Μαζική έξοδο κεφαλαίων προς τη βρετανική αγορά ακινήτων και δη εκείνη του Λονδίνου προβλέπουν πλέον ακόμα και διεθνείς αναλυτές, καθώς εκτιμούν ότι όλο και περισσότεροι Ελληνες, εν μέσω της υφιστάμενης πολιτικής και οικονομικής ανασφάλειας, θα θελήσουν να τοποθετήσουν τις αποταμιεύσεις τους στη σχετική εξασφάλιση που προσφέρει ένα ακίνητο στο Λονδίνο. Μάλιστα, η τάση αυτή, που έχει γίνει εμφανής από τους πρώτους μήνες του 2010 και συνεχίζεται με αμείωτη ένταση μέχρι σήμερα, αναμένεται να επεκταθεί σταδιακά και προς λιγότερο εύπορα οικονομικά στρώματα.
Στο πλαίσιο αυτό, διεθνείς εταιρείες παροχής υπηρεσιών ακινήτων αναμένεται να επιχειρήσουν το αμέσως προσεχές διάστημα να προωθήσουν κατοικίες του Λονδίνου προς Ελληνες υποψήφιους αγοραστές. Οι τιμές των εν λόγω ακινήτων θα ξεκινούν από τις 250.000 στερλίνες, δηλαδή περίπου 284.000 ευρώ, και θα αγγίζουν ακόμα και τα 5 εκατ. στερλίνες, ήτοι περί τα 5,7 εκατ. ευρώ. Η κίνηση αυτή, εφόσον επιβεβαιωθεί, θα στοχεύσει σε ένα σαφώς μεγαλύτερο αγοραστικό κοινό και όχι μόνο στις ανώτερες εισοδηματικές τάξεις της χώρας, που ήδη έχουν μεταφέρει ένα σημαντικό μέρος της περιουσίας τους στο εξωτερικό, επενδύοντας σε ακίνητα.
Οπως ανέφεραν προσφάτως ανώτατα στελέχη της Jones Lang LaSalle, η οποία ευελπιστεί να αξιοποιήσει αυτό το ενδιαφέρον, σε πρώτη φάση θα διαπιστωθεί ποια ακριβώς είναι η ζήτηση από την Ελλάδα για την αγορά του Λονδίνου και μετά θα ξεκινήσει αρχικώς η προώθηση στη χώρα μας ακριβών κατοικιών, σε συνοικίες όπως το Κένζινγκτον και Τσέλσι. Στη συνέχεια θα ακολουθήσουν λιγότερο δημοφιλείς περιοχές της βρετανικής πρωτεύουσας, εφόσον υπάρξει ζήτηση από Ελληνες αγοραστές. Μέχρι σήμερα πάντως, η ζήτηση μονοπωλείται από τα εύπορα οικονομικά στρώματα, που αναζητούν κάποιο πολυτελές ακίνητο στο Λονδίνο.
Κύριος λόγος της τάσης αυτής είναι η σταθερότητα της τοπικής αγοράς, οι προοπτικές μελλοντικών υπεραξιών και η σχετική αδυναμία της στερλίνας, συγκριτικά π.χ. με το ευρώ. Ετσι, το Λονδίνο έχει εξελιχθεί σε σημείο αναφοράς για τους ξένους επενδυτές, οι οποίοι, σύμφωνα με τα στοιχεία της εταιρείας Knight Frank, από τις αρχές του έτους μέχρι και τα τέλη Σεπτεμβρίου ήταν υπεύθυνοι για το 55% των αγορών υπερπολυτελών ακινήτων, έναντι 49% κατά το αντίστοιχο διάστημα του προηγούμενου έτους.
