχλαδιού εισάγονται στην κοινοτική αγορά και χρησιμοποιούνται στην κονσερβοποίηση, παραγκωνίζοντας σιγά σιγά τις δύο ελληνικές ποικιλίες του βιομηχανικού αχλαδιού που καλλιεργούνται σε Μακεδονία και Θεσσαλία.
Η εισαγωγή βιομηχανικού αχλαδιού από την Κίνα και άλλες χώρες, όπως αναφέρουν αγροτοσυνδικαλιστές της Πέλλας, δεν έχει ως αποτέλεσμα μόνο να πιεστούν οι τιμές της φετινής παραγωγής και το βιομηχανικό αχλάδι των ποικιλιών «Γουίλιαμς» και «Χάιλαντ» και να πωλούνται φέτος κατά 0,17 λεπτά λιγότερο, αλλά κι ένα μέρος της παραγωγής να εξάγεται με την ελληνική ετικέτα.
Οπως ανέφερε μιλώντας στην «Κ» ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Πέλλας, κ. Χρ. Χατζηαντωνίου, για το βιομηχανικό ροδάκινο υπάρχει εθνικό πλαφόν 5.450 τόνων και η παραγωγή όπως η φετινή κυμαίνεται περίπου σ’ αυτήν την ποσότητα ή μπορεί να φτάσει και τους 6.000 τόνους.
Ολόκληρη σχεδόν η παραγωγή προορίζεται για κομπόστα (κυρίως για φρουτοσαλάτα) προϊόν στο οποίο κυριαρχεί στην Ε.Ε. η γειτονική Ιταλία. Στην Ελλάδα οι μεγαλύτερες ποσότητες παράγονται στους νομούς Ημαθίας και Πέλλας (περίπου 4.000 τόνοι) και στη Θεσσαλία (2.000 τόνοι).
Πέρυσι, σύμφωνα με τον κ. Χατζηαντωνίου, η εμπορική τιμή του αχλαδιού ήταν 0,38 και η επιδότηση ήταν 0,15. Φέτος η εμπορική τιμή έπεσε στα 0,20 λεπτά (παραμένει η επιδότηση), πτώση που σύμφωνα με τον κ. Χατζηαντωνίου οφείλεται στις «αθρόες εισαγωγές μεταποιημένου ροδάκινου από την Κίνα είτε απευθείας είτε μέσω κοινοτικής χώρας». Σύμφωνα με τον κ. Χατζηαντωνίου, οι εξελίξεις αυτές απειλούν το μέλλον του προϊόντος.
Το θέμα, σύμφωνα με πληροφορίες, έχει απασχολήσει και το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και σύμφωνα με πληροφορίες ο αρμόδιος υφυπουργός κ. Α. Κοντός πέρυσι ζήτησε ελέγχους στα φορτία για ποιοτικές προδιαγραφές, γεγονός που ανέκοψε τις εισαγωγές.
Μιλώντας στην «Κ» ο πρόεδρος της Ενωσης Κονσερβοποιών Ελλάδος κ. Κ. Αποστόλου ανέφερε ότι η τιμή μέχρι και πέρυσι ήταν κατόπιν τριετούς διεπαγγελματικής συμφωνίας. Φέτος διαμορφώθηκε με ελεύθερη διαπραγμάτευση, αλλά οι Ελληνες αχλαδοπαραγωγοί πέτυχαν υψηλότερες τιμές από Ισπανούς και Ιταλούς. «Δεν θεωρώ πάντως, τόνισε ο κ. Αποστόλου, ότι είναι για τον παραγωγό μια ικανοποιητική τιμή γιατί το αχλάδι είναι ένα δύσκολο προϊόν και κατανοώ απολύτως τον προβληματισμό τους. Δεν υπάρχει όμως δυνατότητα για κάτι καλύτερο και φοβάμαι ότι οδηγούμαστε στο απόλυτο αδιέξοδο με το βιομηχανικό αχλάδι».
Ο ίδιος σημείωσε ότι υπάρχουν εισαγωγές κύβου αχλαδιού, αλλά όχι σημαντικές, από την Κίνα και την Αργεντινή, αλλά το βιομηχανικό αχλάδι εξακολουθεί να καλύπτει μόνο ένα μικρό μέρος της παραγωγής, αφού κυρίαρχο προϊόν στην ελληνική μεταποίηση παραμένει το ροδάκινο. Οι περισσότερες ελληνικές βιομηχανίες δεν επεξεργάζονται αχλάδι για τις φρουτοσαλάτες, αλλά αυτές που επεξεργάζονται, συμπεριλαμβανομένης και γνωστής πολυεθνικής, απορροφούν όλη την ελληνική παραγωγή.
Ο κ. Αποστόλου σημείωσε, πάντως, ότι τυχόν μεγαλύτερη επεξεργασία του βιομηχανικού αχλαδιού εξασφαλίζει τουλάχιστον ίση ποσότητα ροδάκινου στην παραγωγή φρουτοσαλάτας.
Αρνητικό πάντως δείγμα των καιρών είναι η διακοπή εργασιών μιας κορυφαίας εταιρείας στην παραγωγή φρουτοσαλάτας στη γειτονική Ιταλία, η οποία μετέφερε τις γραμμές παραγωγής στην Κίνα.