Ανάχωμα στην ερημοποίηση του χρηματιστηριακού ταμπλό και την πλήρη απαξίωση από την κατάρρευση μετοχών και κεφαλαιοποιήσεων, προσπαθεί να βάλει η διοίκηση του Χρηματιστηρίου Αθηνών, προχωρώντας στην κατάργηση του ορίου του 0,30 ευρώ που οδηγεί τις εισηγμένες στην ειδική διαπραγμάτευση.
Το δυσμενές επενδυτικό κλίμα που επικρατεί στο Χρηματιστήριο Αθηνών σε συνδυασμό με το γεγονός ότι αρκετές μετοχές βρίσκονται αρκετά κοντά στο όριο του 0,30 ευρώ, αυξάνει τον κίνδυνο να δούμε στο προσεχές χρονικό διάστημα να διευρύνεται ακόμη περισσότερο η λίστα με τους τίτλους που διαπραγματεύονται στην κατηγορία «Ειδικών Συναλλαγών» (ωριαία ημερήσια διαπραγμάτευση κ. λπ.).
Σύμφωνα με τον κανονισμό του Χ.Α., στην κατηγορία «Ειδικών Χαρακτηριστικών» εντάσσονται οι μετοχές που η μέση τιμή κλεισίματός τους για τρεις συνεχόμενες ημέρες διαπραγμάτευσης είναι χαμηλότερη του 0,30 ευρώ.
Ετσι αναμένεται από την ερχόμενη εβδομάδα να ληφθεί απόφαση από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς που θα επικυρώνει την εισήγηση του Χ.Α. για παύση του ορίου του 0,30 ευρώ.
Είναι αξιοσημείωτο ότι μετά την εξάμηνη αναθεώρηση των δεικτών του Χ.Α. τον περασμένο Μάιο, 1 στις 4 μετοχές δεν διαπραγματεύεται σε καθεστώς κανονικής διαπραγμάτευσης. Πιο συγκεκριμένα, 41 μετοχές είχαν υπαχθεί σε καθεστώς επιτήρησης, 10 βρίσκονται στην κατηγορία χαμηλής διασποράς και ειδικών χαρακτηριστικών, 4 μετοχές διαπραγματεύονται μόλις 1 ώρα την εβδομάδα και για 11 μετοχές έχει ανασταλεί η διαπραγμάτευσή τους.
Ταυτόχρονα το 90% των ημερήσιων συναλλαγών τη φετινή χρονιά πραγματοποιείται από τις μετοχές του Ftse 20 όταν πριν από μια 5ετία το αντίστοιχο ποσοστό του Ftse 20 δεν ξεπερνούσε το 67%. Μέχρι σήμερα, για να μπορέσει μία μετοχή να εξέλθει από την ειδική διαπραγμάτευση, πρέπει να παρθεί απόφαση της εταιρείας ώστε να συγκαλέσει γενική συνέλευση, με θέμα το reverse split. Ομως η έλλειψη ρευστότητας που αντιμετωπίζουν οι βασικοί μέτοχοι των εισηγμένων δεν πρόσφερε λύση στις εταιρείες, με αποτέλεσμα να μην βελτιώνεται η κατάσταση. Είναι πάντως χαρακτηριστικό ότι για επενδυτές που κινούνται κερδοσκοπικά δηλαδή με βραχυχρόνιο επενδυτικό ορίζοντα οι τιμές των μετοχών που βρίσκονται στα όρια του 0,30 ευρώ παρουσιάζουν ενδιαφέρον καθώς ήλπιζαν -πριν τους προλάβει η εγχώρια ύφεση- πως οι βασικοί μέτοχοι των εταιρειών θα προχωρήσουν σε άμεσες ή έμμεσες αγοραστικές παρεμβάσεις, προκειμένου να στηρίξουν τις μετοχές τους και να διατηρήσουν την τιμή τους πάνω από το προαναφερόμενο όριο. Σύμφωνα με τις παραπάνω εξελίξεις, αποδεικνύεται ξεκάθαρα ότι βαθαίνει η ύφεση και δεκάδες υπερδανεισμένες εισηγμένες, καταπονημένες από την τρίτη ζημιογόνο χρήση, αναζητούν λύση μέσω σκληρών και επίμονων διαπραγματεύσεων με τις τράπεζες για να πετύχουν αναδιαπραγμάτευση του δανεισμού τους. Οι τράπεζες πιέζουν τους βασικούς μετόχους τους να προχωρήσουν σε πώληση περιουσιακών στοιχείων, για να εξασφαλίσουν την αναγκαία ρευστότητα. Οι επιχειρήσεις πρέπει να μειώσουν την περιουσιακή τους αποτίμηση για να πείσουν τους πιστωτές τους ότι μπορούν να εισέλθουν σε φάση εξυγίανσης.
Κι αυτό, γιατί οι συνεχείς ενέσεις δανεισμού οδηγούν σε αδιέξοδο. Τουλάχιστον σε πέντε κλάδους του Χ.Α. (τρόφιμα, κλωστές, εμπόριο, βιομηχανία, ΜΜΕ) συναντούμε εισηγμένες που παραμένουν στην κόκκινη γραμμή, καθώς προσπαθούν εδώ και πολλούς μήνες να πάρουν το πράσινο φως για την αναδιάρθρωση του δανεισμού τους.
Εδώ και τρία χρόνια τουλάχιστον, το Χρηματιστήριο Αθηνών έπαψε να προσελκύει νέες εταιρείες και κυρίως να διαχωρίζει τις καλές από τις κακές. Η κρίση της ελληνικής οικονομίας προκάλεσε μια δυσάρεστη εξέλιξη και στην αγορά μετοχών. Η αποστροφή… των επενδυτών από την αγορά οδήγησε σε μια γενική απαξιωτική εικόνα για όλες τις επιχειρήσεις. Δεν επιβραβεύονται στο ταμπλό οι καλές επιχειρήσεις οι οποίες και πριν από την κρίση παρέμειναν με χαμηλό δανεισμό, διατηρούν επαρκή ταμειακή ρευστότητα για να καλύπτουν τις ανάγκες τους και το management χαρακτηρίζεται από σοβαρότητα και διαφάνεια στις κινήσεις του. Αυτή τη χρονική στιγμή είτε μια επιχείρηση είναι εξωστρεφής, γεγονός που της δίνει πλεονέκτημα να αντλεί ρευστότητα από μεγάλο αριθμό αγορών, είτε είναι μία επιχείρηση που εξαρτάται αποκλειστικά από την αγοραστική δύναμη του Ελληνα καταναλωτή, κατατάσσεται χρηματιστηριακά στην ίδια κατηγορία. Αυτό το φαινόμενο εξηγείται από το γεγονός ότι το πάγωμα της αγοράς έχει συμπαρασύρει όλες τις αξιολογήσεις και τα βασικά θεμελιώδη μεγέθη των καλών επιχειρήσεων.