Παραδοσιακά, το Λονδίνο αποτελεί την κορυφαία προτίμηση των Ελλήνων επενδυτών, και για λόγους αίγλης αλλά κι επειδή είναι μια πόλη που οι περισσότεροι γνωρίζουν αρκετά καλά. Επιπρόσθετο δέλεαρ αποτελεί και η πολύ ευνοϊκή φορολογία, πέραν της δεδομένης επενδυτικής ασφάλειας που προσφέρει η πόλη. Οι Ελληνες αγοραστές στο Λονδίνο συνιστούν μια από τις σημαντικές ομάδες επενδυτών, αποτελώντας περίπου το 3% του συνόλου (μεταξύ των ξένων αγοραστών). Αυτό σημαίνει ότι κατά το τρέχον έτος, αναμένεται να δαπανήσουν περίπου 126 εκατ. ευρώ για την απόκτηση κατοικιών στο Λονδίνο, δεδομένου ότι οι φετινές επενδύσεις σε ακίνητα της πόλης από ξένους εκτιμάται ότι θα διαμορφωθούν σε 4,2 δισ. ευρώ.
Μάλιστα, στους αγοραστές προστίθενται εσχάτως και Ιταλοί, οι οποίοι, σκεπτόμενοι όπως και οι Ελληνες, κινούνται επιθετικότερα για την απόκτηση ακινήτων στο Λονδίνο, ιδίως μετά την κορύφωση της διεθνούς ανησυχίας για την τύχη της οικονομίας τους. Οι Ιταλοί είναι μάλιστα και η πιο πολυπληθής ομάδα επενδυτών, καταλαμβάνοντας μερίδιο 16% μεταξύ των ξένων αγοραστών κατά το 9μηνο του έτους, κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια. Σύμφωνα με στοιχεία της EA Shaw, μιας εταιρείας συμβούλων ακινήτων που εδρεύει στο κεντρικό Λονδίνο, μετά τους Ιταλούς, ακολουθούν με ποσοστό 14% οι επενδυτές από το Χονγκ Κονγκ, ενώ έπονται οι Ρώσοι με 6% και οι Κινέζοι με 3%, ποσοστό αντίστοιχο με εκείνο των Ελλήνων.
Η αγορά γραφείων
Δεν είναι μόνο οι πολυτελείς κατοικίες του Λονδίνου που μονοπωλούνται από τους ξένους. Ανάλογη τάση καταγράφεται και στα κτίρια γραφείων, καθώς σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της Development Securities, το 52% του συνολικού αποθέματος γραφείων στην οικονομική συνοικία Σίτι, στο κέντρο της πόλης, ανήκει σε ξένες εταιρείες. Αυτό προέκυψε έπειτα από την κορύφωση των επενδύσεων κατά την τελευταία τριετία, στο πλαίσιο της οποίας οι ξένοι ευθύνονταν για πάνω από τα 2/3 των αγορών που πραγματοποιήθηκαν. Σημειώνεται ότι το 2010 οι ξένοι όμιλοι έλεγχαν το 50% των ακινήτων του Σίτι, ενώ το 1980 το αντίστοιχο ποσοστό ήταν μόλις 8%.
Κύριος λόγος της εξέλιξης αυτής ήταν η κατακόρυφη πτώση των τιμών, με αφορμή τη χρηματοπιστωτική κρίση, που ουσιαστικά ξεκίνησε από τα μέσα του 2007 και συνεχίστηκε μέχρι τα τέλη του 2009. Κατά τη διάρκεια του εν λόγω διαστήματος, η κάμψη των τιμών των γραφείων στο Λονδίνο άγγιξε το 50%, ενώ στα τέλη του 2010 οι αξίες βρίσκονται σε επίπεδα 37% χαμηλότερα από ό,τι πριν από την έναρξη της οικονομικής κρίσης. Επομένως, μόνο τυχαία δεν είναι η κίνηση των ξένων ομίλων να επενδύσουν στην αγορά γραφείων, μεγιστοποιώντας με τον τρόπο αυτόν τις αποδόσεις του χαρτοφυλακίου τους, χωρίς να αναλαμβάνουν μεγάλο ρίσκο. Επιπλέον, μπορούν να προσδοκούν και σε κέρδη από τις σημαντικές υπεραξίες που κρύβουν τα ακίνητα που αγοράστηκαν.