Με δεδομένο ότι η παρατεταμένη ύφεση που βιώνουμε με τις δυσμενείς ψυχολογικές επιπτώσεις της δεν έχει αφήσει στο «απυρόβλητο» τους μάνατζερ και τα απανταχού στελέχη -τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα- το ανοιχτό εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Συμμαχία θετικής Σκέψης» που τελεί υπό την αιγίδα της Ελληνικής Εταιρείας Θετικής Ψυχολογίας και θα πραγματοποιηθεί μεταξύ Απριλίου και Ιουνίου 2012 από τη Secret Key (www.secretkey.gr), έρχεται την κατάλληλη στιγμή. Στόχος του προγράμματος είναι η μεθοδική εκπαίδευση για την αποτελεσματική διαχείριση του στρες και του θυμού, μέσα από τη δύναμη της σκέψης και των θετικών συναισθημάτων.
Οι αιτίες
Σύμφωνα με έρευνες του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας, αιτίες του εργασιακού άγχους είναι η συρρίκνωση των οργανισμών, με αποτέλεσμα λιγότερα άτομα να καλύπτουν περισσότερη εργασία, όπως και οι ανέφικτες συχνά προθεσμίες. Εχει υπολογισθεί μάλιστα (Βρετανία, Γερμανία) ότι το 10% των εργαζομένων παρουσιάζει κατάθλιψη και άγχος σε υψηλά επίπεδα. Στη λίστα των αιτιών είναι και η νέα τεχνολογία. Οχι μόνο λόγω της πληθώρας των νέων δεδομένων που απαιτείται να διαχειριζόμαστε, αλλά και λόγω των νέων δεξιοτήτων που καλούμεθα να αποκτήσουμε προκειμένου να τα διαχειριζόμαστε σωστά.
Ωστόσο, όπως μας ενημερώνουν μέσα από το πληροφοριακό έντυπο της SecretKey επιστημονικά στελέχη του προγράμματος «σε μιαν εταιρεία, σε ένα τμήμα είτε σε μιαν ομάδα, δεν βιώνουν όλοι το ίδιο άγχος απέναντι σε κοινά ερεθίσματα». Ακόμη, ότι «η διαχείριση του στρες, τόσο σε ατομικό επίπεδο, όσο και σε επίπεδο οργανισμού, πρέπει να αντιμετωπισθεί ως ένα σύστημα που να μπορεί να εντοπίζει και να αξιολογεί τις συνέπειες της πίεσης, ως συνάρτηση των πηγών πίεσης με τα προσωπικά χαρακτηριστικά του ατόμου, τον βαθμό φιλοδοξίας του και το κέντρο ελέγχου (focus of control) που έχει». Εννοείται ότι για την εργασιακή πίεση αξιολογούνται ο φόρτος της εργασίας, η ανεπάρκεια, η ασάφεια αλλά και τα όρια του ρόλου, η ευθύνη και το φυσικό περιβάλλον του εργαζομένου.
Σημαντική είναι και η εκπαίδευση των στελεχών για τη διαχείριση του θυμού μέσα από το Anger Management Workshop. Ο γκουρού του θέματος είναι ο Βρετανός κ. Μάικ Φίσερ, συγγραφέας μπεστ σέλερ βιβλίων για τον «Θυμό», ανατόμος του «Κακού Προϊστάμενου», του «Βίαιου Πατέρα» και δημιουργός εκατοντάδων ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών εκπομπών για τους «Περισσότερο θυμωμένους άνδρες της Βρετανίας», ενώ αναμένεται μέσα στον Απρίλιο 2012 και η έκδοση του νέου βιβλίου του με τίτλο «Mindfulness and the Art of Managing Anger». Μέσα από τον πλούτο της εμπειρίας του θα θέσει τον «θυμό» στο χειρουργικό κρεβάτι της επιστημονικής γνώσης του και θα τον «διαλύσει» στα «εξ ων συνετέθη». Ετσι, ώστε ο ακροατής του να αποκτήσει σαφή εικόνα όχι μόνο των διαφορετικών «όψεων» με τις οποίες εμφανίζεται, αλλά και τις ιδιότητές του (θετικός και αρνητικός θυμός – τα «πρέπει» και τα «δεν πρέπει»), το πώς εκδηλώνεται, αλλά και το πώς πρέπει να εκδηλώνεται, όπως και το πώς επιδρά στο ανθρώπινο σώμα. Υποστηρίζει ότι ενώ η εκπαίδευση για τον έλεγχο του θυμού είναι μια λύση οικονομική και εύκολα προσβάσιμη, ωστόσο, συνήθως τόσο οι ίδιοι οι «θυμωμένοι άνθρωποι» όσο και τα οικεία είτε τα επαγγελματικά περιβάλλοντά τους, την παραμελούν.
Η εμπειρία ετών δείχνει…
Το αποτέλεσμα είναι η θυμωμένη συμπεριφορά ενός ατόμου να διαλύει προσωπικές, συναδελφικές και επαγγελματικές σχέσεις, με πρώτο θύμα τον ίδιο τον «θυμωμένο» και με θύτη τον δικό του «θυμό». Αναφέρει ότι εμπειρία πολλών ετών έχει αποδείξει πως ο θυμός, αν δεν αντιμετωπισθεί εγκαίρως, δεν εγκαταλείπει «από μόνος του» το άτομο που πλήττει. Αντιθέτως, χειροτερεύει έως ότου η συμπεριφορά του γίνει αφόρητη ιδιαιτέρως στο επαγγελματικό περιβάλλον του. «Οταν πλέον ο θυμωμένος πάρει το μήνυμα ότι γίνεται ανυπόφορος, τότε είναι πολύ αργά».
Και είναι τότε που είτε τον διώχνουν από την εργασία του, είτε όταν ο γιατρός του λέει ότι η υγεία του βρίσκεται σε σοβαρό κίνδυνο. Για την πρόληψη του κακού συνιστά λοιπόν την παρακολούθηση ενός μονοήμερου ειδικού εργαστηρίου εφόσον βέβαια το άτομο έχει αναγνωρίσει το πρόβλημά του και εφόσον δεν χρειάζεται να ενδώσει σε μεγαλύτερο κόστος και διάθεση περισσότερου χρόνου για τυχόν σοβαρότερη αντιμετώπισή του.