Σε κατάσταση νευρικής κρίσης βρίσκεται η αγορά αυτοκινήτου με τον πόλεμο μεταξύ μικρών, μεσαίων και μεγάλων εταιρειών να βρίσκεται σε πλήρη κορύφωση, με τρόπαιο την παραγωγή των 753 εκατ. ευρώ. Η πρόσφατη απόφαση της Εθνικής Ασφαλιστικής να μειώσει έως και 35% τα ασφάλιστρα, συμπαρασύροντας σε ανάλογη πολιτική και τις άλλες δύο μεγάλες κρατικές εταιρείες, τον Φοίνικα και την Αγροτική Ασφαλιστική, έχει προκαλέσει πανικό σε αρκετές μικρές και μεσαίες εταιρείες, που τα προηγούμενα χρόνια εξάντλησαν την πολιτική του φθηνού ασφαλίστρου στην προσπάθειά τους να αποσπάσουν μερίδια αγοράς.
Η τεράστια μετακίνηση του στόλου των οχημάτων από τις μεγάλες προς τις μικρότερες εταιρείες του κλάδου, που παρατηρείται τα πέντε τελευταία χρόνια, οδήγησε στη γιγάντωση αρκετών νέων παικτών και άλλαξε τους όρους του παιχνιδιού στον κλάδο της αστικής ευθύνης του αυτοκινήτου. Η πολιτική των μικρών εταιρειών για την απόσπαση μεριδίου από τους μεγάλους που μονοπωλούσαν την αγορά στηρίχθηκε εκτός από το μειωμένο ασφάλιστρο και στην καταβολή υψηλότατων προμηθειών σε ασφαλιστικούς πράκτορες, οι οποίοι μετακινούσαν μεγάλο αριθμό οχημάτων από τη μία εταιρεία στην άλλη, με επιχείρημα το συμφέρον του καταναλωτή. Ο αριθμός του στόλου που μετακινήθηκε είναι εντυπωσιακός και αντανακλά τη μάχη που έχει ξεσπάσει στην αγορά μεταξύ των μικρών και των μεγάλων. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε διάστημα μικρότερο από τρία χρόνια, από το πρώτο δηλαδή τρίμηνο του 2003 μέχρι το τέλος του 2005, πάνω από 1 εκατομύριο ασφαλισμένα αυτοκίνητα μετακινήθηκαν από τις μεγάλες εταιρείες προς μικρότερες, πολλές από τις οποίες μετεξελίχθηκαν σε leader του κλάδου.
Η μετακίνηση αυτή συνοδεύθηκε από μείωση των τιμών στα ασφάλιστρα των αυτοκινήτων, το ύψος των οποίων, σύμφωνα με στοιχεία για το 2005, ξεκινά από 130 ευρώ τον χρόνο και φθάνει έως και τα 350 ευρώ, ενώ το μέσο ασφάλιστρο του κλάδου μειώθηκε από 244 ευρώ το 2004 σε 240 ευρώ το 2005. Πίσω από το χαμηλό ασφάλιστρο που πολλοί από τους νέους παίκτες επιστράτευσαν ως όπλο για την προσέλκυση των ασφαλισμένων, κρύβεται η υποαπαθεματοποίηση του κλάδου, σε επίπεδα κάτω του 100%, όταν ο αποδεκτός μέσος όρος επιβάλλει το απόθεμα των εκκρεμών ζημιών προς τα ασφάλιστρα να μην είναι κατώτερο του 150%, ενώ σε προηγμένες αγορές, όπως η Γερμανία, ο αντίστοιχος δείκτης διαμορφώνεται στο 200%-250%.
Τα παράδοξα της αγοράς αυτοκινήτου δεν εξαντλούνται στη μείωση των ασφαλίστρων σε μια περίοδο που το κόστος των αποζημιώσεων και οι υποχρεώσεις από την πλευρά των εταιρειών αυξάνονται. Εξίσσου παράδοξο είναι και το γεγονός ότι παρά τις μεγάλες αυξήσεις κεφαλαίου που υποχρεώθηκαν να κάνουν οι ασφαλιστικές εταιρείες τα δύο τελευταία χρονια στο πλαίσιο των ελλειμμάτων που ανέδειξε ο έλεγχος στα αποθέματα του υπουργείου Ανάπτυξης, οι εταιρείες όχι απλώς δεν αύξησαν τα αφάλιστρα για να καλύψουν τα χρήματα που κατέβαλαν, αλλά αντίθετα προχώρησαν και σε νέες μειώσεις ασφαλίστρων. Το νέο σκηνικό θέλει τις μεγάλες εταιρείες να εγκαταλείπουν την πολιτική των αυξήσεων στα ασφάλιστρα και στις αιτιάσεις που απευθύνουν οι μικροί πλέον για πόλεμο τιμών, επιδεικνύουν με υπεροψία τα υψηλά αποθέματα που διαθέτουν και πιστοποιούν την ισχυρή τους θωράκιση. Πολλοί είναι αυτοί που πίσω από τον ανταγωνισμό που εκδηλώνεται, με αφορμή την πρόσφατη κίνηση της Εθνικής Ασφαλιστικής, διακρίνουν τις συνέπειες της πολιτικής εποπτείας του υπουργείου Ανάπτυξης, υπονοώντας ότι η αγορά θα δώσει τη λύση, οδηγώντας όσες εταιρείες δεν αντέξουν στο κλείσιμο.