Υπάρχουν δύο μόνο ημέρες στη ζωή κάθε ανθρώπου για τις οποίες δεν δέχεται κάποια κριτική. Είναι η ημέρα που γεννιέται και η ημέρα που πεθαίνει. Κατά χρονολογική σειρά οι κριτές μπορεί να είναι οι γονείς, οι δάσκαλοι, τα «φλερτ», οι σύζυγοι, ο γιατρός, ο εργοδότης αλλά και οι συνάδελφοι. Τα πράγματα αλλάζουν, όμως, όταν την άσκηση κριτικής πρέπει να την ασκήσει ο υφιστάμενος και να την δεχθεί ο «Κύριος Προϊστάμενος». Στην περίπτωση μάλιστα που συμβαίνει ο υφιστάμενος να είναι στέλεχος, το οποίο έστω και αν δεν έχει πλήρη έλεγχο και εξουσία για τα θέματα που συνδιαχειρίζεται, ωστόσο οφείλει να τα γνωρίζει εξίσου καλά, τότε η άσκηση κριτικής από τον υφιστάμενο είναι αναπόφευκτη.
Για τον δύσκολο προϊστάμενο έχει χυθεί πολύ μελάνι. Ιδιαίτερα σημαντικές είναι και οι απόψεις του κ. Τεντ Πόλοκ, Ph.D συγγραφέα του Managing Yourself Creatively, ο οποίος δηλώνει ότι τα συμπεράσματά του δεν βασίζονται σε καμία «σαρωτική» έρευνα μεταξύ πασίγνωστων CEO, αλλά στην προσωπική εμπειρία από τα πενήντα χρόνια της θητείας του σε έναν από τους μεγαλύτερους οργανισμούς των ΗΠΑ. Εθεσε λοιπόν μια λίστα 101 ερωτημάτων προς τα απανταχού στελέχη προκειμένου να τα βοηθήσει να «τεστάρουν» την αυτογνωσία τους και να εντοπίσουν οι ίδιοι τα δυνατά και τα αδύνατα σημεία της διοίκησής τους – μεταξύ των οποίων και το πώς αποδέχονται ή αντιδρούν στην κριτική εκ μέρους των υφισταμένων τους. Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ακόμη και στην περίπτωση που συμβαίνει να γίνονται θύματα κάποιας άδικης μεταχείρισης, επειδή εκ φύσεως είναι άτομα υπερευαίσθητα, εφόσον δεν δέχονται την κριτική και τους καταβάλλει σε σημείο να πανικοβληθούν, τότε «είναι χαμένα από χέρι…».