«Για κάποιο διάστημα στη δεκαετία του ’90 η αντίληψη που επικρατούσε ευρέως ήταν ότι το να επιτύχεις στις μπίζνες ήταν κάτι εντελώς εύκολο. Αυτό που χρειαζόσουν ήταν μια καλή ιδέα και κατόπιν ήταν ζήτημα δικής σου εξυπνάδας να την εφαρμόσεις. Το σοκ όμως μέσα από τις dot-coms έβαλε τέλος σε αυτό το μυθιστόρημα και, ευτυχώς, αποκατέστησε την πραγματικότητα στον τρόπο που σκέπτονται οι άνθρωποι των μπίζνες. Οι περισσότεροι από τους μάνατζερ με τους οποίους συνομιλώ, δεν θεωρούν την επιτυχία κάτι δεδομένο. Αλλά ούτε και σαν κάποιο δικαίωμα που τους παρέχεται… εκ φύσεως.
Ακόμη και εκείνα τα στελέχη που, όντως, είναι ιδιαιτέρως επιτυχημένα αναγνωρίζουν ότι βρίσκονται στο έλεος της άνευ προηγουμένου δύναμης που διαθέτουν σήμερα οι πελάτες. Βρίσκονται επίσης στο έλεος ανταγωνιστών τους -τους οποίους, όμως, δεν είναι σε θέση να προσδιορίσουν- αλλά και της τεχνολογικής αλλαγής, η οποία είναι πλέον διαρκής. Ετσι, αυτό που έχουν αποφασίσει είναι κάτι υγιές. Τόσο για τους ίδιους όσο και για τις εταιρείες τους, αλλά και για την οικονομία γενικότερα: δηλαδή, δεν επαναπαύονται στις δάφνες τους… Αυτό που εγώ τους προσφέρω με τη δική μου εργασία είναι να τους παρέχω τα εργαλεία εκείνα με τα οποία θα εξασφαλίσουν τη σταθερή αναβάθμιση του επιπέδου της απόδοσης των εταιρειών τους».
Μεταφέρουμε τις απόψεις όπως τις έχει παραχωρήσει (D. Read) ο συγγραφέας του best seller «Reengineering the Corporation» και του πλέον πρόσφατου «The Agenda: What Every Business Must Do to Dominate the Decade». Είναι ο δρ Michael Hammer, σήμερα καθηγητής στο MIT Sloan School of Management και, μεταξύ των άλλων, αρθρογράφος στο Harvard Business Review. Είναι μηχανολόγος μηχανικός ως προς τις σπουδές του και το «μυαλό» της επανάστασης γύρω από την επιχειρησιακή διαδικασία. Είναι ο «πατέρας» της ιδέας του reengineering – έννοιες που βρήκαν εφαρμογή σε επιχειρήσεις σε όλο τον κόσμο. Ο δρ Hammer είναι προσκεκλημένος ομιλητής από την Εταιρεία Συμβούλων Επιχειρήσεων Πρόθεση Α.Ε. (www. prothesis.gr) σε εργαστηριακό σεμινάριο που θα γίνει στην Αθήνα στις 28 Φεβρουαρίου 2007.
Ο δρ Hammer χαρακτηρίζει «χωρίς τέλος» τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει το μάνατζμεντ σήμερα και ξεχωρίζει ως την πλέον θεμελιώδη πρόκληση το γεγονός ότι η δύναμη από την πλευρά των κατασκευαστών και των παρόχων αγαθών και υπηρεσιών έχει πλέον μετατοπισθεί -καλύτερα βρίσκεται σταθερά σε μετακίνηση- προς την πλευρά των πελατών τους.
Οπως είναι ήδη γνωστό, η αναδιάρθρωση των επιχειρήσεων έχει συνδεθεί με απολύσεις προσωπικού. Ωστόσο, ο δρ Hammer χαρακτηρίζει «μύθο διαρκείας» αυτό το συσχετισμό. Και λέει ότι -είτε με αναδιάρθρωση είτε χωρίς αυτήν- οι απολύσεις ήταν αναπόφευκτες για τις συγκεκριμένες αυτές επιχειρήσεις.
Υπογραμμίζει ότι οι αρχές, οι ιδέες και οι τεχνικές για την αναδιάρθρωση παραμένουν σταθερές. Ομως, θα πρέπει να τονισθεί ότι ο «ανασχεδιασμός των επιχειρηματικών διαδικασιών» -όπως συνήθως αποκαλείται η αναδιάρθρωση- αποτελεί ένα μέρος μόνο μιας πολύ μεγαλύτερης επιχείρησης. Αυτή περιλαμβάνει τον προσανατολισμό και τη διοίκηση της επιχείρησης γύρω από την ανάπτυξη αυτοτελών ολοκληρωμένων επιχειρηματικών διαδικασιών.
Η επιχειρηματική καινοτομία μοναδική λύση
Δυναμικός υποστηρικτής της ανάγκης για δραστική επιχειρηματική καινοτομία -με την οποία «μπορείτε να καταστρέψετε τους ανταγωνιστές σας»-, ο δρ Hammer σε άρθρο του στο Harvard Business Review αναφέρει ότι μόνο 10% των μεγάλων εταιρειών έχει κάνει, όντως, σοβαρή προσπάθεια για ριζική καινοτομία «που δεν είναι απλώς μία σειρά βελτιώσεων σε σταθερή βάση». Αυτό κατά τη γνώμη του οφείλεται στην επιχειρηματική κουλτούρα που υποβαθμίζει την καινοτομία, «βλέπεις η καινοτομία δεν έχει το ίδιο sex-appeal που έχει το κλείσιμο συμφωνιών και οι εξαγορές». Και ο άλλος λόγος είναι τα ανώτερα στελέχη που προέρχονται από τους τομείς πωλήσεων και οικονομικών, τα οποία ούτε εξοικειωμένα είναι αλλά ούτε και ενδιαφέρονται να μάθουν περισσότερα για την επιχειρηματική καινοτομία, η οποία, ωστόσο, «σε μια οικονομία που χαρακτηρίζεται από μεγάλες δόσεις υπερβολής και όπου οι πελάτες κυριαρχούν όσο ποτέ στο παρελθόν, προσφέρει τον μόνο εύλογο και βιώσιμο τρόπο για να βρεθεί μια επιχείρηση μπροστά και να μείνει επικεφαλής στο κοπάδι της…».