Οι ιδιαίτερα υψηλές θερμοκρασίες των τελευταίων ημερών προκάλεσαν σημαντικά προβλήματα στους εργασιακούς χώρους, για ευνόητους λόγους. Ιδιαίτερα σε εκείνους όπου οι υπεύθυνοι έχουν παραμελήσει να συμπεριλάβουν τη θερμική επιβάρυνση στη λίστα των κινδύνων για τους οποίους οφείλουν να διαθέτουν τα απαραίτητα προληπτικά μέσα, να ενημερώνουν και να εκπαιδεύουν το προσωπικό τους και να επιβλέπουν για την εφαρμογή των μέτρων υγιεινής και ασφάλειας. Οχι βέβαια ότι ο ίδιος ο εργαζόμενος είναι αμέτοχος της ευθύνης για την αυτοπροστασία του. Είναι ευρέως γνωστή η αδιαφορία του να μην κάνει χρήση των μέσων αυτοπροστασίας που του παρέχονται και είναι ελληνική πατέντα να «φταίνε πάντα οι άλλοι, για ό,τι δεν μας πάει καλά».
Ομως από τις αρχές Ιουνίου (12/6/12) οι αρμόδιες αρχές έχουν επισημάνει την ανάγκη εντατικοποίησης των προληπτικών ελέγχων στους εργασιακούς χώρους «με ιδιαίτερη έμφαση κατά τις περιόδους που εξαγγέλλεται από την ΕΜΥ η επικράτηση συνθηκών καύσωνα». Προτεραιότητα, βέβαια, έχουν οι εργασίες σε υπαίθριους χώρους και οι χειρώνακτες. Ωστόσο, συνιστώνται παρεμβάσεις και για τους εργαζόμενους σε κλειστούς και στεγασμένους χώρους, με στόχο τη βελτίωση του μικροκλίματος. Προτείνεται λοιπόν -ύστερα από την εκπόνηση σχετικής μελέτης- να εξασφαλίζεται ο επαρκής φυσικός αερισμός είτε η εγκατάσταση τεχνητού αερισμού, με μεθόδους όπως «η δημιουργία φυσικών ρευμάτων, η χρήση ανεμιστήρων και η μηχανική προσαγωγή νωπού αέρα, με σύγχρονη απομάκρυνση του παλαιού». Αυτονόητη, βέβαια, είναι η λειτουργία κλιματιστικών μηχανημάτων «όπου είναι εφικτό». Επίσης, η μη έκθεση των εργαζόμενων σε δυσμενείς κλιματολογικές συνθήκες εμπίπτει στις γενικές υποχρεώσεις των εργοδοτών και συμπεριλαμβάνεται στην «Γραπτή Εκτίμηση των Κίνδυνων» που συνεπάγεται η εργασία για την υγεία και την ασφάλεια. Πρέπει, επίσης, να προσδιορίζονται οι χώροι και οι εργασίες εκείνες όπου ο κίνδυνος θερμικής καταπόνησης αναμένεται να είναι αυξημένος, όπως και τα τεχνικά και οργανωτικά μέτρα που πρέπει να λαμβάνονται κατά περίπτωση.
Για τη σύνταξη της «Γραπτής Εκτίμησης Κινδύνων», όπως και για τον σχεδιασμό των μέτρων που πρέπει να λαμβάνονται, πέρα από τη συμμετοχή του Τεχνικού Ασφάλειας και του Ιατρού Εργασίας -εφόσον υπάρχουν- είναι απαραίτητο να συνεργάζονται και οι εργαζόμενοι και οι αρμόδιοι εκπρόσωποί τους για το συγκεκριμένο κρίσιμο θέμα της ασφάλειας και της υγείας στην εργασία.