Μια άλλη εικόνα για τη σύγχρονη γυναίκα επιχειρηματία αποκαλύπτουν τα επίσημα στοιχεία του Επιχειρησιακού Προγράμματος Ανταγωνιστικότητα (ΕΠΑΝ) του υπουργείου Ανάπτυξης. Τα ίδια στοιχεία διαψεύδουν πλήρως τη μέχρι τώρα σχέση της γυναίκας με το αυτοκίνητο. Είναι αδιάφορες για τα κυβικά, το μοντέλο και τη μάρκα, επιθυμούν απλώς να το φροντίζουν.
Συντήρηση και επισκευή αυτοκινήτων και υπηρεσίες πλύσης οχημάτων, είναι οι επιχειρηματικές δραστηριότητες που κερδίζουν τις προτιμήσεις των νέων γυναικών. Δυστυχώς, δεν πρόκειται για αποκριάτικη μεταμφίεση, αλλά για ένα «αναπτυξιακό τρικ» που χρηματοδοτήθηκε με κονδύλια του Τρίτου Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, με το συνολικό ποσό των 300 εκατ. ευρώ περίπου.
Ο προϋπολογισμός, που αντιστοιχεί στις δράσεις του ΕΠΑΝ για την ενίσχυση και προώθηση της γυναικείας επιχειρηματικότητας και του νεανικού επιχειρείν, χρηματοδότησε έναν αριθμό 3.444 επιχειρήσεων στην πλειοψηφία τους θνησιγενών. Τα επενδυτικά σχέδια που χρηματοδοτήθηκαν δεν διακατέχονται από καμία αναπτυξιακή λογική και κινούνται έξω από κάθε έννοια ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας της χώρας. Το μεγαλύτερο μέρος των επιχειρήσεων αφορά κλάδους μη ανταγωνιστικούς και επαγγέλματα κορεσμένα.
Συγκεκριμένα, το 10,19% των επιχειρήσεων (351) αφορά δραστηριότητες συντήρησης και επισκευής αυτοκινήτων οχημάτων και το 8,97% (309) υπηρεσίες πλύσης οχημάτων. Το επάγγελμα της κομμώτριας παραμένει στις σταθερές αξίες της γυναικείας επιχειρηματικότητας, όπως και του κουρέα των νέων επιχειρηματιών. Το ΕΠΑΝ χρηματοδότησε την ίδρυση 363 επιχειρήσεων με δραστηριότητες κομμωτηρίων, κουρείων και ινστιτούτων καλλωπισμού. Τα αποκαλούμενα παραδοσιακά επαγγέλματα συγκεντρώνουν τη μερίδα του λέοντος. Χρηματοδοτήθηκε η ίδρυση 293 νέων επιχειρήσεων στον κλάδο της αρτοποιίας και ειδών ζαχαροπλαστικής, 72 επιχειρήσεις υδραυλικών εγκαταστάσεων, 98 επιχειρήσεις κατασκευής επίπλων και 118 επιχειρήσεις υπηρεσιών παραγωγής φωτοτυπιών – φωτοαντιγράφων.
Αντιθέτως, καινοτόμες δραστηριότητες απουσιάζουν σχεδόν παντελώς, ενώ μικρά μερίδια συγκεντρώνουν δραστηριότητες που συνδέονται με αναπτυξιακούς κλάδους και τομείς της οικονομίας. Μόλις το 3,43% του Προγράμματος αφορά επιχειρήσεις (118) ανάπτυξης λογισμικού εφαρμογών, αντίστοιχο ποσοστό δραστηριότητες ταξιδιωτικών πρακτορείων, 1,02% (35 επιχειρήσεις) ταχυμεταφορών εγγράφων και αντικειμένων, ποσοστό 0,42% (18 επιχειρήσεις) υπηρεσίες δικτύων δεδομένων και ποσοστό 0,44% (15 επιχειρήσεις) υπηρεσίες εξειδικευμένων επιχειρηματικών δικτύων. Σημαντική ενίσχυση είχαν και δραστηριότητες στον κλάδο των τροφίμων. Χρηματοδοτήθηκαν περίπου 70 συνολικά νέες επιχειρήσεις παραγωγής μακαρονιών, λαζανιών, κουσκούς, παγωτών, παξιμαδιών και μπισκότων.
Το σύνολο των δύο προγραμμάτων αφορά τη σύσταση νέων επιχειρήσεων, η χρηματοδότηση των οποίων συνοδεύεται συνήθως από βαρύγδουπες ανακοινώσεις. Ανεπισήμως, ωστόσο, στο υπουργείο Ανάπτυξης οι αρμόδιοι παράγοντες αποδέχονται το αντιαναπτυξιακό έλλειμμα του προγράμματος, καθώς και τον θνησιγενή χαρακτήρα των νεοσύστατων επιχειρήσεων. «Το μεγάλο ζητούμενο δεν είναι πόσες επιχειρήσεις θα δημιουργηθούν, αλλά πόσες θα καταφέρουν να επιβιώσουν στον ανταγωνισμό και όταν μιλάμε για ένα επιπλέον μεγάλο αριθμό κομμωτηρίων για παράδειγμα είναι φανερό ότι δεν υπάρχει μέλλον», τονίζουν οι πλέον αρμόδιοι παράγοντες. Το εύλογο ερώτημα βεβαίως είναι γιατί δεν αποκλείστηκαν τέτοιες δραστηριότητες από το Πρόγραμμα, η απάντηση του οποίου βρίσκεται μάλλον στο άλλο μεγάλο ζητούμενο, των απορροφήσεων των κοινοτικών πόρων. H αποσύνδεση του στόχου για υψηλή απορρόφηση με αυτόν της ανάπτυξης ερμηνεύει και την επιχειρηματική κλίση των νέων γυναικών στο επάγγελμα του φαναρτζή…